17 มิ.ย. 2022 เวลา 14:55 • ปรัชญา
เธอคือผู้มาเยือน แล้วจากไป
เธอไม่เข้าใจ ใช่ไหม ฉันจึงมาหาไง.....
ทุกข์
สวัสดี...ฉันคือ "ทุกข์"
ฉันมีเรื่องที่ต้องการคุยกับเธอ?
เรารู้จักกันมานาน นานจนเธอจำไม่ได้ว่าเราเคยรู้จักกัน
เราสนิทกันยิ่งกว่ามิตรภาพที่ยิ่งใหญ่ บางครั้งเธอก็ลืมฉัน บางครั้งเธอก็นึกถึงฉัน...
1
วันนี้ฉันจึงมาหาเธอ....
ฉันคือความต้องการ ฉันคือการรับรู้ และฉันคือความรู้สึก
เธอทำเสมือนฉันเป็นแขกแปลกหน้า ผู้มาเคาะประตู....
แต่เธอก็ต้อนรับ ฉันทุกครั้งเสมอมา
และเธอก็ไม่เคยปฏิเสธ ความอยากรู้ ความต้องการ และความไม่เข้าใจของเธอเลย
ฉันเห็นแววตาที่โศกเศร้า ฉันเห็นการเมินเฉย ที่เดียวดาย ฉันคิดว่าเธอต้องการฉัน
"เธอไม่เข้าใจ ใช่ไหม ฉันจึงมาหาไง....."
เธอจำฉันได้หรือยัง
ฉันจะอธิบายตัวฉัน ให้เธอเข้าใจ เผื่อเธอจะจำฉันได้...
ฉันมีความสามารถพิเศษ ที่ทุกครั้งที่เห็นฉันเธอต้องร้องไห้ออกมา ตัวฉันใหญ่มาก มากพอที่จะบดบังทุกสิ่ง ทุกอย่าง จากสายตาที่เธอเห็น จากสมองที่เธอคิด
และจากลมหายใจที่มีอยู่ ฉันก็เคยหยุดมันได้
ฉันคือปริศนา.... ที่ไม่มีใครจะหาเจอ ฉันคือความมืดมิด ในแสงสว่าง ที่เธอเห็น
ฉันเดินทางได้รวดเร็วกว่าเธอจะกระพริบตาเสียอีก
ฉันเร่ร่อน ร่ำไป แวะเวียน ไปพบคนนั้นบ้าง คนนี้บ้าง วนเวียน เข้าหา ฉันไม่เคยเหนื่อย และฉันไม่มีวันสิ้นสุด ทุกคนในโลกนี้รู้จักฉันดี รวมถึงเธอด้วย
ภาพจาก https://pixabay.com/th
มีอยู่ครั้งหนึ่ง......
เธอถอยห่างจากฉัน เธอบอกฉันว่าฉันคือความเขลาบดบังสติ เธออยากอยู่คนเดียว
แล้ว......อยู่ๆ
วันหนึ่ง....
เธอก็หยุดที่จะคิด อยู่ๆเธอก็ค้นหา อยู่ๆเธอก็บอกว่าเข้าใจ และอยู่ๆเธอก็มีสิ่งหนึ่งที่เรียกว่า "รัก"
จนลืมฉัน.....
จนฉันเป็นเสมือนคนที่เธอไม่รู้จัก ฉันเป็นคนแปลกหน้าอีกครั้ง
เธอบอกฉันว่าฉันแค่ผู้มาเยือนแล้วจากไป.....
เธอจำได้หรือยัง ว่าเธอทิ้งฉันอย่างไร......
เธอจำได้หรือยัง ว่าเธอต้องการใคร
แล้วเธอก็จำไม่ได้.......ว่าเคยมีฉัน
และฉันจะกลับมาใหม่เมื่อเธอต้องการ....
แล้วผมก็ตอบว่า........
คุณคงเป็นผู้ที่เข้ามาแล้วจากไป...........
แล้วพบกันใหม่ "ทุกข์"
อักษรา ไร้เงา
โฆษณา