3 พ.ค. 2022 เวลา 15:33 • บันเทิง
ป้าข้างบ้าน
ในหมู่บ้านจัดสรรเล็กๆ แห่งหนึ่ง แต่ละครอบครัวดำเนินชีวิตกันไปตามปกติ แต่ละครอบครัวมีสมาชิกคล้ายคลึงกันแตกต่างกันบ้างเล็กน้อยตามอายุสมาชิก อย่างเช่นมีผู้สูงวัย เด็กๆ วัยรุ่น วัยทำงาน บางบ้านเจ้าของบ้านปล่อยเช่า ซึ่งส่วนใหญ่เป็นวัยทำงาน เข้ามาทำงานในกรุงเทพเพื่อส่งเงินกลับบ้านเลี้ยงดูครอบครัว
ซอยที่ฉันอยู่นั้นมักมีเด็กๆ มาเล่นกัน ตอนแรกมาเล่นกันไม่กี่คน หลังๆ เหมือนจะมากันจากเกือบทุกซอย เป็นเพราะมีบ้านหลังหนึ่ง ผู้ใหญ่ไปทำงานกันหมด กลางวันมีแต่เด็กผู้ชายพี่น้อง 2 คนอยู่กันตามลำพังเพื่อนๆ ต่างซอยเลยแห่กันมาเล่นที่นี่ ตอนเปิดเทอมเด็กๆ ก็จะมาเล่นกันทั้งเสาร์-อาทิตย์ ส่วนเวลาปิดเทอมนี่มากันแทบทุกวัน เรียกว่ามาทุกวันเลยดีกว่า บางวันอยู่เล่นกันจน 4-5 ทุ่ม
Photo by Artemis
บางครั้งฉันก็สงสัยว่า พ่อแม่เด็กๆ ไปไหนกันหมด เขาปล่อยให้ลูกมาเล่นกันโดยไม่ห่วงเลยเหรอ แต่เท่าที่ฉันสังเกต ส่วนใหญ่ทุ่ม 2 ทุ่มจะกลับบ้านก้นเกือบหมด มีแค่บางคนที่อยู่จนดึก แม้ว่าพ่อแม่ของเด็กบ้านที่มาเล่นกันจะกลับมากันหมดแล้ว แต่เด็ก 2-3 คนนี้ยังไม่กลับบ้าน จะกลับดึกกว่าเด็กคนอื่นๆ
วันนึงฉันคุยกับเพื่อนในหมู่บ้านคนนึงตามปกติ และฉันบังเอิญคุยขึ้นมาว่ามีเด็กๆ ซอยอื่นชอบมาเล่นในซอยบ้านฉันเยอะมากและมีเด็ก 2-3 คนเหมือนจะเป็นพี่น้องกัน ที่จะยังนั่งเล่นกันจนดึกถึงจะกลับบ้าน พอบอกชื่อไปเพื่อนก็บอกว่า เด็ก 3 คนนี้พี่น้องกันและอยู่กับแม่ที่เป็นสาวโรงงานกลับบ้านค่อนข้างดึกและเขาปล่อยให้ลูกอยู่กันเองแบบนี้มานานแล้ว ตั้งแต่พี่คนโตอยู่ ป.1 และตอนนี้ก็ไม่น่าจะเกิน ป.4 เด็กคนนี้เลี้ยงน้อง 2 คนเอง อาบน้ำแต่งตัวให้น้อง หาข้าวให้น้องกิน และมีเพื่อนบ้านคอยช่วย แต่ใครไปเตือนเขาก็ไม่ใส่ใจ เหมือนจะสวนกลับมาอีกว่า เขาเลี้ยงของเขาได้ ฉันอึ้งมาก ก็ได้แต่รับทราบถึงชีวิตของเด็กบางคน
ในซอยที่ฉันอยู่จะมีบ้านหลังนึงที่เด็กๆ จะไม่ค่อยกล้าเข้าใกล้ คือบ้านพี่เอม เพราะเด็กๆ เคยโดนพี่เอมดุ เด็กๆ พวกนี้ชอบเล่นเตะบอลกัน บางทีก็เตะเข้าบ้านคนอื่นแล้วปีนเข้าไปเก็บโดยที่ไม่ขอเจ้าของบ้าน ถ้าไม่มีใครอยู่ก็ไม่โดนว่ารอดตัวไป เคยได้ยินใครสักคนว่าเด็กพวกนี้ว่า "เด็กเปรต" อยู่บ้าง เพราะเสียงดังกันจริงๆ และไม่ค่อยหลบรถกัน พี่เอมเขาดุแต่ฉันไม่เคยได้ยินเขาด่าเด็กๆ เลย
