สวัสดีฉันชื่อใบเตยคือวันนี้ฉันจะมาเล่าเรื่องเกี่ยวกับความรักของฉันที่ผ่านอะไรมามากมายเรื่องมันมีอยู่ว่าวันนั้นฉันกำลังจะเดินกลับบ้านเเต่ดันวันนั้นฝนตกหนักมากผู้คนต่างวิ่งหาที่หลบฝนส่วนฉันก็หาที่หลบอยู่ฉันวิ่งไปเรื่อยๆจนเจอกับที่หลบฝนมีคนมากมายเบียดกันเพื่อที่จะได้หลบฝนฉันวิ่งเข้าไปหลบฝนในนั้นเป็นเรื่องดีที่ฉันตัวเล็กเลยทำให้ฉันเเอบเข้าไปในซอกเล็กที่ว่างอยู่ได้ฉันหลบฝนอยู่ในนั้นสักพักเริ่มมีคนเข้ามาเบียดกันเยอะขึ้นจนฉันต้องเข้าไปเบียดกับผู้ชายที่มีรูปร่างสูงกว่าฉันเป็นเท่าตัวเราสองคนตัวติดกันเเน่นมากเพราะมีคนเข้ามาเบียดกันเเน่นไปหมดอยู่ดีๆก็มีมือมาอุ้มฉันขึ้นฉันตกใจมากเเต่ก็ทำตัวไม่ถูกขาของฉันลอยเพราะเขาเป็นคนตัวสูงมากเขาพูดกับฉันว่า
ขอโทษนะครับที่ต้องอุ้มคุณเเบบนี้เพราะถ้าผมไม่อุ้มคุณเด็กตรงนั้นคงต้องเปียกฝนเเละไม่ค่อยสบายเเน่ๆ
ไม่เป็นไรค่ะ
ฉันทำตัวไม่ถูกเลยในตอนนั้น เขาอุ้มฉันอยู่เเบบนั้นสักพักจนฝนหยุดตกผู้คนต่างพากันเดินออกไปกันหมดจนเขาอุ้มฉันลงเเละขอโทษฉันอีกครั้งที่ทำเเบบนั้นฉันตอบกลับไปว่าไม่เป็นไรเเต่ในใจคือฉันทำตัวไม่ถูกเราสองคนต่างเเยกย้ายกันไปคนละทางจนฉันพึ่งนึกขึ้นได้ในตอนที่ฉันกำลังเดินกลับบ้านว่านั่นคือรุ่นพี่ที่ฉันตามหาว่าคือใครในโรงเรียนเพราะว่าพี่เขาฮอตมากๆนะสิ
กรี้ดๆๆๆๆๆ
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพี่เขาจะอุ้มฉันเเบบนั้นเเละวันเปิดเทอมฉันจะกล้ามองหน้าพี่เขาได้อย่างไง หือๆๆๆๆๆๆ😭(วันเปิดเทอมก็มาถึง)ฉันไปโรงเรียนตามปกติเเต่ตอนที่ฉันกำลังเดินไปที่ห้องเรียนของฉันฉันได้เดินผ่านรุ่นพี่คนนั้นไปอยู่ดีๆพี่เขาก็ทักฉัน
อ่าว!!เรียนอยู่ที่นี่หรอ
ใช่คะ😊
อยู่มอ อะไรหละ
ม.4ค่ะ
อ่าวรุ่นน้องพี่ตั้ง2ปีทำไมไม่เคยเห็นหน้าเลย
คงเป็นเพราะโรงเรียนมันใหญ่มั้ยคะ😊คือหนู้ต้องไปเเล้วคะไว้เจอกันนะค่ะ
ฉันรีบเดินอย่างเร็วเพื่อจะได้ถึงห้องเร็วๆพอถึงเวลาที่จะต้องไปกินข้าวฉันก็ไปกันเพื่อนปกติเพื่อนบอกฉันว่า
นี่เเกจำที่ฉันเล่าเรื่องรุ่นพี่ที่ฮอตที่สุดในโรงเรียนได้ปะ
(เพื่อน)
จำได้ดิทำไมอะ
(ฉัน)
คือพี่เขาอยังไม่มีเเฟนนะสิ ว้ายๆๆๆเเกสนใจไหมเเกเหมือนเป็นสเปกพี่เขาเลยนะ เอาไหมๆ
(เพื่อน)
ไม่เอาหรอกไปกินข้าวกันเถอะ
(ฉัน)
