[ลงทุนแมน] ตอนนี้ คนเกาหลีใต้ หรือ คนญี่ปุ่น รวยกว่ากัน ? ทำไมซัมซุง ก้าวขึ้นมาทัดเทียมกับแบรนด์ญี่ปุ่นได้ ทำไมศิลปินเกาหลีใต้ เข้าถึงคนทั่วโลกได้มากกว่าญี่ปุ่น แล้วเราเคยสงสัยไหมว่า

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

ลงทุนแมน

ยืนยันแล้ว

•

1 พ.ค. 2022 เวลา 02:50 • หุ้น & เศรษฐกิจ

ตอนนี้ คนเกาหลีใต้ หรือ คนญี่ปุ่น รวยกว่ากัน ?

ทำไมซัมซุง ก้าวขึ้นมาทัดเทียมกับแบรนด์ญี่ปุ่นได้

ทำไมศิลปินเกาหลีใต้ เข้าถึงคนทั่วโลกได้มากกว่าญี่ปุ่น

แล้วเราเคยสงสัยไหมว่า

ตอนนี้ คนเกาหลีใต้ กับ คนญี่ปุ่น ใครรวยกว่ากัน ?

ลงทุนแมนจะเล่าให้ฟัง

45,274 ดอลลาร์สหรัฐ คือ GDP ต่อหัว เมื่อวัดจากค่าครองชีพของชาวเกาหลีใต้

หรือ GDP (PPP) ในปี 2020 ซึ่งมากกว่าของชาวญี่ปุ่นที่ 42,390 ดอลลาร์สหรัฐ

ถึงแม้ GDP ต่อหัวที่วัดตามตัวเลข หรือ Nominal GDP

ชาวเกาหลีใต้จะยังคงตามหลังชาวญี่ปุ่น

แต่หากวัด GDP ต่อหัวที่วัดตามค่าครองชีพ

เกาหลีใต้ได้แซงหน้าญี่ปุ่นไปตั้งแต่ปี 2018 แล้ว

หรือพูดง่าย ๆ คนเกาหลีใต้ รวยแซงหน้าคนญี่ปุ่นไปกว่า 3 ปีแล้ว..

ทั้ง ๆ ที่เมื่อปี 2000 หรือราว 20 กว่าปีที่แล้ว

GDP (PPP) ต่อหัว ของชาวเกาหลีใต้ ยังน้อยกว่าชาวญี่ปุ่นอยู่เกือบ 50%

อะไรที่ทำให้ประเทศที่เคยตามหลังญี่ปุ่นแทบทุกอย่าง

สามารถพัฒนาเศรษฐกิจ จนผู้คนร่ำรวยแซงหน้าได้ ?

ย้อนกลับไปในประวัติศาสตร์ ความสัมพันธ์ระหว่างสองดินแดนนี้

ล้วนเต็มไปด้วยความบาดหมาง

คาบสมุทรเกาหลีถูกญี่ปุ่นยึดครองมาตั้งแต่ก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง

ตามมาด้วยการกดขี่สารพัด ทั้งการห้ามสอนภาษาเกาหลีในโรงเรียน

ผู้ชายถูกเกณฑ์ไปเป็นแรงงาน ผู้หญิงถูกคุกคามทางเพศ

ทั้งหมดล้วนสร้างความคับแค้นใจให้ชาวเกาหลีมาจนถึงปัจจุบัน

หลังสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลง

สงครามเกาหลีที่มีสาเหตุมาจากความขัดแย้งของประเทศอื่น

ก็เข้ามาซ้ำเติมคาบสมุทรแห่งนี้ จนทำให้ต้องถูกแบ่งออกเป็น 2 ประเทศ

เกิดเป็นประเทศเกาหลีใต้ที่สิ้นเนื้อประดาตัวจากสงคราม อุตสาหกรรมถูกทำลายอย่างย่อยยับ

และเป็นหนึ่งในประเทศยากจนที่สุดของโลก..

