Blockdit Logo (Mobile)
นอนนี่นะ กินไรอะ
•
19 มิ.ย. 2022 เวลา 16:32 • ท่องเที่ยว
ใครเคยทำอะไรแปลกๆที่ต่างประเทศกันบ้าง
จขพ.เคย #หนาวจนแจ้งตำรวจ ที่ฮอกไกโด 🤣🤣🤣
👉🏻 มันอาจจะเป็นเรื่องเล่าที่ยาวสักหน่อย ถึงเรื่องจะผ่านมาแล้ว 2 ปี แต่เล่าทีไรก็รู้สึกหนาวทุกครั้งที่คิดถึง
🎇 พลุก็สวยอยู่ #สวยแบบนะค่ะ #สวยแบบใกล้ตาย
คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ ช่วงฤดูหนาวของญี่ปุ่น (เดือนกุมภาพันธ์ 2020) เรา ไปเที่ยว #ฮอกไกโด กับเพื่อนๆ 9 คน มีเด็กอายุ 6 ขวบด้วย 1 คน
✈️🚌 ซึ่งวันนั้นในแพลนของพวกเราคือต้องนั่งเครื่องบิน จาก Supporo ไปลง Memanbetsu และต่อรถบัส เข้าไปไปพักที่ #เมืองอะบะชิริ เพื่อจะไป #ล่องเรือตัดน้ำแข็ง #ดริฟท์ไอซ์ #เดินบนน้ำแข็ง และไป #พิพิธภัณฑ์คุกอะบะชิริ ที่ขึ้นชื่อของที่นั่น
เรารู้จากที่ไทยแล้วว่าจะมี #เทศกาลประกวดน้ำแข็งแกะสลักและจุดพลุ ที่ #ท่าเรือริมทะเล Abashiri Okhotsk Drift Ice Festival Site ในตอนกลางคืน จึงจัดแพลนมาลงเมืองนี้ในวันนี้ ถึงมันจะแลดูหนาวมาก แต่เราก็คิดกันว่า เอาวะ ไหนๆมาทั้งที ก็ไปดูมันสักครั้งแล้วกัน
ท่าเรือริมทะเล Abashiri Okhotsk Drift Ice Festival Site ตอนกลางวัน (ภาพจากGoogle)
ที่นี่ไม่ได้เป็นที่ๆมีชื่อเสียงสำหรับคนไทย ไม่มีรีวิวไทย คนไทยน่าจะมาน้อยมาก เพราะอาจจะเดินทางยากถ้าไม่มีรถ เป็นข้อมูลที่พวกเราเสิชหากันเจอเองในเว็บญี่ปุ่น
✔️🥵✖️🥶 #ด้วยความพวกเรามาจากเมืองร้อน ไม่ชินอากาศหนาว เราก็เตรียมตัวกันมาอย่างดี แต่งตัวกันเต็มที่มาก ขนเป็ด Down Jacket HEATTECH เสื้อผ้าคนหนาที่สุดคือจขพ. ใส่ 4 ชั้นได้ ถุงมือ หมวก ถุงเท้า รองเท้า ที่ควรจะมี ครบครันทุกคน
การแต่งตัวของพวกเรา
เวลาจุดพลุประมาณทุ่มครึ่ง ช่วงเย็นๆพวกเราก็ได้ #ออกเดินทางจากโรงแรม ไปงานโดยรถบัสที่ท่ารถหน้าโรงแรม ใช้เวลานั่งรถประมาณ 10 นาทีจากโรงแรม ไปลงที่ป้ายรถบัสที่ใกล้ที่สุด แล้วเดินต่อไปท่าเรือประมาณประมาณ 550 เมตร (ไม่มีป้ายรถบัสจอดหน้าท่าเรือ)
เป็นครึ่งกิโลเมตรที่ต้องเดินบนหิมะที่อากาศตอนนั้นประมาณ -10 กว่าองศา แล้วต้องเดินลงเขาประมาณ 3 ชั้น ก็รู้สึกแล้วว่ามัน เนิ่นนนนน นานนนนน เหลือเกิน ..ส่วนเด็กน้อยในกรุ้ปก็ยังคงร่าเริง
#พอเดินไปถึงงาน (ท่าเรือ) ประมาณ 5-6 โมงเย็น เข้าพื้นที่งานปุ้ป ลมหนาวตีหน้าทันที!! เพราะมันเป็นท่าเรือริมทะเล!!!! อยากให้ทุกคนคิดภาพ ริมทะเลที่มีลม แต่ที่พวกเราเจอมันคือลมหนาวที่อากาศติดลบ!!!
