14 มิ.ย. 2022 เวลา 06:23 • ปรัชญา
Hi...เราผักชีนะ คือเราสงสัยอย่างหนึ่ง คือเรื่องการมีลูกอะ สำหรับใครหลายๆคน คงหวังที่จะมีลูกชาย ลูกสาวที่น่ารัก แต่... เราสงสัยอย่างหนึ่งคือการที่ให้ชีวิตคนเกิดมา แล้วเขาไม่มีความสุขเราควรให้เขาเกิดมารึป่าว ซึ่งเราไม่อาจรู้ได้ว่าหนึ่งชีวิตที่เกิดมาเขาจะมีความสุข หรือทุกข์ไหม
หลายๆคนคงคิดว่าเราอาจจะคิดไม่เหมือนคนอื่น ซึ่งมันก็ไม่แปลกอะไรหรอก มันสามารถดูได้หลายมุมมองจริงๆ ว่าเราให้เขาเกิดมาเพื่ออะไร มีทั้ง ให้เกิดมาเพื่อดูแลตนเอง ซึ่งเอาจริงๆมันก็ไม่ผิดหรอก แต่สำหรับเราการให้เด็กเกิดมาเพื่อดูแลเราตอนเเเก่ เราว่ามันไม่ค่อยจะเวิร์คเท่าไร ไม่ใช่เราเนรคุณพ่อแม่หรืออะไรนะ เราก็ดูแลท่าน แต่เเค่คิดว่าการให้เกิดมาเพราะมีจุดประสงค์เฉพาะ แค่คอยดูแล คอยเป็นหน้าเป็นตาให้ครอบครัว
เด็กที่เกิดมาก็ต้องมาทำจุดประสงค์อะไรเเบบนี้ แต่...เด็กคนนั้นเขาอยากเป็นหน้าเป็นตาให้กับครอบครัวรึป่าว? เราไม่สามารถรู้ได้เลย
สำหรับเราการมีลูก ถึงมันจะยังไกลตัวไปหน่อย เเต่ถ้าลองให้เด็กอายุ18ลอง  คิดดูการที่เด็กเกิดมาแล้วเราทำตัวเหมือนเราเป็นเจ้าของชีวิตเขามันออกจะเเย่ไปหน่อย
คือเราก็โดนพ่อแม่บังคับเรื่องการเรียนนะ ตอนจะจบม.3จะไปต่อช่าง พ่อกับแม่ก็ห้าม พอเข้าม.4 เเม่ก็อยากให้ไปเรียนทหาร พ่อก็อยากให้เรียนตำรวจ จนจะจบม.6 เราจะไปต่อมหาลัย แม่บอกอยากให้เรียนช่าง พ่อให้ไปเรียนวิทย์ ซึ่งเราไม่ถนัดเลยสักนิด แต่เราไม่ฟังเลย เเม่ไม่ได้อะไรเเล้ว เเต่พ่อใช้คำพูดที่ทำร้ายจิตใจเรามาก แล้วพ่อเราก็ถามว่าถ้าเกิดเรามีลูกก็อยากให้ลูกไปเรียนในสิ่งที่ดีไหม?
เราเลยมาคิดเรื่องนี้ว่าการมีลูกคือการทำให้ครอบครัวมีหน้ามีตา หรือให้มีคนคอยดูแลรึป่าว? เราเลยไม่คิดจะมีลูกเลย เพราะเราไม่รู้ว่าเราจะทำให้เขามีความสุขหรือความทุกข์ หรือถ้าหากเรามีลูกก็คงไม่อยากบังคับอะไรในตัวเขา ไม่ใช่ปล่อยนะ เเต่เเค่จะไม่ทำตัวเป็นเจ้าของชีวิตเขา ให้เขามีชีวิตที่มีความสุข มากกว่าความทุกข์ เพราะชีวิตมันสั้นมากรีบๆเก็บความสุขที่ผ่านเข้ามาดีกว่า
ทุกคนมีความคิดเห็นกันยังไงบ้างครับ
โฆษณา