ออกกำลังกาย...ลดน้ำหนัก
เรื่องง่ายเข้าใจยาก(สำหรับผม)
ทุกๆครั้งที่ผมอยากจะลดน้ำหนักอยากผอม (ผมก็ไม่ใช่คนอ้วนและไม่ใช่คนผอม) ผมต้องพูดว่าอยากมีกล้ามกับมีซิกแพกมากกว่า
โดยปรกติแล้ว ผมเป็นคนทำงานตลอดอยู่แล้ว เนื่องจากธรรมดา การทำงานหนักก็ต้องกินเยอะเป็นธรรมดา มันก็เลยดูล่ำๆแต่มีพุงใหญ่ แรงบันดาลใจจริงๆก็ตอนดูหนังกับคนทัก เห็นพระเอกหุ่นดี ไม่งั้นคนทักว่าลดน้ำหนักได้แล้วก็อยากจะลด แต่เหตผลที่มีน้ำหนักในการลดมากที่สุดคือเสื้อผ้าใส่ไม่ได้ ยิ่งผมเป็นคนไม่ชอบซื้อเสื้อผ้าอีกไม่ต้องถามก็ต้องลด..
การลดน้ำหนักมีสองอย่างที่ต้องเข้าใจ คือ"วินัย"กับ"ร่างกายตัวเอง" ทำไมผมถึงพูดสองอย่างนี้ เพราะผมเคยผอมแล้วกับสองอย่างนี้ แต่ตอนนี้ก็อ้วนเหมือนเดิม...วินัยคือการทำกิจกรรมนั้นบ่อยๆแบบไร้ข้ออ้างในมุมมองของผม สำหรับร่างกายคุณต้องเข้าใจกระบวนการของสมองและร่างกาย เอาง่ายๆมันฉลาดมาก...
ขั้นตอนลดน้ำหนักของผมที่เคยทำ ถ้าออกกำลังกายไปเลย จะลดไม่ค่อยได้ เพราะถ้าผมออกเยอะผมจะหิวแล้วดึกๆผมอยากกินอีก กลายเป็นคนมีแรงที่ไม่ผอม ส่วนแบบออกไปด้วยอดอาหารไปด้วยยิ่งแล้วใหญ่ เผลอตัวปุ๊บกินแบบไม่รู้ตัวหยุดออกกำลังกับอดอาหารกลายเป็นน้ำหนักขึ้นพรวดพราด
อันที่ได้ผลสำหรับผมคือ การกินข้าวให้น้อยๆครับ ยกเว้นกลางวัน (เนื่องจากผมเป็นคนเหนือกินข้าวเหนียวเป็นหลัก) ผมจะกำข้าวประมาณนิ้วโป้งกับทุกนิ้วชนกัน ปั้นเล็กๆแล้วค่อยบิดมาทีละนิด พยายามกินกับข้าวเยอะๆ สักประมาณ2-3อาทิตย์ น้ำหนักจะลงไวมากประมาณ4-5กิโล หลังจากนั้นจะไม่ลงอีก(ลงยาก)แต่บอกเลยหน้าซูบผอม ที่น้ำหนักไม่ลงอีกเพราะ ร่างกายสังเกตุความผิดปรกติได้แล้วว่าถ้าลดลงอีก อาจจะอันตรายต่อให้กินน้อยกว่าเดิม
พอถึงตอนนี้ผมจะเริ่มออกกำลังไปด้วย ง่ายสุดเริ่มต้นก็ "วิ่ง"เพราะไม่ทำร้ายร่างกายอะไรมากได้ทุกส่วน แต่ค่อยๆวิ่งครับ อันนี้ก็ช่วงแรกๆอาจจะลงบ้างเพราะร่างกายยังไม่ทันรู้ตัว ก่อนจะค่อยๆเพิ่มการออกกำลังหลังจากกำลังทรงตัว ช่วง2วันแรกจะเจ็บบ้างเพราะกล้ามเนื้อถูกสร้างขึ้นใหม่มีการอักเสบ(มั่ง) แต่ปัญหาจะเริ่มวันที่3เพราะมันเริ่มปวดและขี้เกียจ สมองจะมาพร้อมเหตุผลต่างๆนาๆจำต้องฝืนครับ ต่อไปอีกสักเกือบอาทิตย์
หลังจากนั้นจะทรงตัว ต้องพยายามเสริมทักษะเข้าไป เช่นวิดพื้น ซิทอัพ ดึงข้อ ยกน้ำหนัก ค่อยๆทีละอย่าง แต่ก็มีจุดที่น่าสงสัยว่า ออกกำลังแล้วไม่หิวเหรอ ไม่ครับเนื่องจากช่วงที่กินข้าวน้อยมันทำให้ร่างกายเข้าใจว่า กินเท่านี้ก็พอแล้ว การออกกำลังสำคัญว่าทำตลอดแบบค่อยๆเพิ่มอย่าให้เจ็บตัวมาก เพราะร่างกายมันฉลาดครับเจ็บตัวมากก็ขี้เกียจซะงั้น
มีอีกอย่างนะครับ สภาวะร่างกายขี้เกียจ(มุมมองผม) มันจะรู้สึกเบื่อๆหน่ายๆ หาเหตุผลร้อยเเปดพันเก้า ให้หยุด ตรงนี้เอาตรงๆต้องฝืนครับ(มันมักจะมาตอนที่เราหวังซิกแพกบ้าง อยากมีกล้ามสวยๆบ้าง แล้วร่างกายมันออกแต่ไม่ชัดเจน *ส่วนใหญ่ตรงจุดนี้จะต้องไปเข้าคอร์สการกินกับการออกกำลังการที่เผาไขมันครับ ไม่งั้นทำยังไงก็ไม่ชัดเจน)
สุดท้ายนี้ ผมอยากบอกว่าการออกกำลังกายลดน้ำหนักเป็นการเล่นกับร่างกายตัวเอง ต้องเข้าใจอย่างหนึ่งว่าทุกส่วนของร่างกายมีหน้าที่ของมัน การที่มีอะไรแปลกจากปรกติ ถ้าไม่มากเกินไปมันก็ไม่ว่าอะไร ถ้าอะไรที่ทำให้มันรู้สึกเป็นอันตราย จำเป็นต้องเข้าใจว่ามันต้องสร้างกระบวนการปกป้องตัวมันเองด้วย
หวังว่าจะมีประโยชน์นะครับ2/6/65
โฆษณา