ในงานก็ #คิดภาพงานวัดที่ไทย มีซุ้มขายอาหารประมาณ 20 ซุ้ม แล้วก็น้ำแข็งแกะสลักประมาณ 10 ก้อน แล้วก็เวทีแบบงานโรงเรียน มีพิธีกร และคนดูหยอมแหยม
ด้านหลังน้ำแข็งแกะสลักคือซุ้มอาหารและ เวที
แต่…คนที่มางานเกือบทุกคน สภาพไม่ใช่นักท่องเที่ยว เหมือนกับว่า เป็นชาวบ้านในเมืองนั้นทั้งหมด ไม่เจอนักท่องเที่ยว ไม่เจอกรุ้ปทัวร์ใดๆ
ณ เวลานั้น ที่ลมหนาวที่ตีหน้าตลอดเวลา และอากาศที่ติดลบลงเรื่อยๆ พวกเราได้แต่ยืนกระโดดโลดเต้นคลายความหนาวกันไปมาให้ถึงเวลาจุดพลุ ช่วงตอนรอเวลา ก็มีหลายใจที่อยากจะกลับ แต่การมาด้วยกันกับคนกลุ่มใหญ่ แล้วก็เดินทางมายาก ยังเป็นเมืองที่ไม่ใช่เมืองใหญ่ การคมนาคมก็ไม่ได้สะดวก ทุกคนจึงตัดสินใจรอพลุด้วยกัน
ซึ่งในงานด้านหลังจะมีเหมือนโรงยิม (ในคลิปYoutube) ขายของเล็กน้อย ที่เป็นที่ที่อุ่นที่สุดในงาน พวกเราเข้าไปแต่งตัวกันใหม่แปปๆ เพราะอยู่นานก็เกรงใจและเกะเกะเขา แล้วเดินออกมารอพลุ สภาพการแต่งตัว #จากที่ห่วงสวย #กลายเป็นห่วงว่าจะแข็งตายที่นั่นแทน 🥶
ในโรงยิมที่เข้ามาแต่งตัวกัน
พอถึงเวลาจุดพลุ ได้เช็คอากาศตอนนั้น ลงไปที่ -22 องศา และมีลมแรงตลอดเวลา บางคนอาจจะเคยเที่ยวในเมืองที่มีอากาศติดลบเยอะแล้วรู้สึกว่าไม่เท่าไหร่ทนได้ เราก็เคยคิดแบบนั้น จนมาเจออากาศ -22 แล้วลมแรงตลอดเวลา!!!
..ฉันผู้เกิดในประเทศที่มีอุณหภูมิ 40 องศา แอบคิดหลายครั้งว่าจะหนาวตายที่นี่มั้ย (ตัดภาพไปที่หลาน ก็ยังคงยิ้มร่าเริง เลยคุยกันว่าชาติที่แล้วอาจะเกิดที่ขั้วโลกเหนือก็เป็นได้) ก็เป็นเรื่องราวที่น่าจดจำสำหรับเราเรื่องหนึ่งในชีวิตเหมือนกัน
จนตอนพลุมาคือร้องไห้เลย
สวยหรอ??
ป่าว !!!
ดีใจที่จะได้กลับแล้ว !!!!!