ชะตากรรมของเกาหลีใต้สวนทางกับญี่ปุ่น ที่สามารถพลิกฟื้นจากความพ่ายแพ้หลังสงคราม

จนกลายเป็นประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำ และก้าวขึ้นมาเป็นมหาอำนาจทางเศรษฐกิจอันดับ 2 ของโลกในช่วงทศวรรษ 1990s

ความสำเร็จทางเศรษฐกิจของญี่ปุ่น จึงเป็นเหมือนต้นแบบที่เกาหลีใต้เลือกดำเนินรอยตาม

ทั้งการพัฒนาอุตสาหกรรมหนักภายในประเทศ โดยเฉพาะอุตสาหกรรมเหล็ก ต่อเรือ

จนมาสู่รถยนต์ และสินค้าอิเล็กทรอนิกส์

แต่นอกจากจะเป็นต้นแบบแล้ว ญี่ปุ่นยังเป็นเหมือนคู่แข่งสำคัญในการพัฒนาเศรษฐกิจของเกาหลีใต้ ซึ่งหนึ่งในจุดหมายสำคัญก็คือ การพัฒนาประเทศให้ร่ำรวยแซงหน้าญี่ปุ่นให้ได้

จากในปี 2000 ชาวเกาหลีใต้มี GDP (PPP) ต่อหัว 18,538 ดอลลาร์สหรัฐ

เมื่อเทียบกับชาวญี่ปุ่นที่สูงถึง 27,287 ดอลลาร์สหรัฐ

แต่ในวันนี้ ชาวเกาหลีใต้กลับมี GDP (PPP) ต่อหัวแซงหน้าชาวญี่ปุ่นแล้ว

นอกจากนี้ เกาหลีใต้ ยังถูกจัดให้เป็นประเทศที่มีเศรษฐกิจนวัตกรรมอันดับ 1 ของโลก

จากการจัดอันดับดัชนีนวัตกรรมของ Bloomberg ในปี 2021 แซงหน้าญี่ปุ่นที่อยู่อันดับที่ 12 ไปไกล

โดยเกาหลีใต้ได้กลายมาเป็นประเทศที่มีความโดดเด่นในเรื่องของสิทธิบัตร การเพิ่มมูลค่าของผลผลิต รวมถึงการวิจัยและพัฒนา ที่เกาหลีใต้ทุ่มงบประมาณสูงมาก คิดเป็นสัดส่วน 4.5% ของ GDP

ซึ่งสูงเป็นอันดับ 2 ของโลก รองจากอิสราเอลเท่านั้น

เกาหลีใต้ ยังมีบริษัทสตาร์ตอัปยูนิคอร์น ที่มีมูลค่ามากกว่า 1,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ มากถึง 14 บริษัท ซึ่งมากเป็น 2 เท่าของญี่ปุ่นที่มีเพียง 7 บริษัท

หนึ่งในสิ่งที่ทำให้เกาหลีใต้ก้าวไปไกลกว่าญี่ปุ่น คือ การวางแผนพัฒนาอย่างจริงจัง และเป็นระบบจากบนลงล่าง นำโดยหน่วยงานของภาครัฐ ที่สร้างความร่วมมือกับสถาบันการศึกษา และภาคเอกชนอย่างเหนียวแน่น

เพื่อต่อยอดจากอุตสาหกรรมการผลิตสินค้า ไปสู่ภาคการบริการที่เปี่ยมไปด้วยนวัตกรรมแห่งอนาคต

โดยมีจุดเด่นของการพัฒนาเศรษฐกิจอยู่ 3 ประการ ได้แก่..

ประการที่ 1 การวางโครงสร้างพื้นฐานด้านไอที และต่อยอดมาสู่อุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้อง

ภาครัฐบาลของเกาหลีใต้พัฒนา การให้บริการประชาชนผ่านเครือข่ายไอที มาตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษ 1980s

ก่อนจะยกระดับสู่การพัฒนาระบบอินเทอร์เน็ตให้โรงเรียนทั่วประเทศ และบริการออนไลน์แก่ประชาชนอย่างเต็มตัวในช่วงปี 2000

การมีโครงสร้างพื้นฐานทางเทคโนโลยีที่แข็งแกร่ง ทำให้เกาหลีใต้กลายเป็นประเทศที่มีผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ต สูงเป็นอันดับต้น ๆ ของโลก ตั้งแต่ปี 2001

โดยมีผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ตกว่า 57% ของประชากร แซงหน้าญี่ปุ่นที่มีผู้ใช้งานเพียง 39%

ในปี 2021 เกาหลีใต้ยังเป็นประเทศที่มีความเร็วของอินเทอร์เน็ตมือถือเป็นอันดับ 2 ของโลก

ความได้เปรียบด้านนี้ ถูกนำมาต่อยอดสู่บริการด้านไอที ที่ครอบคลุมการบริการต่าง ๆ ทั้งการขนส่ง การเงิน ความบันเทิง อุตสาหกรรมก่อสร้าง ไปจนถึงบริการรักษาพยาบาล

เมื่อโลกเข้าสู่ยุค Digitalization เกาหลีใต้จึงเป็นประเทศที่ปรับตัวเข้ารับกับการเปลี่ยนผ่านได้อย่างรวดเร็ว ทั้งการปรับตัวเข้าสู่เทคโนโลยี 5G การรองรับและพัฒนา Internet of Things รวมไปถึงโลก Metaverse ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต

ประการที่ 2 การวางตลาดสินค้าและบริการให้ขายได้ทั่วโลก

เกาหลีใต้เป็นประเทศที่มีประชากรเพียง 50 ล้านคน ดังนั้นตลาดภายในประเทศ จึงมีขนาดเล็กกว่าญี่ปุ่นที่มีประชากร 120 ล้านคนมาก

และเพื่อเปิดตลาดให้ใหญ่ขึ้น สินค้าของเกาหลีใต้จึงต้องวางแผนทำการตลาด เพื่อตอบโจทย์คนทั้งโลก

โดยเกาหลีใต้พึ่งพาการค้ากับต่างประเทศ เป็นสัดส่วนสูงถึง 70% ของ GDP

ซึ่งมากเป็น 2 เท่าของญี่ปุ่นที่พึ่งพาการค้ากับต่างประเทศ คิดเป็นสัดส่วนเพียง 35% ของ GDP

ในขณะที่สินค้าของญี่ปุ่น จะเน้นไปที่สินค้าคุณภาพสูง โดยเฉพาะเครื่องใช้อิเล็กทรอนิกส์

ที่มักมีคุณสมบัติเกินความต้องการของผู้ซื้อ และตามมาด้วยราคาที่สูง

แต่ขาดดีไซน์ ความง่ายในการใช้งาน และวิธีการสื่อสารกับผู้ใช้งาน

ในทางตรงกันข้าม สินค้าอิเล็กทรอนิกส์ของเกาหลีใต้ กลับเน้นการตั้งราคาให้เข้าถึงคนส่วนใหญ่ มากกว่ากลุ่มที่มีกำลังซื้อสูง จึงคุมต้นทุนในการผลิตได้ดี เลือกเฉพาะฟังก์ชันการใช้งานที่จำเป็นแทน เน้นที่ดีไซน์ และการทำการตลาดให้เข้าถึงผู้ซื้อ ตัวอย่างที่เห็นชัดที่สุด คือการเติบโตของ Samsung ที่กลายเป็นบริษัทสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ ที่ใหญ่ที่สุดในทวีปเอเชีย

