10 พ.ค. 2022 เวลา 17:56 • นิยาย เรื่องสั้น
#พระผงพรายพ่อท่านเจิมep5
#ไปน้องวันนี้พี่ว่างเลิกงานแล้วไปเที่ยววัดพ่อท่านเจิมกันดีกว่า
เดี๋ยวผมจะเล่าประสพการให้ฟัง เสียงพูดอย่างเป็นกันเองของท่านายอำเภอปากพนังที่ผมเคยคุ้นเคยกันมาก่อน สมัยท่านเป็นนายอำเภอที่อำเภอจุฬาภรณ์ตอนนั้นผมยังทำธุรกิจอยู่ที่นั่นและต่อมาเมื่อท่านย้ายมาเป็นนายอำเภอที่นพพิตำผมก็ยังย้ายมาทำธุรกิจที่นพพิตำอีกด้วย
พระบูชาประจำวันจันทร์
ด้วยท่านเป็นคนรักการสะสมพระและศึกษาข้อมูลอย่างถ่องแท้เคยเขียนเรื่องพระเกจิอาจารย์มากมายส่งไปลงในหนังสือลานโพธิ์ที่เป็นหนังสือพระเครื่องเล่มหลักในขณะนั้น ผมรู้สึกทึ่งในตัวท่านไม่น้อยครุ่นคิดไปว่าท่านมีความรู้เรื่องพระเครื่องมากมายจริงๆ จึงเรียนแบบท่านบ่อยๆในเรื่องการเก็บสะสมพระ ท่านสันทัด ณ.นคร นายอำเภอ นักปกครองที่มีความรู้เกี่ยวกับพระเครื่องเมืองนครมากมาย
(ต้องขออณุญาตเอ่ยนามท่าน)เพราะปัจจุบันท่านได้เสียชีวิตแล้ว)
พระพิมพิมพ์ปิดตายันต์ตื้น
ท่านเป็นผู้หนึ่งที่มีคุณูปการกับชาววงการพระเมืองนครฯ เพราะท่านเป็นคอลั่มนิสอิสระที่เขียนประวัติพระเกจิเมืองนครฯหลายท่านส่งไปลงหนังสือลานโพธิ์นิตยสารพระเครื่องที่ดังมากในยุคนั้น
ผมเดินตามหลังท่านลงจากที่ว่าการอำเภอปากพนังท่านขับรถพามายังถิ่นเก่าของผม จริงๆแล้วผมเกิดที่อำเภอปากพนังบ้านเดิมก๋งกับแนจะอยู่ตรงข้ามวัดหูร่อง
หลังพระพิมพ์ปิดตายันต์ตื้น
ที่มีอาจารย์แปลก และพ่อหลวงเสนจำวัดอยู่ แต่พ่อพาย้ายมาทุ่งส่งตั้งแต่สองขวบ มีบ้างนานๆทีที่พ่อไปเยี่ยมแนก็จะพาผมไปด้วย แล้วทุกครั้งตอนเป็นเด็กเมื่อมาปากพนังพ่อต้องพาไปกราบอาจารย์แปลก เพราะพ่อเคยเป็นครูสอนที่วัดหูร่องอยู่หลายปี นึกเห็นภาพเก่าๆ สีนุ่นชะนีที่อาจารย์แปลกเลี้ยงไวเป็นเพื่อนเล่นของพวกเราได้อย่างดียามที่ผู้ใหญ่เข้าไปนมัสการอาจารย์แปลก
พ่อหลวงเสนก็เป็นอีกท่านที่ทั้งพ่อและแม่ผมศรัทธาจนหลังจากผมคลอดเป็นทารกใหม่ๆพ่อหลวงเสนยังม้วนตะกรุดทองคำให้ผมสองดอกโดยฝากให้แม่เก็บไว้ให้
พระพิมพิมพ์ปิดตายันต์ตื้น
ท่านยังทำนายไว้ว่าไอ้ลูกแมวตัวนี้โตขึ้นมามันจะได้ดีทางพระยังงงๆอยู่ผมบวชหนึ่งพรรษเค้าสอบนักธรรมกันก็ไม่ได้สอบ พอรู้เรื่องวัจปฎิบัติเล็กๆน้อยๆ
ที่ท่านทำนายว่าจะได้ดีทางพระคือช่วงหลังๆทิ้งธุรกิจอย่างอื่นแล้วมาขายพระอย่าเดียวเลยเป็นแน่ ขณะนั่งเหม่อใจลอยคิดถึงความหลัง ท่านนายอำเภอก็บอกว่าไปท่านเผียนเจ้าอาวาสนั่งอยู่ที่โรงธรรมเราไปไหว้กัน ไกล้ๆกับอาจารย์เผียนมีผู้สูงอายุอีกท่านหนึ่งนั่งอยู่เป็นกรรมการวัดเมื่อนายอำเภอสันทัดพาผมไปกราบท่านเจ้าอาวาสแล้วแนะนำว่าผมเป็นเด็กแถวนี้
