เมื่อมลพิษทางอากาศไม่ได้ทำร้ายแค่เราแต่เป็น"สิ่งมีชีวิตแทบทุกชนิดบนโลก"
ระหว่างขับรถกลับบ้าน ได้มีโอกาสเพลิดเพลินชมวิวทิวทัศน์ข้างทาง แม้มันจะไม่ได้สวยงามมากนักแต่ก็ได้เห็นความเป็นไปของสิ่งต่าง ๆในชีวิตประจำวัน
จนกระทั่งเหลือบไปเห็นนกยาง นกปากห่างกลุ่มหนึ่งในทุ่งนาที่ถูกเผาแล้วเรียบร้อย เหมือนเขากำลังหากินหรือทำอะไรสักอย่างผมเองก็ไม่ได้แน่ใจนัก
แต่วินาทีนั้นภาพที่เห็นนกในทุ่งนาประกอบกับท้องฟ้าอันขุ่นมัวด้านหลังนั้น คำถามหนึ่งคำถามได้ผุดขึ้นมาในหัวพร้อมกับหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเช็คคุณภาพอากาศ
ผลก็ออกมาเป็นดังรูปภาพข้างนี้ ความคิดไหลเข้ามาอย่างต่อเนื่องว่าแค่เรามองเห็นคุณภาพอากาศแบบนี้แล้วยังรู้สึกแย่เลย (เพราะเรารู้ว่าผลเสียมันคืออะไร) ในขณะที่ขับรถอยู่นั้น เรารู้สึกปลอดภัยระดับหนึ่งที่ไม่ได้ออกไปสัมผัสกับอากาศเช่นนั้นโดยตรง
แต่สัตว์ที่อยู่ข้างนอกเหล่านั้นหล่ะ มันไม่มีทางที่จะหลีกเลี่ยงสิ่งที่กำลังเจอได้อยู่เลยแม้แต่สักนิดเดียว มันอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้น หรือบางทีมันอาจจะรู้แต่ก็ไม่สามารถพูดหรือสื่อสารความเจ็บปวดกับเราได้ มันทำได้เพียงแต่ใช้ชีวิตต่อไป
ฝุ่นละอองขนาดเล็กอย่าง PM 2.5 ที่เรารู้ดีว่าส่งผลกระทบอย่างไรต่อเรา จากงานวิจัยจากสื่อ จากคำบอกเล่าต่าง ๆนานา ถ้ามันส่งผลกระทบต่อเรา เพราะเราเองก็เป็นสัตว์ชนิดหนึ่งที่ได้รับผลกระทบในระบบนิเวศนี้ มันก็น่าจะส่งผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตอื่นด้วยเช่นกัน
แต่ในขณะที่เรารู้ตัวและมีทางป้องกันมีทางรักษา สัตว์เหล่านี้ไม่สามารถป้องกันตัวเองได้เลย และเราก็ไม่รู้ว่าผลร้ายนี้มันดำเนินไปถึงไหนแล้ว
เพราะน้อยคนที่จะยื่นมือไปช่วยรักษา หรือไปทำวิจัยให้เห็นกันอย่างชัดเจนว่ามันส่งผลกระทบเช่นไร แต่ถึงอาจจะมีคนลงไปช่วยแล้วแต่มันก็ยังต้องใช้เวลาติดตามขั้นตอนหลายอย่าง เพราะสัตว์มันไม่ได้เข้าถึงง่ายเหมือนอย่างมนุษย์
สัตว์ที่ได้รับผลมากที่สุดก็คงจะเป็นสัตว์ที่อาศัยอยู่ในเมืองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ทั้งนก หนู กระรอก สัตว์ที่ไม่มีใครดูแล สนใจและใส่ใจมันสักเท่าไหร เราเพียงแต่เห็นมันกระโดดโลดเต้น แต่เราไม่เคยรู้ว่ามันรู้สึกอย่างไร
ปัญหามลพิษนี้ก็กำลังหนักขึ้นเรื่อย ๆ อยู่เช่นกันถึงเวลาแล้วหรือยังที่เราจะต้องลงมือทำอะไรสักอย่างเพื่อแก้ไขปัญหานี้อย่างจริงจัง
เรียบเรียงโดย : เรื่องเล่าคนเข้าป่า
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
