ขอสิ่งที่เขียน เป็นสิ่งสร้างสรรค์ ไม่ทำร้าย ตำหนิ ใคร เป็นไปเพื่อค้ำจุน พระพุทธศาสนา (พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์) โดยเฉพาะ พระภิกษุ (คำว่า-พระสงฆ์ใช้เรียก พระอริยบุคคล) ส่วนพระ หรือ ภิกษุ ใช้เรียกนักบวชทั่วไป โปรดเข้าใจตามนี้ ในความเห็นของผมแล้ว ความน่าจะเป็นที่ภิกษุ ที่อาศัยในวัดทั่วไป ที่ไม่ใช่พระอริยบุคคล จะตัดขาดจากกามตัณหา เป็นเรื่องยากมาก กามตัณหา
มีช่องทางให้เกิดมาก กามตัณหาอันเกิดจาก อายตนะภายในอันได้แก่ ตา หู จมูก ปาก กาย และ จิต ตาเห็นรูป หูได้ยิน จมูกได้กลิ่น มากรับรส กายรับสัมผัมและจิตรับความคิด สิ่งต่างฟเหล่านี้ล้วนเป็นกลไกตามธรรมชาติ จะห้ามไม่ให้เห็น ไม่ให้ได้ยิน ไม่ให้ได้กลิ่น ไม่ให้รับรสจากการกิน ไม่ให้รับรู้จากการสัมผัสทางกาย หรือ ไม่ให้จิตเคลื่อนตามความคิดนั้นหยุดไม่ได้ พระที่ไม่ได้รับการสั่งสอนในเรื่องเหล่านี้
ไม่ได้รับการสั่งสอนเรื่องให้มีสติรู้ทัน ให้รู้ตัว ให้ละ ให้นิโรธ จึงไม่สามารถรู้เท่าทันอารมณ์ที่เกิดขึ้นได้ ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ไหลไปตามอารมณ์ที่เข้ามาตามกามรมณ์ จึงเกิดเรื่องต่างๆขึ้นในวงการพระขึ้นบ่อยครั้ง แม้นกระทั้งพระที่มีความรู้เรื่องนี้ดีแล้ว(พระอวุโส) หากปล่อยให้กามคุณเข้าครอบงำเป็นเสร็จทุกราย เหมือนกัน พระพุทธองค์ยังทรางบอกว่า
มาตุคามเป็นศัตรูของการปฏิบัติและความก้าวหน้า(มาตุคาม แปลว่า ผู้หญิง) ถ้าจะถามผมว่า-แล้วจะให้ทำอย่างไร- ผมขอน้อมตอบด้วยความเคารพว่า -ให้ถามใจตนเอง เป้าหมายของการบวชของเราคืออะไร --- ท่านก็จะรู้คำตอบ ของท่านเอง มีคำกล่าวว่า จิตภายใน..รู้ดีว่าเราเป็นคนอย่างไร โกหกจิตไม่ได้หรอก ครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
