เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับวิวัฒนาการตอนที่ 5: ทำไมทุกวันนี้จึงยังมีลิงเหลืออยู่?
ภาพชวนเข้าใจผิดเกี่ยวกับวิวัฒนาการ
คนจำนวนมากมักตั้งคำถามว่า “หากวิวัฒนาการเกิดขึ้นจริง, และเราวิวัฒนาการมาจากลิงจริงๆแล้ว; เหตุใดจึงยังมีลิงเหลืออยู่ในทุกวันนี้?”
นอกจากนี้, ยังมีคำถามทำนองว่า หากวิวัฒนาการเกิดขึ้นจริง, หากสิ่งมีชีวิตเปลี่ยนแปลงได้, ทำไมเราจึงไม่เห็นรอยต่อ (missing links) ระหว่างสิ่งมีชีวิตเลย.
คำถามเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความเข้าใจผิดพลาดคลาดเคลื่อนอย่างโจ่งครึ่มเกี่ยวกับวิวัฒนาการ.
บทความนี้จะมาขจัดความเข้าใจผิดเหล่านี้ให้หมดสิ้นไป. เรามาเริ่มจากประเด็นแรกกันก่อน. สาเหตุที่ยังมีลิงเหลืออยู่ให้เราเห็นทุกวันนี้, นั่นก็เป็นเพราะว่าเราไม่ได้วิวัฒนาการมาจากลิง; แต่เรามี "บรรพบุรุษร่วมกัน" มาก่อนต่างหาก. นี่เป็นหนึ่งในความเข้าใจผิดยอดนิยมเกี่ยวกับทฤษฎีวิวัฒนาการ. การกล่าวว่า เราวิวัฒนาการมาจากลิงไม่ต่างอะไรกับการบอกว่าคนเกิดมาจากลิง, หรืออยู่ๆ ลิงก็คลอดลูกออกมาเป็นคน, ซึ่งหาได้เป็นเช่นนั้นไม่.
คนกับลิงวิวัฒนาการมาจากประชากรบรรพบุรุษที่แตกแขนงแยกสายออกจากกันเมื่อหลายล้านปีก่อน. สายหนึ่งนำไปสู่ลิงที่เราพบเห็นในทุกวันนี้; อีกสายหนึ่งนำไปสู่ลิงไร้หางหรือ apes,ซึ่งรวมคนเข้าไปด้วย.
เรามีต้นกำเนิดมาจากต้นไม้วิวัฒนาการต้นเดียวกัน; แต่อยู่กันคนละกิ่งก้าน.
ประเด็นถัดมาคือรอยต่อทางวิวัฒนาการ หรือ Missing link. หากสิ่งมีชีวิตเปลี่ยนแปลงจากสายพันธุ์หนึ่งไปเป็นอีกสายพันธุ์หนึ่งได้จริง, เราน่าจะพบรอยต่อหรือสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในสภาพครึ่งๆ กลางๆ (intermediate form of life) ระหว่างสายพันธุ์หนึ่งกับอีกสายพันธุ์หนึ่ง. ทว่า, สิ่งมีชีวิตในอดีตกาลสูญพันธ์ไปโดยปราศจากการถูกทำให้กลายเป็นฟอสซิล (fossilisation) เพราะกระบวนการกลายเป็นฟอสซิลนั้นเป็นกระบวนการที่ต้องอาศัยปัจจัยจำนวนมากมาประกอบกันอย่างถึงพร้อม. สิ่งมีชีวิตบางชนิดตายไปแล้วก็ถูกกิน, หรือไม่ได้อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ประจวบเหมาะซึ่งเอื้ออำนวยต่อการกลายเป็นฟอสซิล. ด้วยเหตุนี้, เราจึงไม่พบหลักฐานทางวิวัฒนาการอันเป็นรอยต่อระหว่างสิ่งมีชีวิตครบทุกสายพันธุ์.
แม้กระนั้น, เรายังโชคดีที่ได้พบ fossil ของสิ่งมีชีวิตที่แสดงลักษณะข้ามผ่าน (transitional form) อยู่บ้าง. ตัวอย่างหนึ่งซึ่งเป็นที่คุ้นเคยกันดีในการศึกษาทางวิวัฒนาการก็คือ Archaeopteryx lithographica, ซึ่งถูกค้นพบในปี ศ.ศ. 1860 ในประเทศเยอรมนี. Archaeopteryx เป็นภาษากรีกแปลว่า ปีกบรรพกาล; ส่วน lithographica แปลว่า ภาพพิมพ์หินปูน. ลองพิจารณาภาพด้านล่าง, ท่านจะเข้าใจและชื่นชมได้ทันทีว่า มันนับเป็นการตั้งชื่อที่งดงามเหมาะสมยิ่งนัก.
