ชีวิตที่มีแต่ความสงบ เราจะคิดว่า มีแต่ในทางศาสนาเท่านั้น เราอาจหนีไปบวชหรือไปนั่งสมาธิเพื่อหาความสงบชั่วครั้งชั่วคราว พอออกจากสมาธิกลับมาบ้าน แล้วยังขี้โมโห หงุดหงิด ฟุ้งซ่านเหมือนเดิม
หรือไม่ก็ใช้ชีวิตในทางศาสนาไปเลยจะให้สงบจริงๆต้องฝึกสมาธิแบบพระที่เคร่งครัดซักหน่อย อย่างเช่นพระสายวัดป่า ถือศีล เจริญสมาธิภาวนา ตัดขาดจากทางโลกไปเลย
แต่สําหรับคนปรกติแบบเราๆ ที่หาเช้ากินค่ำใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่มีเวลาไปนั่งสมาธิหรือเข้าวัดเข้าวา ก็พบกับความสงบได้ จะใช้ชีวิตแบบไหนก็ได้เพียงแค่ทําตามที่ผมแนะนํา ถ้าทําได้รับรองสงบแน่นอน เช่นเวลาที่เรา
ดีใจ ก็รู้ว่าดีใจ
เสียใจ ก็รู้ว่าเสียใจ
สุข ก็รู้ว่าสุข
ทุกข์ก็รู้ว่าทุกข์
ชอบก็รู้ว่าชอบ
ไม่ชอบก็รู้ว่าไม่ชอบ
หงุดหงิด ก็รู้ว่าหงุดหงิด
ฟุ้งซ่านก็รู้ว่าฟุ้งซ่าน
รําคาญก็รู้ว่ารําคาญ
เบื่อก็รู้ว่าเบื่อ
โกรธก็รู้ว่าโกรธ
เกลียดก็รู้ว่าเกลียด
หลงก็รู้ว่าหลง
เศร้าก็รู้ว่าเศร้า
สมหวังก็รู้ว่าสมหวัง
ผิดหวังก็รู้ว่าผิดหวัง
หายใจเข้าก็รู้ว่าหายใจเข้า
หายใจออกก็รู้ว่าหายใจออก
ลมหายใจสั้นก็รู้ว่าสั้น
ลมหายใจยาวก็รู้ว่ายาว
แต่ถ้ายังไม่สงบ แสดงว่ายังไม่รู้สึกตัว หรือสติยังไม่เข้มแข็งพอ ก็ให้ไปทําความรู้สึกตัวใหม่ ซํ้าไปซํ้ามา
ถ้ายังไม่สงบอีก แสดงว่ายังไม่รู้สึกตัว หรือสติยังไม่เข้มแข็งพอ ก็ให้ไปทําความรู้สึกตัวใหม่ ซํ้าไปซํ้ามา
ถ้ายังไม่สงบอีก แสดงว่ายังไม่รู้สึกตัว หรือสติยังไม่เข้มแข็งพอ ก็ให้ไปทําความรู้สึกตัวใหม่ ซํ้าไปซํ้ามา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