หรืออุตสาหกรรมบันเทิงของญี่ปุ่น ที่เน้นตลาดภายในประเทศ ต่างกับเกาหลีใต้ที่วางแผนอย่างจริงจัง เพื่อเจาะตลาดโลก มีการตั้งศูนย์วัฒนธรรมเกาหลีกว่า 33 ประเทศทั่วโลก เพื่อเผยแพร่วัฒนธรรมหรือ Soft Power ในทุกรูปแบบ

ทั้งซีรีส์เกาหลีที่จะมีบทพากย์เป็นภาษาต่าง ๆ ก่อนนำไปเผยแพร่ในต่างประเทศ

รวมถึงวางแผนช่วงเวลาในการออกอากาศ และฉากให้เข้ากับวัฒนธรรมของแต่ละประเทศที่จะนำไปฉาย

หรือวงดนตรีที่มีสมาชิกเป็นชาวต่างชาติ เพื่อดึงดูดฐานแฟนคลับในประเทศอื่น ๆ ด้วย

อุตสาหกรรมบันเทิงของเกาหลีใต้ จึงก้าวขึ้นมามีอิทธิพลไปทั่วทุกมุมโลก และจุดประกายให้วัฒนธรรมอื่น ๆ ของเกาหลีใต้ ทั้งอาหาร เครื่องสำอาง และการแต่งกายให้แพร่หลายไปทั่วโลก

ประการที่ 3 วัฒนธรรมที่เร่งรีบ และแข่งขันสูง

ชาวเกาหลีใต้มีวัฒนธรรมที่เรียกว่า “ปัลลี ปัลลี” ซึ่งมาจากคำที่แปลว่า “เร็ว ๆ”

ซึ่งเราอาจเคยได้ยินคำนี้บ่อย ๆ ในซีรีส์เกาหลี ซึ่งวัฒนธรรมนี้ก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตอันเร่งรีบของชาวเกาหลีใต้ ที่ไม่ชอบการรอคอย ทุกอย่างต้องรวดเร็ว ซึ่งสะท้อนไปทุกวงการ

ไม่เว้นแม้แต่ภาคธุรกิจ ไปจนถึงการพัฒนาประเทศ

ความเร่งรีบทำให้เกิดธุรกิจ ตั้งแต่การบริการส่งพัสดุด่วน บริการอินเทอร์เน็ตความเร็วสูง

บริการหลังการขายสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ ไปจนถึงบริการก่อสร้าง

แม้แต่การพัฒนาอุตสาหกรรมอย่างเซมิคอนดักเตอร์ เกาหลีใต้ก็ใช้วิธีเรียนรู้เทคโนโลยีจากประเทศอื่น และนำมาพัฒนาต่อยอด ซึ่งวิธีนี้มีจุดเด่นอยู่ที่ความรวดเร็ว

ในขณะที่ญี่ปุ่นกลับเลือกที่จะพัฒนาอุตสาหกรรมนี้ขึ้นมาเอง ซึ่งใช้เวลาช้ากว่ามาก

แล้วความรวดเร็วนี้เองก็ทำให้ Samsung ก้าวขึ้นมาเป็นหนึ่งในผู้นำอุตสาหกรรมเซมิคอนดักเตอร์ของโลกได้สำเร็จ

อย่างไรก็ตาม ความเร่งรีบในการใช้ชีวิตก็สร้างความกดดันให้กับชาวเกาหลีใต้ไม่น้อย

ผู้คนที่นี่ล้วนทำงานหนัก เพื่อสร้างเนื้อสร้างตัวให้สำเร็จเร็ว ๆ วัยเรียนก็เรียนหนัก

ดาราศิลปินก็ซ้อมอย่างหนัก การแข่งขันที่สูงมากในสังคมเกาหลีใต้ สร้างความเหนื่อยหน่ายและหมดหวังในชีวิต จนคนเกาหลีใต้รุ่นใหม่ เรียกประเทศตัวเองว่า “Hell Joseon”

หรือ “นรกโชซ็อน”