Archaeopteryx lithographica
Archaeopteryx มีลักษณะกึ่งๆระหว่างสัตว์เลื้อยคลานและสัตว์ปีก. มันถือครองลักษณะแห่งสัตว์เลื้อยคลาน เช่น มีขากรรไกรที่มีฟัน, มีหางที่มีแกนเป็นกระดูก, มีกรงเล็บ, และมีนิ้วแยกกันบริเวณปีก (ในสัตว์ปีกปัจจุบันนิ้วไม่แยกกัน; เวลากินปีกไก่ KFC รวมทั้งไก่อื่นๆ, เราจะพบว่า กระดูกนิ้วในปีกหลอมรวมกันเป็นหนึ่ง). สำหรับลักษณะที่เป็นสัตว์ปีกนั้นได้แก่ การมีขนแบบ feather, และนิ้วหัวแม่เท้าที่พับงอได้ไว้สำหรับลงจับเกาะกิ่งไม้. พิจารณาโดยภาพรวมแล้ว, Archaeopteryx มีลักษณะเป็นสัตว์เลื้อยคลานมากกว่าสัตว์ปีก. มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีลักษณะเป็น Mosaic- มีลักษณะของสัตว์ปีกและสัตว์เลื้อยคลานมาประกอบผสมปนเปกัน.
สุดยอดการค้นพบซากดึกดำบรรพ์อีกชิ้นหนึ่งเกิดขึ้นในปี 2004 โดย Neil Shubin: นั่นคือ, การค้นพบสิ่งมีชีวิตที่เป็นลักษณะเป็น transitional form ระหว่างปลาและสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำซึ่งมีชื่อว่า Tiktaalik roseae.
และนี่คือรูปภาพจำลองลักษณะของ Tiktaalik.
Tiktaalik roseae
มันมีเกล็ด, มีเหงือกและมีครีบที่มีแกนเป็นกระดูกเหมือนปลา; ในขณะเดียวกันก็มีลักษณะบางอย่างที่เหมือนกับสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ: กล่าวคือ หัวมันแบนเหมือนหัวของ salamander, ตาและรูจมูกอยู่ด้านบนของหัว, และมีคอ, ซึ่งผิดกับปลาทั่วไปที่หัวกับไหล่เชื่อมติดกันโดยตรง. และที่น่าสนใจก็คือ การจัดเรียงตัวของกระดูกในครีบของมันมีจำนวนและตำแหน่งใกล้เคียงกับสัตว์บก- ระยางค์ของมันมีลักษณะเป็นกึ่งขากึ่งครีบ.
โลกเราเป็นเหมือนพิพิธภัณฑ์อันใหญ่โตโอฬารในที่ซึ่งประวัติศาสตร์แห่งชีวิตถูกบันทึกเอาไว้; แต่เป็นการบันทึกที่ไม่สมบูรณ์. บางช่วงบางตอนขาดหายไปหรือยังไม่ถูกค้นพบ. แต่ก็เพียงพอสำหรับเรา, ผู้ซึ่งมาเยือนพิพิธภัณฑ์แห่งนี้, ที่จะประติดประต่อเรื่องราวทั้งหมดที่มีและทำความเข้าใจภาพรวมและความเป็นมาเป็นไปของชีวิตบนโลก.
Darwin ให้ความเห็นว่า การคาดหวังว่าจะพบรอยต่อของสิ่งมีชีวิตทุกชนิดนั้นเป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้. เขาเขียนว่า: “Nature may almost be said to have guarded against the frequent discovery of her transitional or linking forms” (Darwin, 1859). การเปรียบเปรยของ Darwin เป็นอะไรที่สะท้อนความเป็นจริงได้อย่างงดงาม. ธรรมชาติหากเป็นผู้หญิงก็เป็นผู้หญิงขี้อาย, หลบๆซ่อนๆ, ให้ความหวังเราบ้างในบางครั้ง, และทำตัวน่าค้นหาอยู่อย่างน่ารื่นรมย์ตลอดเวลา.
บรรณานุกรม
Coyne, J.A. (2009) Why evolution is true. Oxford: Oxford University Press.
Darwin, C. (1859) The Origin of Species. London: CRW Publishing Limited, 2004.
Dawkins, R. (2009) The Greatest Show on Earth. London: A Black Swan Book.
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