กรรมการวัดที่นั่งอยู่ด้วยถึงกับเข้ามากอดแล้วบอกว่าเป็นเพื่อนรักกับพ่อผมสมัยที่ยังเป็นครูที่วัดหูร่องครูบำรุงหรืออาบำรุงจึงเป็นคนประสานให้ท่านเจ้าอาวาสยินยอมให้ผมลงไปดูพระที่เก็บใว้ในลังไม้ใต้วิหาร
พระพิมพิมพ์ปรกโพธิ์โพธิ์ต่ำสองสี
ซึ่งเยอะมากมีการใช้ขันพลาสติกสีเหลืองตักใส่ถังสังฆทานแล้วเอาขึ้นมาให้ผมเลือกบูชาตอนนั้นองค์ละ100บาทมีทั้งพระปิดตาและพระพิมพ์ปรกโพธิ์แต่ตอนนั้นพระพิมพ์ปิดตาที่เหลืออยู่ในวัดจะมีแต่พิมพ์ที่ยันต์ตื้นๆเป็นส่วนใหญ่ผมจึงเลือกพระพิมพ์ปรกโพธิ์มามากกว่าเพราะชอบศิลปะในการแกะพิมพ์ซึ่งมีรายละเอียดให้ส่องมากกว่าปิดตา อันนี้อยู่ที่มุมมองของแต่ละคน
สอบถามดูพระบูชาประจำวันได้หมดไปจากวัดก่อนหน้านี้แล้ว
พระบูชาประจำวันเสาร์
โดยมีเซียนพระจากนครฯ มาสร้างศาลากลางน้ำถวายและเหมาไปหมดในราคาองค์ละห้าร้อยบาทเมื่อถวายเงินค่าพระที่เช่าบูชามาร้อยกว่าองค์เสร็จแล้วก่อนจะกลับผมยังไม่วายสอบถามถึงเซียนพระที่มาเหมาพระบูชาประจำวันไปจนหมดเก็บเป็นข้อมูลขออนญาตเอ่ยนาม #พี่ศักดิ์วัดวัง เป็นนักเลงพระรุ้นเก่าที่ผมให้ความเคารพ อายุอาจจะไล่เลี่ยกันหรือผมอาจจะแก่กว่าเล็กน้อย
แต่ผมเรียกพี่ศักดิ์ตลอดเพราะเป็นทั้งเพื่อนที่ดีเป็นเหมือนครูอาจารย์ด้วย
พี่ศักดิ์เล่นพระอย่างจริงจังก่อนผมเมื่อผมสงสัยไคร่
รู้อะไรพี่ศักดิ์จะให้คำแนะนำโดยไม่หวงวิชา
เมื่อเห็นว่าเซียนพระใหญ่ระดับพี่ศักดิ์ให้ความสนใจ ผมยิ่งอยากหาความรู้เรื่องผงพรายพ่อท่านเจิมมากขึ้นจึงรีบไปหาและเก็บข้อมูลดีๆมาจากพี่ศักดิ์อีกมากมาย ศักดิ์ บัวขม หรือศักดิ์วัดวัง ปัจจุบันยังเป็นที่นับถือของน้องๆชาววงการพระนครฯ
พระผงพรายสมุทร์เนื้อสองสี
เมื่อพิจรณารูปแบบพิมพ์ทรงต่างๆความอยากได้ก็ทวีมากขึ้น เรื่อยๆ เมื่อแยกย้ายกับท่านนายอำเภอแล้วผมเที่ยวแวะบ้านญาติแถวไกล้ๆวัดหอยราก ถึงแม้บ้านผมจะขึ้นกับวัดหูร่องก็จริงแต่มีญาติผมหลายคนที่หลงไหลในการใบ้หวยของพ่อท่านเจิมที่แม่นจนชื่อเสียงขจรไปไกล้หลายท่านเริ่มให้ข้อมูลเกี่ยวกับพ่อท่านเจิมที่ยิ่งฟังยิ่งตื่นตาตื่นใจ
พอผ่านเลยมาถึงวัดหูล่องหรือวัดนาควารี วัดที่พ่อหลวงเสน อาจารย์แปลกเคยจำวัดอยู่
ในห้วงจินตนาการเห็นภาพการตีตะโพนระดมเวรยามมาคอยเฝ้าระวังในช่วงก่อนการแข่งเรือยาวที่เป็นประเพณีแข่งกีฬาทางน้ำที่ยิ่งใหญ่ที่สุด มีการระดมเด็กหนุ่มแข็งแรงในระแวกวัดต่างๆ มาฝึกซ้อมจังหวะการพายเรือ ฝึกร่างกายให้แข็งแรง ที่สำคัญมีการต่อสู้กันด้วยไสยเวทย์อย่างสนุกสนาน ปากพนังมีวัดดังเกจิเก่งมากมายทุกวัดมีทีมเรือพาย เก่งๆที่แข่งกันอย่างจริงจัง ใช้ทุกวิชาไส่กัน จนเกิดวจีว่า #มุ่ยกับแปลกแหลกกันไปข้างนึง
หลังพระพิมพ์ปรกโพธิ์ต่ำสองสี
โปรดติดตามตอนต่อไปครับ
โฆษณา