ลวงพราง
“เมื่อคืนคุณไปไหนมา?” ภรรยาผมถาม
“ไปกินเหล้ากับเพื่อนมาจ๊ะที่รัก”
“คุณบอกดิฉันจะกลับก่อนห้าทุ่ม ทำไมถึงกลับตอนตีสองหล่ะคะ?”
“แหม! นานๆ เจอเพื่อนเก่า คุยถูกคอ เลยติดลมนะจ๊ะ”
“ติดลม” เธอทวนคำพูดผม “แน่ใจหรือคะ! หรือว่าติด…อย่างอื่น?!”
“ติดอย่างอื่น ไม่มี๊…ไม่มีแน่นอน” ผมรีบปฏิเสธทันที
“คุณดูนี่ เสื้อที่คุณใส่เมื่อวาน ตรงกลางหลังนี่มันรอยลิปสติกชัดๆ” เธอพูดพร้อมกับชี้ให้ดูที่เสื้อ “คุณจะอธิบายว่ายังไง”
“อุ๊ย…นี่มัน อ๋อนึกออกแล้ว เมื่อคืนตอนผมเดินไปห้องน้ำ เด็กเสิร์ฟเดินตามหลังมา ไม่ทันระวังชนผมเข้า ปากเธอคงมาโดนเสื้อ ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้จ๊ะ”
“จะให้ฉันเชื่อหรือคะ?”
“โธ่! ที่รักจ๋า ด้วยความสัตย์จริง ผมไม่ได้โกหกคุณเลยแม้แต่น้อย”
“แล้วคลิปนี้หล่ะ คุณจะอธิบายยังไง?”
เธอกดโทรศัพท์มือถือแล้วยื่นให้ผมดู ในคลิปเห็นผมยืนถือไมค์ร้องเพลง เด็กสาวคนหนึ่งเดินมาโอบกอดผมทางด้านหลังแล้วเอาหน้าแนบกับแผ่นหลังของผม
เธอให้ผมดูแค่นั้นแล้วดึงโทรศัพท์คืนไป
ผมเหงื่อออกที่มือ ตัวเย็นเฉียบ
“ร้านที่คุณไป เป็นร้านของเพื่อนฉันเอง คลิปที่ดูเป็นตัวอย่างเท่านั้น คุณทำอะไรอีกก็สารภาพมาให้หมด?” เธอพยายามรุกไล่ผมให้จนมุม
“คือ…คือว่า” ผมพูดตะกุกตะกัก “ก็แค่ จับมือเด็กเสิร์ฟคนนั้น”
“แล้วทำอะไรอีกคะ?”
“เอ่อ…ผม…ผมเอามือโอบไหล่เธอ”
“ยังมีอีก พูดออกมาให้หมดซิ?”
“แล้ว…ก็…กอด”
“ต่อจากนั้นอะไรอีกคะ หรือว่าคุณจะให้ฉันเปิดคลิปให้ดู”
“โอ้ย!” ผมร้องเหมือนถูกเชือด “แล้วก็...ก็…ผมไม่อยากเล่าต่อแล้ว”
เธอยิ้มอย่างเย้ยหยัน
“ขอบคุณนะคะที่สารภาพ คุณดนัย คุณทรยศหักหลังความไว้เนื้อเชื่อใจของฉัน ฉันเจ็บปวดและเสียใจมาก พรุ่งนี้เราไปหย่ากันที่อำเภอนะคะ?”
“ไม่ครับ ยกโทษให้ผมนะที่รัก ผมไม่มีวันหย่ากับคุณหรอก”
“ถ้าคุณไม่หย่า ดิฉันจะเอาคลิปนี่ฟ้องหย่า หลักฐานขนาดนี้เพียงพอแน่ที่ศาลจะพิพากษาให้ฉันหย่าขาดจากคุณได้”
ผมร้องไห้คร่ำครวญขอร้องเธอ แต่เธอไม่ยอม ยังยืนยันเหมือนเดิม
วันรุ่งขึ้นผมจำใจต้องไปหย่าให้เธอ
พอเราหย่ากันเสร็จ เดินออกมาจากประตูอำเภอ รถยุโรปคันโตแล่นเข้ามาเทียบ เธอรีบเปิดประตูรถก้าวขึ้นไปนั่งข้างคนขับ รถคันนั้นบึ่งออกไปทันที
เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้นว่ามีข้อความส่งมา ผมกดเปิดดูข้อความ
“ดนัยคะ ฉันขอโทษด้วย ความจริงฉันมีคลิปเพียงเท่าที่ให้คุณดู ไม่มีมากไปกว่านี้หรอกค่ะ แฟนใหม่ของฉันเป็นคนถ่าย (ขอใช้คำว่าแฟนนะคะ เพราะถ้าเรายังไม่หย่ากันจะต้องเรียกว่า “ชู้” ค่ะ) คืนนั้นฉันไปเที่ยวกับเขา บังเอิญเจอคุณที่ร้าน ฉันต้องหลบแทบแย่ แต่นึกแผนขึ้นได้เลยให้แฟนฉันไปแอบถ่ายคลิปไว้ค่ะ ที่ฉันส่งข้อความมา ก็เพื่อไม่ให้คุณโทษตัวเอง คุณเป็นสามีที่ดีตลอดห้าปีมานี้ ฉันเป็นคนผิดเอง ลาก่อนค่ะ สาวิตรี”
ผมอ่านข้อความจบ รีบโทรกลับหาเธอ แต่เธอปิดเครื่องเสียแล้ว ผมตาเหม่อลอย บอกไม่ถูกเลยว่าตอนนี้รู้สึกอย่างไร
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
