15 พ.ค. 2022 เวลา 10:48 • หนังสือ
📚เทียบท้าปฐพี (สามเล่มจบ)
✍️ชิงหลิงเยวี่ย เขียน
✍️กระบี่หลงทิศ แปล
โปรยเล่ม 1 : ท่ามกลางกลียุค ข้างกระดานหมากที่เวิ้งว้างเพียงร้างรอ ณ ยอดเขาชังหมังมีอักษรสลักไว้
‘หมากจนบนชังหมัง เว้นอาสน์ร้างว่างรอรา ฟ้าใหม่เหล่าผู้กล้า เทียบฤทธาชิงปฐพี’
ปกฉบับพิมพ์ใหม่
ยอดบุรุษมากมายวาดหวังจะกำปฐพีไว้ในมือ
ไม่ว่าจะเป็น ‘เฮยเฟิงซี’ ผู้มีท่วงทีสูงส่ง กิตติศัพท์ลือเลื่อง เล่ห์กลลึกล้ำ
‘หวงเฉา’ ผู้อหังการ สูงศักดิ์และหยิ่งทะนง
‘เฟิงหลันซี’ ผู้เก็บคมงำประกาย งามสง่าดุจกล้วยไม้ในหุบเขาลึก
กระทั่งจอมยุทธ์หญิง ‘ไป๋เฟิงซี’ ที่ท่องเที่ยวยืนหยัดเพียงลำพังไปทั่วแดน
ท่าทีผ่อนคลายไม่แยแส ยังถูกม้วนเข้าไปสู่วังวนของการแย่งชิง
ทว่ากระดานหมากบนยอดเขาต้องการเพียงสอง
ยอดคนผู้ครองโลกหล้าต้องการเพียงหนึ่ง
พวกเขาจะจบหมากกระดานสำคัญนี้อย่างไร
ใครจะเป็นผู้เทียบฤทธาท้าชิงปฐพี
และสุดท้ายใครจะเป็นผู้กุมผืนหล้าไว้ในฝ่ามือ!
โปรยเล่มสอง : เมื่อเภรีศึกดังกึกก้อง
หวงเฉาผู้อหังการ มีปณิธานอย่างเอกอุก็กลายเป็นศัตรู
เฟิงหลันซีผู้เก็บคมงำประกาย งามสง่าดุจกล้วยไม้กลายเป็นพันธมิตรที่ต้องระแวงระวัง
อวี้อู๋หยวนผู้สูงส่ง ไร้ธุลีแห่งโลกิยะกลายเป็นกุนซือให้ต่างแคว้น
แล้วไป๋เฟิงซีผู้ไร้ทุกข์โศกดั่งสายลม ท่องเที่ยวไปทั่วหล้า
จะแสดงท่าทีนิ่งเฉยไม่แยแสเฉกในอดีตได้เช่นไร
เพราะจะอย่างไรนางก็คือซีอวิ๋นกงจู่แห่งแคว้นชิงโจว!
คือเฟิ่งหวงที่จำต้องสยายปีกทะยานขึ้นสู่เก้าชั้นฟ้า
เพื่อปกป้องแผ่นดินและประชาชนของตน!
โปรยเล่มสาม : เหล่าผู้หาญกล้าย่างเท้าก้าวเข้าสู่สมรภูมิรบ
วิญญาณวีรบุรุษทัพวายุเมฆานับไม่ถ้วนมีอันต้องตกล่วงไปบนเขาลั่วอิง
ทว่ากลับไร้เงาของทัพปีกกาฬและคนผู้นั้น...
หัวใจนางผู้เฉิดฉันจับตาราวกับเฟิ่งรวดร้าวแสนสาหัส
เพื่อให้ได้มาซึ่งสายน้ำขุนเขาหมื่นลี้ ทุกสิ่งย่อมสละได้จริงหรือ
เพื่อเทียบฤทธาชิงปฐพี ทุกสิ่งย่อมสละได้จริงๆ ละหรือ
อันว่าหัวใจของบุรุษนั้นใหญ่ยิ่ง หวังจะเก็บใต้หล้า เก็บอำนาจ เก็บชื่อเสียง เก็บหญิงงาม...
