หนังสือ : ฆราวาส
จำนวนหน้า : 330
ผู้แต่ง : Raktasukon J.
ตัดสินใจซื้อหนังสือเล่มนี้เพียงเพราะมันเป็น "หนังสือเล่มแรกของผู้เขียน" เราอาจจะเป็นคนแปลกอยู่หน่อยตรงที่ ถ้าได้ยินคำว่า "หนังสือเล่มแรก" เรามักจะได้กลิ่นหอมของความฝัน!
ปกติจะไม่ค่อยอ่านหนังสือแนวหนักๆ แต่ก็เน๊อะ.. มันก็เหมือนกับชีวิตคนเราที่บางครั้งเรื่องราวหนักๆ ก็เข้ามาโดยที่เราหลบเลี่ยงไม่ได้
หนังสือมีสามร้อยกว่าหน้าก็จริงแต่อ่านเพลิน เพลินด้วยกับภาษาซึ่งบางคำก็แปลกตา(บางคำถึงกับต้องอ่านทวนหลายครั้งเพราะคิดว่าพิมพ์ผิด 555) เพลินด้วยกับการบรรยายที่ทำให้มองเห็นภาพชัดเจน และเข้าถึงบรรยากาศที่ผู้เขียนบรรยายไว้ เอาจริงเราใช้เวลาอ่านสองวันจบ(ทำไมเราอ่านหนังสือนิยายไวกว่าหนังสือฮาวทูก็ไม่รุ๊ 555)
เนื้อเรื่องเป็นการเล่าย้อนความทรงจำของ "นิค" ตั้งแต่จำความได้ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า จนถึงวัยสี่สิบกว่า เป็นเรื่องราวความผูกพันระหว่าง "นิคและคิง" ด้วยรอยที่เป็นเด็กกำพร้าเหมือนกัน เป็นคนหัวอกเดียวกันทำให้ทั้งสองสนิทสนมกันเป็นพิเศษมากกว่าเด็กทั่วไป และปมความขัดแย้งของการเป็นกำพร้าคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด
"ฆราวาส" (Secular) แก่นของเรื่องพูดถึง ..การหาคำตอบให้กับชีวิต(ที่ไม่มีศาสนาเข้ามาเกี่ยวข้อง)
..หนังสือตั้งคำถามชวนให้ผู้อ่านได้ขบคิดว่า
หากมนุษย์วิวัฒนาการมาจากสัตว์
หากมนุษย์มีอิสระเสรีแบบไม่จำกัด
หากมนุษย์มีมาตรวัดเป็นของตัวเอง
หากมนุษย์ไม่เชื่อในชีวิตหลังความตายแล้วอะไรกันเล่าคือตัวชี้วัดความดี กับ ความชั่ว?
หนังสือทิ้งทายบทสรุปของเรื่องราวทั้งหมดด้วยกับคำถามที่นิคใช้ถามตัวเองรวมทั้งผู้อ่านว่า.. "คู่ต่อกรของเราคือปัญหาที่ไม่รู้คำตอบ ตั้งต้นจากปัญหานั้นแล้วเลือกเอาว่าจะใช้เครื่องมือทางปัญญาแบบไหน" (หน้า 327 - 328)
นั่นสิ! อ่านจบแล้วทำให้ผู้เขียนต้องกลับมาทบทวนตัวเองว่า.. เราใช้เครื่องมือทางปัญญาแบบไหนในการรับมือกับปัญหา???
ปัญญา เกิดจากการ(ตื่น)รู้ รู้จากการศึกษาเล่าเรียน รู้จากการคิดใคร่ครวญ
ความทุกข์ เกิดจากการไม่รู้(ในความรู้) เกิดจากการไม่รู้วิธีรับมือกับปัญหา
บ่อเกิดของปัญญามาจากการศึกษาสัจธรรม ความรู้ที่ผู้สร้างทรงสอนเราผ่านกุรอาน และซุนนะ(แบบอย่าง) ของท่านนบี
"ชีวิตคนเรานั้นแข็งแกร่งไปพร้อมๆ กับความเปราะบาง" (หน้า 327)
ความแข็งแกร่งของคนเรานั้นเกิดขึ้นจากการเรียนรู้ที่จะเอาตัวเองให้อยู่รอดในสังคม การปรับตัว แต่กลับเปราะบางในเงื่อนปมที่ถูกผูกไว้ในห้วงลึกของจิตใจที่ไม่ได้รับการแก้!
ตัวผู้เขียนเองเคยสงสัยว่าในขณะที่เราเดินทางผ่านบททดสอบมาตั้งมากมาย บางเรื่องราวแทนที่เราจะเข้มแข็งขึ้น แต่ทำไมเรากลับเปราะบางเหมือนแก้วบางๆ ที่มีรอยร้าว!
นั่นเป็นเพราะความขาดแหว่ง หวิดวิ่น ในหัวใจที่ไม่ได้รับการเติมเต็ม ข้างในจึงส่งเสียงขอความช่วยเหลือออกมา แต่เป็นความไม่รู้ของเราซะเองที่พยายามหาทางเติมเข้าไปในแบบที่มันไม่ใช่!
.
.
"ทำไมชีวิตฉันถึงต้องเป็นแบบนี้?" ..คือคำถามที่ตัวละครในเรื่องหาคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้
คนเราทุกคนล้วนเลือกเกิดไม่ได้(ปมในเรื่อง) ก็เหมือนกับที่ตัวเราเองเลือกปัญหาที่เดินทางเข้ามาในชีวิตไม่ได้(ปมในชีวิตจริง)
เราทุกคนล้วนมีปัญหาที่ดาหน้ากันเข้ามา แบบไม่ได้เคาะประตูให้รู้ล่วงหน้า รวมทั้งเงื่อนปมและบาดแผลอยู่ในใจด้วยกันทั้งนั้น แต่การรับมือกับมันด้วยปัญญาที่เกิดจากการเรียนรู้สัจธรรมในศาสนาต่างหากละ ที่จะพาเราก้าวข้ามมันไปได้จริงมั้ย!
"ยิ่งเรียนรู้และเข้าใจในศาสนามากเท่าไหร่ ยิ่งมีเครื่องมือทางปัญญาในการรับมือกับปัญหามากเท่านั้น"
คนที่หันเหออกจากสัจธรรมคือ..
คนที่สิ้นหวัง ประตูทุกบานจะถูกปิดลงต่อหน้าเขา หลงทางโดยไร้ทางนำ
เดินไปอย่างไร้ทิศทาง
มีชีวิตอยู่ท่ามกลางความมืดมิด
โดยหาจุดเริ่มต้นและปลายทางไม่เจอ เนื่องจากไร้ซึ่งจุดมุ่งหมายในชีวิต
ชัยคฺ ซัลมาน อัล - เอาดะฮฺ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
