25 มิ.ย. 2022 เวลา 02:22 • ความคิดเห็น
ว่าด้วย มะลิที่ตายแล้ว...
ต้นมะลิที่กำลังแตกยอดใหม่ต้นนี้ เคยตายไปแล้วววว!
แต่วันนี้ แม้จะไม่สมบูรณ์ แต่กิ่งใบใหม่ ก็กำลังส่งสัญญาณในความพยายามที่จะดำรงอยู่...
ครั้งหนึ่ง มะลิต้นนี้เคยเป็นพุ่มสวย ออกดอกให้เด็ดไปลอยน้ำดื่มให้ชื่นใจอยู่เสมอ (มะลิในบ้าน ปลอดสารพิษ) แต่เมื่อฤดูร้อนปีที่แล้ว อยู่ๆ วันนึง มะลิก็เฉา ใบไหม้ และค่อยๆ ตายลงช้าๆ ไม่ว่าจะพยายามเอาย่าฆ่าแมลงชีวภาพ หรือใส่ปุ๋ยสักเท่าไหร่ ก็ดูเหมือนว่า เจ้าพุ่มมะลิ ยืนยันที่จะจากไป พยายามตัดกิ่งเสีย รักษากิ่งดี ก็ไม่ช่วยอะไร และก่อนถึงหน้าหนาวปีที่แล้ว ใบมะลิใบสุดท้ายบนต้น ก็ร่วงโรย
หากเปรียบเราทุกคนเป็นต้นมะลิ โควิด - สงคราม คือโรคร้ายที่เข้ามาบ่อนทำลาย โดยที่ภูมิต้านทานที่เรียกว่ารัฐ ก็มีระดับความสามารถเท่าที่เห็นในการสู้กับโรค (ไม่ได้บอกว่าเพียงพอหรือไม่ เพราะอยู่ที่แต่ละคนจะเห็นอย่างไร) ส่วนใดของต้นที่ไม่ได้รับผลกระทบจากโรค ก็ดำรงอยู่ได้โดยไม่ลำบาก บางส่วนที่สามารถเก็บเกี่ยวดอกผลจากโรค ก็สบาย แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่า ไม้ต้นนี้ โดนรวมแล้ว มีแต่ทรงกับทรุด
แต่หลังจากกิ่งแห้ง ก้านเหี่ยว เราก็ตัดทุกอย่าง เหลือทิ้งไว้แค่ตอ แล้วคิดว่า วันใดมีเวลา จะหาไม้ต้นใหม่มาแทนที่ แต่ภาระและหน้าที่ในการพยายามดิ้นรน จนแล้วจนรอด ก็ไม่มีเวลาหาไม้ใหม่มาแทนอดีตพุ่มมะลิสักที
จนกระทั่ง
ต้นฝนที่ผ่านมา อยู่ๆ กิ่งแห้งที่กุดสั้นเหลือแค่ตอ ก็แตกใบอ่อนใบแรกขึ้นมา เราก็ได้แต่คิดว่า มาครั้งนี้จะรอดได้แค่ไหน จน...
ใบที่ 2 เริ่มแตกออก
ใบที่ 3 ตามมา
ชีวิต มีทางของมันเอง และชีวิตก็พร้อมที่จะลุกขึ้นใหม่ได้เสมอ หากยังสู้ชีวิต และต่อให้ชีวิตสู้กลับ หากเราไม่ยอมแพ้ แม้ใบไม้ใบสุดท้ายจะปลิดปลงลงไป เราก็จะฟื้นได้เสมอ...ถ้าเรายืนยันจะไปต่อ!
โควิด อาจจะทำให่หยุดชะงัก แต่เราก็กำลังจะไปต่อได้
สงคราม อาจจะฉุดรั้งให้การก้าวไปข้างหน้ายากขึ้นอีกหลายเท่า แต่ถ้าเราเปลี่ยนจากก้าวยาวๆ ที่ใช้แรงเยอะๆ มาเป็นก้าวเล็กๆ ที่ใช้แรงน้อยกว่า แต่เพิ่มแรงขยันและไม่ยอมหยุด เชื่อว่า เราจะยังไปข้างหน้าได้
หลายคนอาจจะบอกว่า ด้วยข้อจำกัดสารพัด ข้ออ้างอีกสารพัน แต่ถ้าคนจบปริญญาตรี ยังมาเป็นคนกวาดถนนได้ (ไล่หาดูใน Live อ.ชัชชาติ เอาเองนะ) จะมีข้ออ้างอะไรอีกในการงอมืองอเท้า แล้วเอาแต่ด่าสิ่งแวดล้อม หรือซ้ำร้าย เอาสิ่งแวดล้อมเป็นข้ออ้างในการ ลัก วิ่ง ชิง ปล้น
บทส่งท้ายของเรื่องในวันนี้ ก็แค่อยากมาแชร์ (และบอกกับตัวเองว่า) ไม่ว่าชีวิตจะสู้กลับมาแค่ไหน ก็สู้มันกลับไป แล้วยืนต่อให้ได้
สู้ให้เหมือนเจ้าพุ่มมะลิน้อย ที่แม้จะเหลือแค่ตอ แต่ก็พร้อมแตกใบอ่อนใบใหม่ ถึงจะไม่สมบูรณ์สวยงามเหมือนเก่า แต่เราจะคงอยู่
โฆษณา