ความสนุกอย่างหนึ่งของเด็ก90’s ก็คือการตามล่าหาแผ่นซิงเกิ้ลของศิลปินที่ชื่นชอบ
ซึ่งในวันที่กรุงเทพฯยังมี #towerrecords ก็ ง่ายหน่อย…อย่างว่าแหละครับไม่มีอะไรอยู่ยืนยง ส่วนใหญ่ผมจะได้ซิงเกิ้ล ของ #janetjackson ที่ ทาวเวอร์ฯ ครั้นทาวเวอร์เรคคอร์ดปิดไปก็ได้จากร้านย่อยๆที่กล้านำมาขายซึ่งส่วนใหญ่ก็มาจาก #ร้านโดเรมีสยาม ตรงหน้าสยาม(ฝั่งตรงข้ามห้างสยาม) เยื้องบันไดทางขึ้นบีทีเอสสยาม
บางแผ่นเสียเหงื่อในการหามากครับ เช่น #FinalDistance ของ #utadahikaru ผมหาตั้งแต่มาบุญครองเรื่อยมาสยามจนถึง #เวิร์ลเทรด (#เซ็นทรัลเวิร์ล ในปัจจุบัน)ไปเจอ อูตาดะ ที่ #ร้านแม่งป่อง ใน เวิร์ลเทรดแหละครับ
โคตรดีใจ … 610.-
หลายร้านเริ่มล่มสลายไปตามกาลเวลา จำได้ว่า ซื้ออัลบั้ม #atlast ของ #cyndilauper ( #ซินดี้ล็อปเปอร์ )ที่ ร้านโดเรมี ก่อนคุณป้าเจ้าของร้านจะปิดร้านไปเพราะสู้ค่าเช่าไม่ไหว
#ป้าโดเรมี คือ ความรู้เรื่องดนตรีแน่นมากครับ ถามไล่ป้าเลย แก สามารถไล่วิวัฒนาการของนักร้องยุคนั้นได้ทั้งหมด…โคตรน่าทึ่ง
จากนั้นค่ายเพลงก็เริ่มนำแผ่นซิงเกิ้ลเข้ามาขายจนกระทั่งการฟังเพลงจากแผ่นซีดีไม่เป็นที่นิยมเพราะ #mp3 และ #ipod จนกระทั่งล่วงเข้าสู่ยุคเพลงดิจิตอลเต็มตัวซึ่งการหาฟังไม่ยากเหมือนเมื่อก่อนเพียงแค่รู้ชื่อเพลงและเสิร์ชหาก็ได้ฟังแล้ว
ไม่แปลกหรอกครับที่เด็กบางคนซื้อเทปฟัง แถม ไม่กรอข้ามแทร็คด้วยเพียงเพราะเขาคิดว่าการได้ฟังเพลงแบที่ไม่ได้เลือกมันตื่นเต้นดี!
เหมือนยุคหนึ่งที่เราไปนั่งขลุกนานๆฟังเพลงแซมเปิ้ลฟรีจนครบอัลบั้ม ใน ร้าน #b2s นั่นแหละครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