มีวันนึงบอลก็เข้าบ้านพี่เอมแล้วเด็กๆ ปีนเข้าไปเก็บกันเหมือนเดิม บังเอิญวันนั้นพี่เอมอยู่บ้าน และบ้านเขาติดกล้องวงจรปิดไว้ด้วย เขาออกมาบอกเด็กๆ ว่า อย่าปีนบ้านคนอื่นแบบนี้อีก ไม่ควรทำ ถ้าเขาอยู่ให้เรียก ถ้าไม่อยู่ห้ามเข้าเพราะเขาเห็นจากกล้อง เด็กๆ ก็ได้แต่ครับๆ ฉันก็เห็นพี่เอมเขาเก็บให้ทุกครั้งที่บอลเข้ามาในบ้าน
อีกวันแต่เป็นตอนหัวค่ำ บอลก็เข้าบ้านพี่เอมอีก เด็กๆ ก็เรียก ป้าครับๆ ขอบอลหน่อย เขาออกมาเก็บบอลแต่ไม่ให้เด็ก ฉันได้ยินพี่เอมพูดว่า ค่ำแล้วเลิกเล่นได้แล้วรบกวนคนอื่นเขา พรุ่งนี้ค่อยมาเอาบอล ฉันได้ยินก็นึกชำอยู่ในใจ เด็กพวกนี้เจอของจริงเข้าแล้ว
อีกวันเด็กๆ เยอะมาก มีเล่นกันทั้งบอลเล่นทั้งแบตมินตัน มีเด็กที่ไม่ค่อยอยากเล่นหน้าบ้านพี่เอม พยายามจะชวนเพื่อนขยับที่เล่นไปอีกหน่อย แต่ก็มีเด็กที่ดูกร่างๆ หน่อยพูดว่าทำไมจะเล่นไม่ได้ เล่นไปเลยกลัวอะไร และแล้วก็ตามคาด ทีแรกลูกตกเข้ามาในรั้วบ้านพี่เอมแต่บังเอิญเข้าไม่ลึกสามารถเอามือล้วงได้ และอีกครั้งที่สุดลูกแบตลอยขึ้นไปตกบนหลังคาบ้านหลังนี้เรียบร้อย และไม่มีใครกล้าปีนขึ้นไปหยิบแม้แต่เด็กที่ปากกล้า เพราะวันนี้เป็นวันหยุด ส่วนใหญ่จึงอยู่บ้านกันเกือบทุกหลัง รวมทั้งฉันและพี่เอมที่นั่งทำสวนอยู่หน้าบ้าน ฉันเห็นพี่เอมนั่งเฉยทำเหมือนไม่สนใจ สุดท้ายก็ต้องเลิกเล่นแบตไปโดยปริยาย
ประมาณ 6 โมงเย็น เด็กๆ เริ่มจะเลิกเล่น ทยอยกลับบ้านกัน มีอยู่ 4-5 คนที่นั่งจับกลุ่มคุยกัน บางคนก็ขี่จักรยานเล่นกัน ฉันเห็นพี่เอมเดินไปหาเด็กๆ ที่นั่งคุยกันแล้วถามว่า "จะเอามั้ยลูกแบตน่ะ" เด็กๆ ก็ตอบว่าเอาครับๆ พี่เอมก็เดินเข้าบ้านมาเอาบันได ให้เด็กโตหน่อยปีนขึ้นไปเอา เพราะเป็นหลังคาโรงรถจึงสูงไม่มาก เด็กคนนึงตะโกนบอกเพื่อนว่า "มึงอย่าลืมขอบคุณป้าเขาด้วยนะ" แล้วมีเด็กคนนึงพูดกับคนที่ตะโกนบอกว่า "ทำไมต้องขอบคุณด้วยวะ" เด็กก็ตอบเพื่อนว่า "ก็เขาเก็บลูกแบตให้ไง"
พอเก็บลูกแบตได้ เด็กคนที่ปีนขึ้นไปเก็บก็ยกมือไหว้ขอบคุณพี่เอม พี่เอมก็รับไหว้ แล้วเดินไปหากลุ่มเด็กที่นั่งอยู่ พี่เอมพูดว่า "เป็นคำถามที่ดีนะว่า ทำไมต้องขอบคุณ ชั้นบอกเธอได้แค่ว่า ต่อให้พวกเธอเป็นเด็กเปรต เด็กเกเร เด็กบ้าขนาดไหน แต่ถ้าเธอพูดคำว่า ขอโทษกับขอบคุณเป็นน่ะ พวกเธอจะดูดีขึ้นมามาก 2 คำนี้น่ะ พวกเธอจะต้องใช้มันตลอดชีวิต ส่วนจะใช้เมื่อไหร่น่ะ ชั้นบอกเธอไม่ได้หรอก แต่ชีวิตจะบอกเธอเอง"
ฉันยืนฟังอยู่เงียบๆ และคิดว่าถึงตอนนี้เด็กๆ อาจจะไม่เข้าใจแต่วันหนึ่งก็จะเข้าใจ และฉันคิดว่า คงมีคนที่จำประโยคนี้ติดหัวไปทั้งชีวิตอยู่บ้างสักคน.
โฆษณา