💚ลูกฉันสำหรับฉันมันดีไปหมดเลย ลดา 398 วัน💚
ลดาหนึ่งขวบหนึ่งเดือนแล้ว สำหรับเราคือ ลูกเป็นแบบที่ตั้งใจไว้จริง ๆ
ความพยายามที่ค่อย ๆ สอนลูกในแต่ละอย่างของการใช้ชีวิต เริ่มค่อย ๆ เห็นผลแล้ว🥰
จากที่ลดากินข้าวเองได้ ก็เริ่มใช้ช้อนตักข้าวเองได้แล้ว ไม่ปาข้าวลงพื้น พยายามไม่ทำหกจากโต๊ะ นี่คือ ความดีใจอีกอย่างหนึ่งของคนเป็นแม่อย่างเราเลย
ทุกอย่างที่ค่อย ๆ สอนเขารับรู้และเริ่มทำเองได้ทีละอย่าง
เราไม่มีกฎว่าเขาต้องทำอะไรได้ตอนไหน แต่อะไรที่สอนได้ ก็สอนเลย รู้เรื่องรึเปล่าไม่เป็นไร ค่อย ๆ บอกไป แบบไม่ยัดเยียด..พอเขาทำได้เราดีใจยิ่งกว่าตัวเขาเองอีก
เทคนิคส่วนตัวที่ใช้
🧡การใช้ช้อน
—> วางช้อนให้เขาตั้งแต่เขาเริ่มหยิบจับอาหารได้เก่งขึ้น
—> เริ่มตักอาหารใส่ช้อนให้เขาหยิบกินเอง แรก ๆ เข้าเบ้าตาบ้าง เข้าหัวบ้าง ลงพื้นบ้าง ตามกำลังเหวี่ยงของแขน สักพักก็ดีขึ้น
—> บอกเขาตลอด สาธิตว่าช้อนใช้แบบไหน ทำอย่างไร ช่วยจับมือเอาช้อนเข้าปากบ้างในช่วงแรก พอเขาตักเองกะจังหวะไม่ถูก ตักไม่ได้ งัดออกไปโต๊ะบ้าง พื้นบ้าง ตามสภาพ🤣🤣หลัง ๆ เขาจะรู้กำลังและหาวิธีเองว่าต้องตักแบบไหน
🧡ปาข้าวลงพื้น
—> ตอนแรกใช้วิธี งดผลไม้หลังมื้ออาหาร บอกเขาก่อนกินว่าถ้าปาลงพื้นคือ อด .. ผลคือ ปาลงพื้นเหมือนเดิม🤣🤣ตั้งใจบ้างไม่ตั้งใจบ้าง
—>หลังจากไม้แข็งไม่ได้ผล ลูกจะอดกินผลไม้ทุกมื้อก็คงจะไม่ดี เลยเปลี่ยนมาเป็น ชมในความพยายามทุกครั้ง ..
ผลคือ ลดาไม่ปาข้าวลงพื้นอีกเลย กินแทบจะไม่หก ไม่เลอะออกนอกโต๊ะ มีบ้างครั้งสองครั้งที่เผลอลืมตัวเท่านั้น(ลองวิธีนี้มาเดือนกว่าแล้ว)
“วันนี้ลดาเก่งมากเลยลูก ทำตกพื้นแค่สามชิ้นเอง”
“มื้อนี้หนูเก่งมากเลย ไม่มีข้าวตกพื้นแล้ว”
ประมาณนี้
🧡กินข้าวเป็นที่ไม่กินจุกจิก
—> ลดามีตารางเวลากินข้าวที่ชัดเจน ว่าตอนไหนกินข้าวกินนม
ตอนกินข้าวคือ จะได้กินเต็มที่ ข้าว ผลไม้ ขนมนิดหน่อย(แล้วแต่มื้อ ขนมแม่ทำเอง) .. ผลคือ ใครยื่นอะไรให้นอกเหนือจากอยู่ที่โต๊ะตอนนั่งกินข้าวคือ ไม่กินเลย 🤣🤣🤣 ถึงแม้จะเป็นแม่ยื่นให้ก็ตาม
หนู คือ ความสำเร็จที่แม่เห็นผลชัดเจนในความพยายาม..ขอบคุณนะลูก ❤️
#บันทึกรักลดา
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
