ต้นไม้ในความทรงจำ...นุ่น
วันนี้ได้มาออกกำลังกายที่บึง ซึ่งเป็นที่สำหรับพักผ่อนและออกกำลังกายของคนในละแวกนี้ หลังจากที่ไม่ได้มาเป็นเวลานานพอสมควรเพราะพิษของโรคโควิด สังเกตดูต้นไม้รอบๆบึงโตขึ้นผิดหูผิดตา จากต้นเล็กๆผ่านไปเกือบสองปี โตขึ้นสูงท่วมหัวไปเยอะเลย โดยเฉพาะต้นราชพฤกษ์ กับกระถินเทพา 🎄🎄🎄🎄🎄
แต่ที่ผิดหูผิดตาไปอีกอย่างก็คือต้นไม้บางต้นกลับหายไป โดยเฉพาะต้นนุ่น 2-3 ต้น ที่ขึ้นอยู่รอบนอกของบึง ตอนนี้เห็นแต่ร่องรอยที่โดนตัดโค่นลงมาเพื่อใช้พื้นที่ปลูกปาล์มน้ำมัน รู้สึกเสียดายมาก เพราะต้นมีขนาดใหญ่พอสมควรแล้วและก็เริ่มหาดูยากขึ้น หลายๆคนอาจมองว่ามันเป็นต้นไม้ไม่มีค่า เนื้อไม้ก็ใช้ประโยชน์ด้านก่อสร้างไม่ได้ ผลก็ไม่ได้นำมาใช้ประโยชน์อะไรแล้วในปัจจุบัน ซึ่งต่างจากเมื่อก่อนที่เราใช้นุ่นกันเยอะ
ต้นนุ่น
ในวัยเด็กผมจำได้ว่าที่หน้าบ้านของปู่มีนุ่นต้นใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง ต้นสูงแผ่กิ่งก้านเก้งก้าง เมื่อออกดอกจะมีสีขาว ช่วงออกดอกจะไม่ค่อยมีใบ หลังจากดอกร่วงแล้วก็จะติดผลสีเขียวเล็ก และค่อยๆโตขึ้นเรื่อยๆ
ดอกนุ่น
เมื่อผลโตเต็มที่ผิวก็จะเริ่มเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลและผลจะแตกแยกออกเผยให้เห็นด้านในที่เป็นปุยฟูสีขาว หากปล่อยไว้นานไปเปลือกผลก็จะร่วงและตัวปุยนุ่นก็จะปลิวว่อนและจะพาเมล็ดไปด้วย เป็นการขยายพันธุ์ของนุ่น
ตอนเด็กๆนั้นเคยเห็นย่าเก็บผลนุ่นที่เปลือกเป็นสีน้ำตาล มาตากแดดไล่ความชื้น พอแห้งดีแล้วก็แกะเปลือกสีน้ำตาลออก จะเห็นปุยนุ่นเป็นสีขาวอยู่ด้านใน จากนั้นก็แยกเมล็ดสีดำกับไส้นุ่นออก ให้เหลือเฉพาะปุยนุ่นอย่างเดียว ปุยนุ่นที่เหลือจะฟูและนิ่มมือ ปุยนุ่นที่ได้ก็นำไปยัดใส่หมอนหรือยัดที่นอน เพื่อให้ความนุ่ม เป็นการนำสิ่งของจากธรรมชาติมาใช้ประโยชน์ได้โดยตรง 🐏🐏🐏🐏🐏
ผลนุ่น
ปัจจุบันนี้ไม่ค่อยมีใครนำนุ่นมายัดหมอนหรือที่นอนกันแล้ว เพราะเปลี่ยนมาซื้อหมอนและที่นอนแบบสำเร็จที่เขายัดใยสังเคราะห์มาจากโรงงานแทน นุ่นก็เลยไม่ได้นำมาใช้ประโยชน์อย่างอื่น และค่อยๆหมดความนิยมลงไปเรื่อยๆ ต้นนุ่นก็พลอยเริ่มหายไปจากบริเวณบ้านของคนปัจจุบัน 🐑🐑🐑🐑🐑
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
