17 มิ.ย. 2022 เวลา 11:01 • นิยาย เรื่องสั้น
บทที่ 10 สาวน้อยหลงรัก กับ แดนแห่งความฝัน(2)
-2-
"งั้นวันเสาร์เจอกันที่มานั่งที่เดิมนะ"
ในที่สุดก็ถึงวันนี้!!
วันนี้เป็นวันเสาร์ที่ฉันรอคอยมานานแสนนาน(ถึงแม้จะแค่สามวันก็เถอะ แต่สำหรับฉันตอนนั้นมันมากเลยนะ)
ฉันตื่นเต้นมากเลยค่ะ
นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ไปเที่ยวกับคนอื่นนอกจากเพื่อนสนิท
วันนี้ฉันเลยแต่งตัวสวยเป็นพิเศษ(อย่างน้อยฉันก็คิดอย่างนั้น)
มารอเขาก่อนเวลาตั้งชั่วโมง ดูท่าฉันจะมาเร็วไปสินะคะ?!
แต่มันก็จะให้รออยู่โรงพยาบาลเฉยๆ มันก็น่าเบื่อจะตาย เลยออกมารอข้างนอกดีกว่า
วันนี้เป็นวันที่อากาศดีมากเลยล่ะ ฤดูใบไม้ร่วงมีสีส้มสวยงามมากเลยค่ะ
เรานัดกันว่าจะมาถึงที่นี่ตอน 10โมง...
ตอนนี้ใกล้จะเที่ยงแล้ว ---ฉันยังไม่เห็นเขาแม้กระทั่งเงาเลย
ตอนนี้เขาทำอะไรอยู่นะ ในโทรศัพท์เราจะมีเบอร์เขาไหมนะ
ฉันเลื่อนไปหาเบอร์ในโทรศัพท์ ปรากฏว่ามีจริงๆด้วย!! แถมยังมีที่อยู่โรงพยาบาลที่เขาอยู่กับเลขห้องอีกต่างหาก!!
ฉันโทรไปหาเขาแต่ก็โทรไม่ติด สงสัยว่าเขาจะปิดเครื่องไว้นะ
ฉันเลยตัดสินใจจะไปหาเขาที่โรงพยาบาลเอง..
เมื่อฉันไปถึงโรงพยาบาล แล้วไปถามเจ้าหน้าที่ พวกเขาบอกว่า
"ตอนนี้ผู้ป่วยอยู่ในห้อง ICU ยังไม่สามารถพบได้ค่ะ"
เมื่อได้ยินอย่างนั้น ฉันนี่แทบช็อคเลยค่ะ แต่ก็ทำได้แค่รอเขาออกมา
ถ้าพระเจ้ามีอยู่จริงได้โปรดบอกฉันทีว่าฉันควรทำอย่างไรดี...
เมื่อเขาออกมา หมอและพยาบาลพาเขาไปที่ห้อง ฉันเลยขอเฝ้าเขาเอง
ซึ่งหมอก็อนุญาต ฉันเฝ้ารอจนเขาตื่น
เมื่อเขาตื่นขึ้นมา ฉันก็สัญญากับเขาว่า "ฉันจะเป็นหมอ และรักษานายเอง" พวกเราเกี่ยวก้อยสัญญากัน แล้วฉันก็กลับโรงพยาบาลฉันไป
แล้ววันนี้ก็จบไปอีกวัน..
.
-3-
วันนี้คุณหมอประจำของฉันมาแต่เช้าและบอกข่าวดีกับฉันค่ะ คือ..
วันนี้ฉันจะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วค่ะ
ฉันดีใจมากเลยล่ะ หลังจากออกมาจากโรงพยาบาลแล้ว ฉันก็โทรหาเขาแล้วบอกข่าวดีให้เขาฟัง เขาแสดงความยินดีกับฉันด้วย
หลังจากนั้นฉันเลยไปร้านหนังสือ
หาข้อมูลว่าเป็นหมอต้องเรียนอะไรบ้าง
หามหาวิทยาลัย และทบทวนบทเรียน
ฉันต้องการเป็นหมอให้ได้เร็วที่สุด เพื่อจะรักษาเขา!..
ฉันหวังว่าถ้าเขารู้คงจะดีใจ และเชื่อมั่นในตัวฉันนะ..