ฉันเดินไปกินข้าวฉันคิดว่าขออย่าให้เจอกับพี่เขาเลยเเต่!!สุดท้านก็เจอจนได้ฉันเเอบได้ยินเพื่อนรุ่นพี่พูดว่า
น้องคนนั้นใช่ปะที่มึงบอกว่าน่ารักน่ารักจริงวะ
(เพื่อน)
คนนั้นกูจองเเล้วโว้ย
(รุ่นพี่)
ฉันเเอบได้ยินที่เพื่อนรุ่นพี่พูดจนฉันทำตัวไม่ถูกเลย
นี่มึงจริงจังใช่ปะกูไม่เคยเห็นมึงคบกับใครเลยตั้งเเต่ที่มึงเลิกคบกับน้องฟ้าของมึงอะ
(เพื่อน)
จริงจังดิวะ
(รุ่นพี่)
พอถึงเวลากลับบ้านอยู่ๆรุ่นพี่ก็เดินมาหาฉันเเล้วพูดว่า
มีเเฟนอยังอะเรา
(รุ่นพี่)
อยังคะ
(ฉัน)
ทำไมพี่เขาต้องถามเราเเบบนี้ด้วยหรือว่า!!พี่เขาจะจริงจังจังกับเราจริงๆไม่นาาาาาา
เดี๋ยวพี่ไปส่งนะ
(รุ่นพี่)
ออคือก็ได้คะ
(ฉัน)
พี่เขาไปส่งฉันกลับบ้านทุกวันรุ่นพี่จะมีเรื่องมาเล่าให้ฉันฟังตลอดมันทำให้เรามีเรื่องคุยกันมากขึ้นเรื่อยฉันเริ่มหวั่นไหวกับพี่เขาขึ้นทุกวันพี่เขานิสัยดีมากหน้าตาก็หล่อ55จนวันที่พี่เขาจบม.6จนฉันก็ต้องกลับบ้านคนเดียวที่จริงมันก็เหงาเหมือนกันนะพี่เขาบอกฉันว่า
ตั้งใจเรียนนะอย่าคิดถึงพี่จนไม่ตั้งใจเรียนละ55
พี่เขาลูบหัวฉันตอนที่พูดกับฉันในตอนนั้นฉันตอบตกลงเเล้วอยู่ดีๆฉันเขาไปกอดพี่เขาเเบบว่าร่างกายมันสั่งให้กอด55ฉันเอามือออกอย่างเร็วฉันขอโทษพี่เขาจนพี่เขายิ้มออกมาเเบบเหมือนพี่จะชอบฉันเหมือนกันใช่ไหม55เเละวันนี้ก็มาถึงฉันเรียนจบเเล้วเย้ๆๆชีวิตม.6ของฉันฉันได้ไปเรียนต่อมหาลัยที่ฉันชอบเเละคิดมานานเเล้วว่าจะเข้ามหาลัยนี้เเต่ฉันไม่คิดเลยว่ารุ่นพี่ก็เรียนที่นี่เหมือนกันฉันได้มาอยู่ใกล้พี่เขาอีกครั้งตลอดเวลาที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันเเต่ก็เหมือยอยู่เพราะพี่เขาชอบทักมาหาฉันตลอดความรู้สึกที่ฉันมีต่อพี่เขาไม่น้อยลงเลยมันมีมากขึ้นในทุกๆวันเราได้มาเจอกันอีกครั้งพี่เขาพาฉันไปเที่ยวดูหนังเราใช้ชีวิตเหมือนเดิมในช่วงมปลายจนพี่เขาบอกฉันว่ารู้ไหมว่าพี่ชอบหนูมากนะเป็นเเฟนกับพี่ไหมนี่เเหละคือคำที่ฉันรอเเละวันนี้ก็มาถึงฉันตอบตกลงอย่างไม่ลังเลพี่เขาเข้ามาโอบกอดฉันอย่างดีใจพอเราสองคนเรียนจบจนมีงานทำเริ่มมีเงินเดือน
พวกเราสองคนซื้อบ้านด้วยกันซื้อรถด้วยกันสร้างความสุขด้วยกันจนเรามีลูกตัวน้อยออกมานี่เเหละคือเรื่องราวความรักของฉันพวกเราก็อยู่กันอย่างมีความสุขตลอดไป จบ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