บรรจุสิ่งต่างๆ ไว้มากมายนัก
ทว่าหัวใจของสตรีมักจะเล็กแคบ เก็บบุรุษไว้ได้เพียงผู้เดียวเท่านั้น
✍️หลังอ่านจบสามเล่มจำนวนหน้าหนามากด้วยความอิ่มเอมใจอย่างยิ่ง เป็นหนึ่งในหนังสือไม่กี่เรื่องที่ละเลียดอ่านอย่างไม่รีบร้อน บางครั้งก็กลับไปอ่านซ้ำบางสำนวนที่ประทับใจเป็นพิเศษ
สิ่งแรกที่ต้องชื่นชมคือสำนวนแปลสละสลวย คลังคำมหาศาล ไพเราะดุจบทกวี
ฮ่องเต้จิ่งเหยียนตี้ “พานพบพลัดพราก เหตุต้นผลกรรมเป็นวัฏจักร เกิดดับเวียนว่าย ชีวิตคนเป็นเช่นนี้ ฟ้าดินเป็นเช่นนี้”
✍️เฮยเฟิงซี “กาลก่อนสิ่งที่เราต้องทำมีมากล้น ได้แต่ทอดถอนอยู่เสมอว่าไม่มีเวลาว่าง บัดนี้เร้นกายพำนักอยู่ในสถานอันเขาสวยน้ำใสแห่งนี้ เช่นนั้นเราก็มาใช้ชีวิตผ่อนคลายสุขสบายเงียบสงบกันเถิด”
✍️แม้เส้นเรื่องจะอยู่ในกลียุค แว่นแคว้นลำบากระส่ำระสาย แต่ละแคว้นต่างหมายตาชิงอำนาจเหนือหล้า ตลอดเรื่องคือการวางแผนชิงไหวชิงพริบ ตั้งค่ายกลสร้างกระบวนทัพจับศึก ทว่าจังหวะการอ่านกลับเนิบช้าดื่มด่ำยิ่ง ประการแรกเพราะต้องการแหวกใจตีความนัยแต่ละตัวละครว่าซ่อนเร้นสิ่งใดไว้กันแน่ ในปลายปากกาของคนเขียนที่ล่อหลอกให้เราเข้าใจตัวละครนี้อย่างนี้ แต่การกระทำกลับสวนทาง
ประการที่สอง ตัวละครมีเยอะมาก ต่างมีภูมิหลัง ต่างมีที่มาที่ไป ถ้าไม่ทำความเข้าใจแต่แรก เล่มต่อไปจะเป็นงานยาก เพราะทั้งหมดที่กระจัดกระจายทั้งโน้นทางนี้ช่วงเริ่มต้นจะขมวดเส้นทางมาพบกันในที่สุด
✍️แม้จะเป็นเรื่องราวสู้รบระห่ำกำลังภายในลึกล้ำ นักเขียนฆ่าตัวละครสำคัญตายเกลื่อน🤫แม้แก่นของเรื่องคือท้ายที่สุดใครจะได้ครองแผ่นดิน แม้จะเอ่ยถึงความเก่งกาจเลิศหล้าของแต่ละตัวละครเอกทั้ง 4 แต่ลึกๆ ในแต่ละบทตอนกลับแฝงไปด้วยอารมณ์รักละมุนที่ค่อยๆ แผ่ซ่านให้เราประจักษ์คู่ขนานไปกับการแสดงออกขั้วตรงข้าม
เมื่อเราทำความรู้จักเฮยเฟิงซี เฟิงซีอวิ๋น หวงเฉา อวี้อู๋หยวน เราจะเข้าใจความนัยเหล่านั้น ทุกตัวละครเป็นสีเทา กระทั่งอวี้อู๋หยวนชาวฟ้าก็ไม่เว้น🥹
✍️ทุกตัวละครมีปมอดีต มีความคับแค้นในใจ มีเป้าหมายยิ่งใหญ่ ต่างยกเรื่องส่วนรวมและความทะเยอทะยานมาก่อนความรู้สึกส่วนตัว จึงไม่แปลกที่การตัดสินใจแต่ละหนหรือความคิดแต่ละครั้งจะทำให้คนอ่านปวดใจอยู่บ้าง
เช่น รักคนหนึ่งแต่ตั้งใจแต่งงานกับอีกคน คบหาฉันมิตรกับคนหนึ่งมาเป็นสิบปีแต่ไม่อยากขยับความสัมพันธ์เพราะความระแวงระวัง รู้อยู่ว่าในใจมีใครแต่ฉากความเย็นชาไร้ความรู้สึกบนใบหน้าก็ยอมพ่ายให้กับความภักดีแสนบริสุทธิ์ได้ ฯลฯ