.
-4-
วันนี้ก็เป็นวันที่ดีวันนึงสำหรับฉัน เพิ่มเติมคือ
วันนี้ ----เขาขอฉันคบค่ะ
ฉันดีใจมากเลยค่ะ
ตอนนี้เองฉันก็ใกล้ความจริงเข้าไปทุกทีแล้ว ฉันใกล้จบหมอแล้วค่ะ!!
ระหว่างที่เรียนมาพวกเราก็ติดต่อหากันเสมอ แต่วันนี้มันพิเศษมากเลยค่ะ เขามารอฉันที่หน้ามหาลัย และ..สารภาพรักกับฉัน
มาพร้อมกับดอกกุหลาบแดงช่อใหญ่ ทั้งที่ดีใจมากแท้ๆ
แต่น้ำตากลับไหลออกมา มันคงเป็นน้ำตาของความสุข..
สุข ---สำหรับความสำเร็จของตัวเอง
สุข ---ที่ตัวฉันพยายามาถึงขนาดนี้
สุข ---ที่ได้เจอกับ เขา
วันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดเลยค่ะ สอบครั้งสุดท้ายนี้
ฉันจะทำให้ดีที่สุดเลยค่ะ
หลายปีมานี้ฉันพยายามอย่างหนักจนไม่ได้พักเลย
นี้คงเป็นผลตอบแทนของความพยายามนั้นสินะ
ฉันตอบตกลงกับเขา แล้วพาเขากลับโรงพยาบาล เพราะฉันรู้ดีว่าอยู่ข้างนอกนานๆ มันไม่ดีสำหรับเขา
หลังจากส่งเขากลับโรงพยาบาลแล้ว
ฉันก็กลับห้องพัก(ฉันเช่าห้องพักที่ใกล้มหาลัยที่สุด) เพื่อไปติวก่อนสอบจนดึกแล้วเผลอหลับไป
ในฝันนั้นฉันเห็นใครบางคน เขาใส่เสื้อคลุมสีดำคลุมมิดทั้งตัว
"เธอกำลังมีความสุขหรือ?"
เขากำลังพูดกับฉันเหรอ? ใช่ ตอนนี้ฉันมีความสุขที่สุดเลยล่ะ
พอฉันตอบไปเช่นนั้น เขาก็เงียบไปก่อนจะตอบกลับมาว่า
"เธอคิดจริงๆ เหรอ ว่านี่เป็นความจริง?"
...
ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพูด ฉันควรตอบว่าอะไรดี?
คิดว่าเป็นความจริงเหรอ?
การที่ฉันมาเห็นคนแปลกหน้าในสถานที่ประหลาดตาแบบนี้
ทั้งๆ ที่ควรจะติวหนังสืออยู่ในห้องที่ล็อคประตูเรียบร้อยแล้วของฉัน
ฉันต้องคิดว่ามันเป็น ความฝัน อยู่แล้วไหมล่ะคะ
ถ้าไม่ใช่ ฉันว่าฉันคงโดนลักพาตัวมาแล้วล่ะค่ะ..
ฉันไม่ได้ตอบอะไรเขาไปเพราะตกอยู่ในภวังค์ความคิด จนเขาพูดต่อว่า
"ไม่คิดว่าสักวัน ---มันจะถึงจุดจบบ้างหรือ?"
ทันใดนั้นทุกอย่างเริ่มก็มืดลง ฉันตื่นขึ้นจากความฝัน..
จุดจบเหรอ...
อะไรกัน ---ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
ฉันคงเหนื่อยมากไปสินะ ถึงได้ฝันแปลกๆ แบบนั้น ฉันคิดเช่นนั้นก่อนจะเก็บของแล้วเดินไปที่เตียง
ฉันหลับไปอย่างรวดเร็วด้วยความเหนื่อยล้า
วันนี้ของฉันก็จบไปเพียงเท่านี้ล่ะค่ะ
.
จบ บทที่ 10 สาวน้อยหลงรัก กับ แดนแห่งความฝัน(2)
สนุกมั้ยเอ่ย คอมเม้นท์ให้ฟังหน่อยนะคะ
สำหรับวันนี้ --ไปก่อนนะคะ
โฆษณา