3 พ.ค. 2022 เวลา 16:50 • ปรัชญา
เป็นคนขี้เหงานะ
แต่ก็ชอบอยู่คนเดียว
เป็นคนอยากมีเพื่อนนะ
แต่เพื่อนเยอะไปก็วุ่นวาย
เป็นคนชอบอยู่เงียบๆ นะ
แต่บางเวลาก็คิดว่าอยากมีใคร
เมื่อก่อนจำไม่ได้ว่าเคยอยู่คนเดียวมั้ย
แต่ตอนนี้จำไม่ได้เหมือนกัน
ว่าอยู่คนเดียวมานานแค่ไหนแล้ว
มันกลายเป็นเรื่องปกติของเรา
ที่ชอบอยู่คนเดียวมากกว่าอยู่กับคนอื่น
เมื่อก่อนเราจะบอกว่าคนนี้คือเพื่อนสนิท
แต่เพื่อนสนิทไม่ได้แปลว่าสนิทตลอดไป
คำว่าเพื่อนสนิทจะมา
เป็นแค่ช่วงระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น
เมื่ออายุเยอะขึ้นถึงเข้าใจ
คำว่าอย่ายึดติดกับคำว่าเพื่อนสนิท
เพราะทุกคนต่างมีช่วงระยะเวลาของมัน
เมื่อก่อนเราเคยคิดว่ารักเพื่อนคนนี้มาก
แต่ความจริงแล้วเหมือนระยะเวลาหนึ่ง
ที่คนคนหนึ่งเคยเป็นส่วนหนึ่ง
ในชีวิตของกันและกันจนชินแค่นั้นเอง
เราเลยเรียกว่าเพื่อนรัก
แต่ความจริงแล้วแค่เพราะไกล้ชิดกันรู้ใจ
เมื่อก่อนคิดว่ารักเพื่อนมากนะ
ไม่เข้าใจว่าทำไมเพื่อนถึงไม่รักตอบบ้าง
แต่ตอนนี้ขอให้มีแค่คำว่าหวังดีต่อกันก็พอ
ไม่ต้องเอารักไม่ต้องเอาเข้าใจ
เพราะเมื่อวุฒิภาวะมากขึ้น
ทุกเรื่องจะเป็นการเดินคนเดียวของเรา
ทุกการตัดสินใจจะเป็นแค่เราคนเดียว
เราจะไม่ได้มีเพื่อนสนิทช่วยตัดสินใจ
นั่นเพราะว่าเราหมดช่วงระยะเวลา
ของกันและกันแล้วต่างหาก
เพราะความจริงแล้วทุกคนรักตัวเองต่างหาก
เมื่ออายุเยอะขึ้นจะเข้าใจเลยว่า
โลกโซเชียลต่างหากที่คือเพื่อนแท้ของเรา
เพราะไม่มีเพื่อนคนไหน
ที่มีเวลาว่างให้เราตลอดเวลา
โลกโซเชียลต่างหากล่ะที่เป็นเพื่อนแก้เหงาชั้นดี
โลกโซเชียลต่างหากที่เป็นเพื่อน
ที่มีเวลาให้เราตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง
ไม่เคยบ่นเรารับฟังเราได้ตลอดเวลา
เรียนรู้ว่าการอยู่คนเดียวมันดีแค่ไหน
โฆษณา