✍️เฮยเฟิงซีเป็นพระเอกที่เรายกขึ้นหิ้งในใจอีกหนึ่งคนด้วยบุคลิกอ่านไม่ออก ฉลาดเจ้าเล่ห์เจ้ากล ทะนงตนเต็มเปี่ยม สำอางเฉิดฉาย กลศึกสุดเลิศล้ำโดยไม่ต้องจับดาบเลย มีเป้าหมายชีวิตแน่วแน่ รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร จึงบุกฝ่าทะลวงไปไม่ว่าจะแลกกับอะไรก็ตาม การใหญ่มาก่อนอื่นใด
เป็นกงจื่อหนึ่งเดียวที่ไม่เคยปรากฏจุดอ่อน แต่แล้วสิ่งที่เก็บกักไว้ในหัวใจส่วนลึกก็ปริแตกเมื่อเกิดเหตุฉีกกระชากวิญญาณในเล่มสาม และแล้ว นี่ก็คือจุดพลิกผันของเส้นเรื่องทั้งหมด เป็นความโรแมนติกแบบไม่ต้องบรรยายมากอีกด้วย
✍️เฟิงซีอวิ๋นเป็นนางเอกที่มาครบเครื่องทั้งสองบุคลิก ภาคหนึ่งวรยุทธ์เป็นเลิศ ฉลาด แก่นแก้ว ตะกละ ขี้เกียจ อีกภาคก็สมกับความเป็นราชนิกุลแห่งเจ้าผู้ครองแคว้น เป็นผู้หญิงที่มีความหวั่นไหวของสตรีอยู่เบื้องลึกแต่เก็บกดไว้ได้
ความสัมพันธ์ของพระนางเป็นไปอย่างระแวดระวัง ไม่กล้าผลีผลามทั้งสองฝ่าย ต่างรู้ว่าอีกคนเป็นใคร จึงรักษาระยะของความรู้สึกมาตลอด เพราะรู้ว่าวันหน้าความสัมพันธ์นี้อาจต้องสะบั้น จึงต่างปล่อยใจไปกับผู้คนที่มาเสนอความรักความชมชอบอยู่เนืองๆ
✍️ในเล่มแรกคนอ่านอย่างเราจึงมีความหมั่นไส้พระนางผู้รู้แก่ใจแต่ไม่อยากรับรู้ความนัย ต่างคนต่างกรุ้มกริ่มทำตัวเจ้าชู้เป็นหมาหยอกไก่คนโน้นคนนี้เต็มไปหมด แล้วแมงเม่าที่ยินดีพุ่งเข้ากองไฟของสองคนนี้ก็มีมากเหลือเกิน พอพระนางยอมรับความรู้สึกของตัวเองในช่วงความเป็นความตายในที่สุด ก็ได้แต่สงสารฝูงแมงเม่าที่ตายในกองไฟอย่างแสนอนาถ😂🤫
✍️เราไม่สงสัยความกล้าๆ กลัวๆ ของพระนาง ไม่เกลียดการที่พระเอกไม่ยกทัพมาช่วยนางเอก เพราะนางเอกก็ซุกซ่อนกองทัพและไม้ตายของตัวเองไว้โดยไม่บอกพระเอกเหมือนกัน เมื่อต่างคนต่างไม่ไว้ใจกันแต่แรก จะยินยอมเชื่อใจอีกฝ่ายในภาวะคับขันได้อย่างไร
✍️เมื่อความนัยคลี่คลาย แผ่นดินได้ผู้ถือครองที่เหมาะสม บทส่งท้ายกับบทเสริมนั้นช่วยมาเติมเต็มความสัมพันธ์ที่คนชอบหวานอาจรู้สึกขาดแคลน (แต่เราไม่นะ เราว่ากำลังพอดี) มาบอกกล่าวความเป็นไปของหลายตัวละครที่อาจไม่กระจ่างนักระหว่างการต่อสู้ขิงปฐพี โดยเฉพาะบทของ "หานผู่” น้องชายตัวแสบของซีอวิ๋น มาต่อบทได้แสบสันต์และน่ารักมาก
✍️สำหรับเรา “เทียบท้าปฐพี” เป็นหนึ่งในนิยายไม่กี่เรื่องของปีนี้ที่ชอบมากๆ ตั้งใจอ่านมาก ชอบทุกความรู้สึกที่ค้นพบเวลาพลิกแต่ละหน้า ยังมีความนัยให้ตามขุดหาในแต่ละข้อความของคนเขียน เราชอบอ่านตีความเพราะมันจารึกอยู่ในความทรงจำ และหนังสือที่ทำให้เราคิดแบบนี้มีไม่มากนัก
✍️เพราะชอบหนังสือมากจึงไปดูซีรีส์ ดูไปสองตอนพบว่าบทละครเริ่มออกทะเลไปเรื่อยๆ เสียแล้ว🥹
1
โฆษณา