ฉันเป็นคนที่อยู่คนเดียวจนชอบการอยู่คนเดียวไปแล้ว ฉันสามารถอยู่กับคนอื่นได้แต่เป็นแค่เวลาราชการ หลังจากนั้นฉันชอบที่จะอยู่คนเดียวมากกว่า หรือทุกเวลาส่วนใหญ่ของฉันฉันชอบที่จะอยู่คนเดียวมากกว่า ไม่รู้เหมือนกันแต่ฉันมาจากครอบครัวที่มีปัญหาเลยทำให้ครอบครัวไม่ใช่เซฟโซนที่ดีปลอดภัยของฉัน เลยทำให้ฉันก็ไม่ถนัดอยู่กันกับครอบครัว ฉันค้นพบว่าความเงียบและความเดียวดายคือเพื่อนชั้นดีของฉัน ความเหงาและเงาคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
ณ ช่วงเวลาตอนนี้การอยู่คนเดียวคือของขวัญของฉัน การอยู่คนเดียวแบบคนเดียวจริงๆ สอนให้ฉันเรียนรู้การก้าวผ่านความเหงาและความเดียวดายมาได้ การแต่งนิยายก็เป็นตัวช่วยชั้นดีเลยล่ะ มันยิ่งทำให้ฉันเกิดความคลั่งไคล้การอยู่คนเดียวมากขึ้นเรื่อยๆ การอยู่คนเดียวจะทำให้คนเราไม่มีอารมณ์โกรธเข้ามาในชีวิตเลยล่ะเพราะทุกอย่างมาจากการควบคุมของเรา เราจะไม่มีใครมาช่วยตัดสินใจ มาช่วยขัด ทุกอย่างมาจากการกรองของเรา จะทำอะไรก็เอาที่เราอยากทำ ทำแล้วเรารับได้สบายใจหรือมีแค่เราที่รับผลของมันคนเดียว การอยู่คนเดียวจะทำให้เราไม่มีอารมณ์ที่หลากหลายเช่นโกรธ เกลียด งอน หรือน้อยใจใครเลย เพราะตรงจุดที่เราอยุ่ไม่มีใครทำเรามีแค่เรา
การอยู่คนเดียวจะมีแค่อารมณ์เครียด ยิ้มคนเดียว หัวเราะอารมณ์ดี โครตเหนื่อยเลย ฉันก้าวผ่านตอนที่ความรู้สึกบอกว่าโครตเหงาเลย โครตเดียวดายเลย ความเหงาที่แบบว่าคนเหงาเท่านั้นที่เข้าใจ ฉันก้าวผ่านความรู้สึกเหงาที่แบบเหงาจนกูร้องไห้ออกมา ตอนนี้ฉันเป็นคนเหงาที่ก็เริ่มสามารถแก้ความเหงาของตัวเองได้เองแล้วไม่จำเป็นต้องมีเพื่อนหรือใครอีกแล้ว ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าไม่เหงาเลยเพราะฉันสามารถทำสิ่งที่ชอบที่รักได้ทั้งวันโดยไม่ต้องพบเจอใครยิ่งดี กลายเป็นว่าตอนนี้ความรู้สึกของฉันคือไม่พร้อมมีพาร์ทเนอร์ ไม่รู้ว่าจะสามารถอยู่กับคนอื่นได้ยังไง แม้แต่คนในครอบครัวก็ไม่พร้อมแชร์ให้
ไม่รู้ว่าเพราะยุคสมัยมันเปลี่ยนไปรึเปล่าคนถึงชอบการอยู่คนเดียวมากกว่า
#นี่คือวิธีแก้เหงาไงล่ะ จะเอาเวลาไหนไปเหงา
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