อยากให้มันจบๆวันนั้นไป🤣🤣
#ไม่ใช่ไม่เคยเจอความหนาว #แต่ไม่เคยเจอหนาวขนาดนี้ #ไม่ใช่เตรียมชุดไม่พร้อม #แต่ต้องยืนตากลมในอากาศติดลบ #ซึ่งพลุก็สวย #แต่ไม่อยากดูแล้วว้อยยย
‼️ เวลาเกือบ 2 ทุ่มหลังจากที่ #พลุจบ ก็ถึงเวลากลับ ก่อนมาคิดจะเดินกลับไปท่ารถบัสกันง่ายๆ ก็พร้อมใจกับจะกลับแท็กซี่ เดินขาแข็งทุกคนไปหน้างาน เพื่อหาแท็กซี่ บรรยากาศหน้างานคือความมืด หิมะ และหนาว!! คนในงานหายไปอย่างรวดเร็ว รถส่วนตัวแต่ละคนที่จอดตามข้างทางก็เริ่มหายไป ...ซึ่ง พวกเราก็ไม่ได้แท็กซี่ ไม่มีแท็กซี่วิ่งผ่าน ไม่มีgrab ไม่มีuber ไม่มีระบบappเรียกอะไรทั้งสิ้น
ในญี่ปุ่นส่วนมากคนนอกเมืองจะเรียกแท็กซี่โดยการโทรเรียกที่ศูนย์บริษัทรถ #ตอนแพลนมาพวกเราไม่ได้นึกถึงขั้นนี้มาก่อน #ว่าจะหนาวจนเดินไม่ไหว พวกเราจึงเลือกทางระยะสั้นเดินกลับมาในงาน เผื่อว่าจะมีรถอะไรให้ขึ้นที่ด้านหลังยิม
‼️ปรากฎว่ามีรถบัสจอดรออยู่!! ไม่มีภาษาอังกฤษอะไรกำกับเลย แต่ไม่มีที่เก็บเงิน และเห็นคนญี่ปุ่นนั่งรอเยอะ เลยหนีตาย และคิดกันเอาเองว่า รถบัสคันนี้จะเป็นรถรับส่งฟรีไปจอดที่ท่ารถในเมืองสักที่แน่ๆ ดีใจน้ำตาไหลกันทั้งกลุ่ม (ตอนนี้ไม่มีรูปภาพอะไรเลย เพราะมือแข็งกันมาก ไม่อยากทำอะไรทั้งสิ้น)
#แต่เรื่องมันยังไม่จบ พอรถบัสเริ่มออกตัว วิ่งสวนทางกับถนนที่เข้าเมือง ถนนมืดลงเรื่อยๆ เหมือนถนนต่างจังหวัดในไทย ออกไปสู่แผ่นดินที่เวิ้งว้าง เราหันไปคุยกันเลิ่กลั่กแล้วว่า เค้าจะไปไหนอะ ..ไม่ได้กลัวอันตราย แต่จะขอลงระหว่างทางก็ไม่ได้ เพราะมันดึกแล้ว และถนนมันเงียบมาก ลงไปก็ไม่มีแท็กซี่ยืนหนาวตายกันอยู่ดี
เลยรอรถจอดค่อยไปถามคนขับจะดีกว่า ในรถก็หนาวนะไม่ได้อุ่น นั่งไปสักพักรถบัสก็ขับเข้าลานจอดรถอันเวิ้งว้าง มันก็คือรถบัสรับ-ส่งลานจอดฟรีนี่เอง!! ไปถามคนขับได้ความว่า พวกเราก็ต้องนั่งรถบัสกลับเข้างานอีกรอบ!!!
