Blockdit Logo (Mobile)
Write Right Like
•
18 พ.ค. 2022 เวลา 11:53 • ท่องเที่ยว
The U.S.A. Diary EP. 1 : New Journey Begin.
เครื่องบินลำนี้แหละ ที่จะเริ่มต้นการเดินทางของผมในทริปนี้
หลังจากห่างหายไปนาน คราวนี้ผมมาเขียนถึงในมุมของนักท่องเที่ยวบ้างครับ กับโอกาสที่ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยในชีวิต
18 พ.ค. 2565 17:09 น.เป็นเวลาที่การเดินทางของผมได้เริ่มขึ้นและก็เป็นเวลาเดียวกับที่เครื่องบินจากสายการบิน Etihad เที่ยวบินที่ EY-431 ได้เริ่มออกเดินทางจากท่าอากาศสุวรรณภูมิ
ประติมากรรมการกวนเกษียรสมุทร ณ บริเวณเที่ยวบินขาออก ที่สนามบินสุวรรณภูมิ
นี่เป็นการขึ้นเครื่องบินครั้งที่นานที่สุดครั้งนึงในชีวิตของผม โดยการเดินทางทั้งหมดใช้เวลากว่า 30 ชม.(รวมเวลาพักเครื่อง) อีกทั้งยังเป็นการเดินทางครั้งแรกโดยเครื่องบินในรอบเกือบๆสองปี โดยมีสหรัฐอเมริกาเป็นจุดหมายปลายทาง ซึ่งผมไม่เคยไปเลยสักครั้งครับ ซึ่งตลอดขาไปนี้จะมี 2 จุดพักคือ ภูเก็ต และอาบูดาบี ตามลำดับ
ภาพหน้าจอบริเวณที่นั่งของ Etihad Airways
เริ่มต้นด้วย พนักงานบนเครื่องจะแจกถุงสีฟ้าขนาดกระทัดรัดให้ทุกคน ซึ่งในถุงประกอบไปด้วยแมสก์, ทิชชู่เปียก, และเจลล้างมือขนาดย่อมๆที่ดูน่าใช้มากครับ แถมจะมีประกาศให้ระวังเรื่องความสะอาดก่อนรับประทานอาหารด้วย ซึ่งก็แนะนำให้ใช้อุปกรณ์ในถุงนี่แหละครับ
ถุงสีฟ้า คู่ชีพตลอดเที่ยวบิน
อาหารบนเครื่องบินเป็นบ็อกเซ็ทที่ประกอบไปด้วย Fajita Cheese Tortilla, เค้กกล้วยหอม, น้ำดื่ม ,และกระดาษทิชชู่ ทั้งตัว Tortilla และเค้กกล้วยหอมนั้นให้รสชาติที่กลางๆ ไม่ได้มีรสอะไรโดดเด่นขึ้นมา พอทานแล้วชวนหิวน้ำหน่อย แถมพนักงานเคลียร์ขยะไวมากครับ
ในขณะที่ผมเพิ่งกิน Tortilla เสร็จ เค้าก็เก็บไปทั้งถุง เหลือเพียงเค้กกล้วยหอมที่มองหน้าผมอยู่และขวดน้ำ แถมทิชชู่เจ้ากรรมที่ให้มาก็ดันอยู่ในถุงซะอีก หัวจะปวด มือจะเปื้อนเลยกันครับ
เคยแต่เห็น เพิ่งเคยกิน Tortilla
และแล้วผมก็มาถึงภูเก็ตตอน 18:14 น.(ตามเวลาประเทศไทย) ได้ในเวลาราวๆ 1 ชั่วโมง โดยสวัสดิภาพ แม้จะช้าไปนิดนึงก็ตามที(ตามกำหนดต้องมาถึงตอน 18:08 น.) เช่นเคยว่านี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้มาถึงภูเก็ต เพราะที่ผ่านมาได้แต่เล็งๆมาตลอด และครั้งแรกนี่แหละที่คงต้องนั่งอยู่ที่นี่รอไปอีกราวๆ 1.30 ชั่วโมงก่อนจะออกเดินทางกันอีกครั้ง ซึ่งคงจะได้มาเขียนต่อใน EP.2 ครับ
ภูเก็ตครั้งแรกของผมเอง
ก่อนจะจบ EP.1 ขอฝากรูปวิวจากมุมที่นั่งของผมหน่อยละกันครับ ซึ่งแม้จะนั่งติดริมทางเดินก็ตามที ภาพถ่ายตอนใกล้ถึงภูเก็ต จุดพักแรก
ความพยายามของคนที่นั่งติดทางเดิน
เอาจริงๆส่วนตัวผมว่า ทริปนี้น่าจะเป็นทริปที่สนุกมากๆที่สุดทริปนึงในชีวิตของผมเลยหละครับ อยากฝากให้ติดตามมากๆครับ จะตั้งใจเขียนให้ออกมาดีที่สุดเหมือนกันครับ ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านครับ แล้วพบกันใหม่ใน EP.2 สวัสดีครับ
ฝากติดตามผลงาน กดไลค์ กดติดตามเพจ Write Right Like เพื่อเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ และขอฝากซีรี่ย์ The U.S.A. Diary ไว้ในอ้อมใจผู้อ่านทุกท่านด้วยครับ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา