ฉันเรียนรู้เรื่องความรักจากสิ่งของรอบตัว
ตะเกียบคือคู่ที่เหมือนกันทุกกระเบียดนิ้ว
ชิ้นแรกเป็นอย่างไร
อีกชิ้นก็เป็นอย่างนั้น
มันเลยคู่กันได้ดี
ช้อนกับส้อมไม่ได้เหมือนกันทั้งหมด
แต่ทำงานร่วมกันได้สุดยอดมาก
ชิ้นหนึ่งมีง่ามเอาไว้จิ้ม
ชิ้นหนึ่งเว้าเอาไว้ตัก
ไม่เหมือนกันแต่คู่กันได้ดี
แต่ส้อมไม่ได้ดีเฉพาะเมื่อคู่กับช้อนเท่านั้น
ส้อมกับมีดก็ทำงานร่วมกันได้เจ๋ง
ชิ้นหนึ่งจิ้ม
ชิ้นหนึ่งหั่น
มันดีไม่แพ้คู่ช้อนส้อมเลย
บางคู่ต่างกันสุดขั้ว (จริงๆ)
อย่างแม่เหล็กขั้วบวก
กับแม่เหล็กขั้วลบ
แต่แปลกจัง พอมาอยู่ด้วยกัน
ก็ดูดติดกันจนเหมือนไม่อยากปล่อยไปไหน
บางทีบางอย่างก็ไม่ได้มาเป็นคู่
แต่มาเป็นคี่
แม่สี เหลือง แดง น้ำเงิน
ขาดสีใดสีหนึ่งไป
ก็คงเติมเต็มสีสันให้โลกนี้ไม่ครบเฉด
เลยเป็นคี่ที่ขาดกันไม่ได้
ความรักเป็นเรื่องน่าแปลกแบบนี้
เหมือนกันก็ดี แต่ก็ไม่การันตี
ต่างกันก็เข้ากันได้ หากอยุ่ร่วมกันได้ดี
คนหนึ่งคนไม่ได้มีคู่แท้เพียงหนึ่ง
อาจเข้ากันได้ดีกับคนอื่นด้วย
บางครั้งยิ่งต่างกันสุดขั้ว
ก็ยิ่งดึดดูดกันเข้าไปอีก
แถมไม่ได้จำกัดจำนวน
ว่าจะเป็น หนึ่ง สอง สาม หรือสิบ
ไม่ตายตัว
ไม่เที่ยงแท้
และไม่อาจเข้าใจได้
ฉันคิดว่าสิ่งเหล่านี้แหละ
ทำให้ความรักสวยงาม
เด็กชายความสุข 4/9/2022
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