พอกลับเข้างาน งานเงียบไปหมดแล้ว คนก็หายหมด ส่วนแท็กซี่อย่าหวังว่าจะมี เพราะรถยังไม่มีวิ่งเลย!!! พวกเราเดินกลับทางเดิมไม่ได้ เพราะถ้าขากลับต้องขึ้นเขา เลยต้องเดินอ้อม ไปทางถนน เผื่อจะเจอแท็กซี่ผ่านบ้าง ดูจากGPS ท่ารถบัสต้องเดินอีกประมาณ 1 กิโลเมตรกว่าๆ
..พวกเรา 9 คน กับเด็กอายุ 6 ขวบ จากไทยแล้นนนน ใช้ชีวิตอยู่ข้างนอก ที่อากาศ -22 องศาที่มีลมตลอดเวลา มา 4-5 ชั่วโมงแล้ว
เราเดินแยกกันเป็น 3 กลุ่มห่างๆ เผื่อเจอแท็กซี่จะได้แยกขึ้นไปเลย เพราะต้องใช้ 3 คันอยู่แล้ว หิมะก็เริ่มตกเบาๆเหมือนอากาศจะหนาวขึ้นเรื่อยๆ เมืองก็เงียบ และมืดมาก ไม่มีรถผ่านเลย แท็กซี่ก็ไม่มีหวัง เพราะตรงนั้นคือนอกเมือง พวกเราได้แต่เดินไปเรื่อยๆ เพื่อมองหาแสงสว่างจ้าๆ เพราะถ้าเห็นแสงก็คือเข้าเมืองแล้ว ตอนนั้นความรู้สึกหนาวทรมานเหมือนเราเดินกันเป็นชั่วโมง แต่ละคนคือไม่พูดอะไรกันเลย พูดแต่คำว่าหนาว!!!
จนสุดท้าย ไม่ทีใครดูโทรศัพท์ ไม่มีใครดูGPS เดินไปเรื่อยๆ แล้วกลุ่มแรกก็ได้เจอ แสงแห่งธรรม
ที่ นั่น ก็ คือ สถานีตำรวจ!!!!!!!!
เค้าว่ากันว่าคนใกล้ตายจะไม่คิดอะไรเยอะแยะ กลุ่มแรกโบกมือชี้ให้กลุ่มหลังดู แล้วเดินเข้าไปเลยจ้าาาาาา
ตำรวจน่ารักมาก เข้าออกเข้าใจความทรมานของแก้งวัยกลางคนที่มาจากประเทศ40องศา บอกให้พวกเรานั่งพักในที่อุ่นๆ (ไม่ใช่คุกนะ) (*มีภาพ) แล้วก็เรียกแท็กซี่ให้ 3 คัน
อุแง๊ พิมพ์มาถึงตรงนี้แล้วจะร้อง 🤧
แล้วพวกเราก็เดินทางกลับโรงแรมกันโดยสวัสดิภาพ และหนาว!!!
เด็กน้อยที่พวกเราเป็นห่วงมากที่สุดก็กลับเดินตามพวกผู้ใหญ่ที่ใกล้หนาวตายกันทุกคนโดยไม่งอแง และร้องเพลงปลอบใจพวกเราตลอดทาง
#คำแนะนำ
ถ้าไปเที่ยวนอกเมืองในตอนกลางคืนช่วงอากาศหนาว หิมะตก การคมนาคมไม่ได้สะดวกมากนะคะ คิดแพลนกันดีๆ หรือเช่ารถก็จะดีมากค่ะ แต่ตามแพลนของพวกเรา คิดเองว่าระยะทางมันใกล้ จะเดินกลับได้สบาย ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้
สุดท้ายแล้ว อยากบอกคุณตำรวจ 4-5 คนในสถานีดังๆว่า อะริกะโต โกะไซมัส!!!!!!!!!
ดูคลิปความโบ๊ะบ๊ะของพวกเราเพิ่มเติมได้ที่
พาเพื่อนไปส่งบ้านเก่า เรือนจำอะบาชิริ
มือถือหล่นบนลานสกี จะหาเจอหรือไม่
หรืออยากจะฟังเรื่องนี้แบบเสียงเล่าเชิญได้เลยค่เ
โฆษณา