13 เม.ย. 2022 เวลา 20:39 • ปรัชญา
สนทนาการกิน🍚🥢
สำหรับท่านอ๋องแปดแล้ว อาหารเลิศรสถือเป็นความสุข แต่ในทัศนะมุมมองของท่านเปา ท่านมองว่าการฟุ่มเฟือยเกินไปมันก็ไม่ดี ด้วยความที่ท่านอ๋องเป็นถึงเชื้อพระวงศ์ ท่านเปาก็ไม่สะดวกที่จะพูดออกไป ในขณะนั้นท่านกงซุนเช่อกำลังจะเข้ามารายงาน(禀報) เรื่องที่ท่านอ๋องเชิญไปร่วมโต๊ะอาหารที่ร้านหอเทาเซียง(饕香樓) แม้ท่านกงซุนจะไม่อยากไป แต่ก็ลำบากใจที่จะปฏิเสธคำเชิญ เพราะท่านเป็นคนที่กินอยู่เรียบง่าย ไม่ยึดในความโอชะของอาหาร
ท่านเปาก็ได้ชี้แนะว่า “ท่านอ๋องเชิญมาท่านก็ไปเถิด ไม่เห็นต้องรายงานข้าเลย ทุกอย่างล้วนมีสองด้าน อีกด้านหนึ่งของความฟุ่มเฟือย แสดงถึงความเจริญ หอเทาเซียงถ้ามีคนไปทานอาหารแล้วการค้ารุ่งเรืองก็เป็นเรื่องดี” ส่วนที่ท่านบอกว่าฟุ่มเฟือยนั้น นั่นเป็นมุมมองส่วนตัวของท่าน “ท่านอ๋องที่เกิดในฐานะมั่นคงหรือเหล่าพ่อค้าที่ร่ำรวยจะไปใช้จ่ายแพงๆ ที่นั่นก็ไม่เป็นไร ขอแค่ไม่ใช้อำนาจราชสำนัก หรือขูดรีดประชาชนก็ไม่เห็นจะผิด”
หลักจากนั้นท่านกงซุนก็ยังกล่าวถึงความไม่สบายใจที่ท่านเป็นคนของศาลไคฟงแล้วไปนั่งร่วมโต๊ะ (จุดนี้ท่านกงซุนกลัวว่าคนจะมองศาลไคฟงไม่ดี หากเจ้าหน้าที่ทางการไปนั่งกินข้าวร้านอาหารหรู)
ท่านเปาก็ได้กล่าวต่อว่า “แล้วจะเป็นไรไป ที่ท่านอ๋องเชิญไม่ใช่การทุจริตหรือฉ้อราษฎร์บังหลวง เป็นคนทางการหรือไม่นั้น? ไม่เกี่ยว แต่ถ้าเชิญออกไปงานเลี้ยง หารือเรื่องฉ้อราษฎร์บังหลวง แบบนี้ถึงจะเป็นข้อห้ามและความอัปยศ” ท่านเปารู้ว่า ท่านกงซุนเป็นคนกินอยู่เรียบง่าย และการรับคำเชิญเป็นไปเพราะมารยาท จึงบอกให้ท่านกงซุนอย่าได้คิดมาก
เป็นซีนหนึ่งที่ประทับใจในการสนทนาว่าด้วยหลักจริยาต่อด้านการกินอยู่ ไม่ควรมากเกินจนกลายเป็นความฟุ่มเฟือย และท่านมองลึกลงไปต่อความเป็นผู้ปกครองและขุนนางแล้วยิ่งไม่ควรนำเงินภาษีประชาชนมาใช้สิ้นเปลืองกับความสุขส่วนตัว (民脂民膏 ทรัพย์สินของประชาชนที่แลกมาด้วยหยาดเหงื่อแรงงาน)
ทำให้นึกถึงคำสอนท่านขงจื่อ 子曰:君子食無求飽,居無求安,敏於事而慎於言,就有道而正焉,可謂好學也已。“อันการกินของบัณฑิตธรรมจะไม่หวังที่ความโอชะ ไม่หวังที่ความวิจิตร หากแต่จะว่องไวในหน้าที่ และรอบคอบเจรจาพาที คบหาผู้ทรงธรรม และน้อมแก้ไขข้อบกพร่อง อย่างนี้ก็ถือว่าเป็นผู้ใฝ่ศึกษาแล้ว”
นอกจากท่านเปาจะเป็นขุนนางที่มีความเที่ยงตรงและยุติธรรมในการทำงาน ท่านยังมีจริยวัตรงดงาม และคำสอนเปี่ยมไปด้วยคุณธรรม ส่วนท่านกงซุนก็รู้หลักคุณสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายกับลูกน้อง ทำงานด้วยความซื่อสัตย์ภักดี บอกกล่าวรายงานผู้บังคับบัญชา และเป็นบัณฑิตที่ใช้ชีวิตสมถะ กินอยู่เรียบง่าย ซึ่งในหนังภาคหลังๆ จะเก็บรายละเอียดได้ดีมาก
โฆษณา