ผมเข้าใจความรู้สึกคุณนะครับ เพราะตอนนี้ผมกับคุณอยู่ในสถานการณ์เดียวกันเลยครับ เพราะฉะนั้น ผมเป็นหนึ่งคนที่มาคอมเมนต์เพื่อเป็นกำลังใจให้คุณนะครับ
เมื่อเราทำทุกอย่างสุดความสามารถแล้ว แต่...
ทุกครั้งที่ผมวิตกกังวลจนถึงขีดสุดผมจะคิดว่า "อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิด" และลงมือทำต่อไปครับ
ทุกครั้งที่ผมเศร้าจนสุดคำบรรยาย ผมจะ "สวดมนต์(ทั้งน้ำตา บางครั้งก็ตัวสั่นด้วยครับ)" และมีชีวิตอยู่ต่อไปครับ
บางครั้งผมปลอบใจตัวเองด้วย "ความหวัง" แม้ว่าจะลมๆแล้งๆ แต่ก็ดีกว่า ไม่เหลืออะไรให้หวังเลยครับ
ส่วนตัวผมลาออกจากงานมาตั้งแต่สิ้นปี 2020 แล้วครับ
พอหางานใหม่ได้ก็โดนหัวหน้างานและพี่ๆเข้าใจผิด ผมเลยลาออกจากงาน ทั้งๆที่ทำได้แค่ 2 เดือน และผมคาดหวังกับงานใหม่นี้พอสมควรครับ
ส่วนเรื่องเงิน ผมเหลือแค่เงินผ่อนรถ ผ่อนหนี้สินเท่านั้นแล้วครับ
กลายเป็นแฟนผม ต้องมานั่งเลี้ยงข้าวผมในแต่ละวันครับ คนเป็นผู้ชายอย่างผมรู้สึกหดหู่มากครับ จากตอนที่พยายามสร้างตัวเพื่อดูแลคนที่เรารัก กลับกลายเป็นรบกวนเขาแทนแบบนี้
แม่ผมก็ถามบ่อยๆ เมื่อไรจะได้งานใหม่ (เพราะเดิมที่ผมช่วยจ่ายค่าไฟ ค่าน้ำ ค่าโทรศัพท์ให้แม่) เวลาแกหยิบยืมเงินใครไม่ได้ก็จะมากดดันผมเรื่อยๆ
นี่แหละ ปัญหาของครอบครัวที่เคยร่ำรวยแต่ไม่วางแผนการเงินครับ
ที่ผมเล่าส่วนของผม(คร่าวๆ) ไม่ได้มีเจตนาให้รู้สึกเศร้ากว่าเดิมนะครับ แต่อยากให้ทราบว่า ผมเข้าใจความรู้สึกคุณจริงๆ เพราะโดนหนักเช่นกันครับ
สุดท้ายนี้ ผมคงย้ำเหมือนเดิมว่า อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิดครับ
มีชีวิตอยู่พร้อมกับความหวังต่อไป
และหันหน้าเข้าหาธรรมะครับ
ขอเป็นกำลังใจ ให้ผ่านเรื่องราวทุกอย่างไปได้ด้วยดีนะครับ
1ถูกใจ
119รับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
คำตอบอื่น (6)
- ช่วงที่ยังไม่ได้งานลองขายของออนไลน์มั้ยแล้วหางานไปด้วยพอได้งานที่ชอบอาการต่างๆก็อาจดีขึ้นและก็กินยา และก็สวดมนต์ด้วยช่วยได้จริงๆน่ะ
- เป็นกำลังใจให้ค่ะ การวิตกกังวลมากทำให้เครียด จริงๆถ้าละไอ้ที่ทำให้คิดมากได้ก็ลดละ มันไป เราจะมีสุขขึ้น
- บอบช้ำมามาก ตะกอนความช้ำยังอยู่ รักษาจิตใจ จัดการตัวเองก่อน พร้อมแล้วไปต่อ ไม่ง่าย แต่ผมเชื่อว่าคุณผ่านมันได้ ตัวเร่งสำคัญคือเงินเก็บ ถ้าหมด จะเครียดกว่าเดิม สู้ๆนะครับ 🙂
- การเริ่มต้นอะไรใหม่ รวมถึงการทำงานก็ตาม ต้องการช่วงเวลาในการเตรียมความพร้อม หากจะต้องเริ่มใหม่ ควรเตรียมทั้งร่างกาย จิตใจ และหาความรู้ในการทำงาน รวมถึงให้เวลาตัวเองปรับตัว อย่างน้อยสามเดือนค่ะ อย่าวู่วามลาออกเสียก่อน หากพบปัญหาอะไรก็ขอความช่วยเหลือจากคนอื่น เมื่อปรับตัวได้ ทุกอย่...
- ก่อนอื่น ต้องสงบใจก่อนค่ะ หายใจเข้า ออกช้าๆ ลึกๆ ทุกวัน วันละ 1-3 นาที หรือมากกว่านั้นก็ได้ นั่งในท่านั่งสบายๆ ถ้าอยากจะหลับก็หลับค่ะให้ร่างกาย ความคิด จิตใจ ประสานกัน จากความสงบก่อน พอรู้สึกว่า คลายกังวลแล้ว แล้ว เขียน ความคิดที่เคยวาดฝันไว้ ว่า อยากจะมีอะไร ทำอะไรบ้าง...
