Blog 6 (25/06/22) " โทรหาคนที่ไม่ได้คุยมานาน 1 ปี " 😵💫
คนที่เราเลือกโทรหาไปก็คือ เพื่อนสมัยเรียนตอนมอปลายค่ะ เพื่อนผู้ชายคนนึงที่เคยรู้จักกันมาระยะหนึ่งตอนปรับพื้นฐานตอนม.4 ถ้าย้อนกลับไปในตอนนั้น คงเป็นเราที่เข้าไปทักเขาก่อน ซึ่งนิสัยส่วนตัวของเราก็เป็นคนที่ชอบเข้าหา ทำความรู้จักเพื่อนใหม่ก่อนอยู่แล้ว แต่เพื่อนคนนี้ เป็นคนที่ไม่ค่อยพูด เงียบ ค่อนข้างเก็บตัวและดูเหมือนโลกส่วนตัวสูงพอสมควร เราเลยเริ่มคุยเพื่อละลายพฤติกรรมจนมาสนิทกันได้
ตอนที่เราตัดสินใจกดโทรไป ปลายสายดังประมาณ 5-6 ครั้งก่อนเสียงคุ้นเคยที่ไม่ได้ยินมานานก็ดังขึ้น ใจเราวูบไปพักนึงจากความใจหาย เพราะเราไม่ได้คุยกันมานานมากกว่า 2 ปีแล้ว เรากลัวเพื่อนจะจำเราไม่ได้เพราะเราไม่ได้ติดต่อหรือพูดคุยกันมานาน แต่ปลายสายกลับพูดขึ้นว่า "ฮัลโหล ว่าไงเพื่อน คิดว่าจะลืมกันไปละ" เราเริ่มพูดคุยและเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้เขาฟัง ในทุกเรื่องที่อยากจะเล่าให้มันฟัง
เราพูดคุยกันสารพัดเรื่อง ทั้งคุยสารทุกข์สุขดิบ เหมือนตอนที่เริ่มคุยกันในตอนนั้น ไม่พอ เราทั้งคู่ต่างคุยกันเรื่องสมัยก่อนที่พึ่งจะมาสนิทกันใหม่ๆ ขุดคุ้ยเรื่องราวตลกๆที่ทำร่วมกันในอดีตเพราะช่วงที่ขึ้นม.5 เราและมันอยู่กันคนละห้อง แถมทั้งคาบเรียน เวลาพักหรืออะไรก็จะไม่ตรงกันเลยสักวัน โอกาสที่จะเจอหน้ากันก็ลดน้อยลงไปอีก ระยะเวลาต่อจากนั้นเลยไม่ได้คุยกันแบบจริงๆจังๆสักที
ผ่านมา 2 ปีแล้ว ที่เรากับเพื่อนไม่ได้คุยกันเพราะตอนที่ขึ้นม.6 ก็อยู่ต่างห้องกันแถมคนละชั้นอีก การได้พูดคุยและโอกาสเจอหน้ากันก็มีไม่มาก มีบ้างที่ได้ถามไถ่ในช่วงที่เดินสวนทางกันในตอนกลางวันหรือเลิกเรียน ความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่อยู่ในช่วงที่เรียกว่า 'สนิทแต่ไม่ได้พูดคุยกันมากพอเท่าไหร่'
และเมื่อวันนี้ที่กดโทรไปหามัน ก็ทำให้คิดได้ว่า คิดไม่ผิดจริงๆที่กดโทรไปมัน พวกเราทั้งคู่ต่างเหมือนปลดล็อกบางอย่าง สิ่งที่ค้างคาใจกันก็หายไปจนหมด สิ่งที่ไม่เคยเข้าใจว่าอะไรเป็นเหตุให้เราทั้งคู่ไม่ได้กลับมาคุยกันอีก อาจจะเพราะเวลา การกระทำบางอย่างที่ทำให้เราไม่ได้คุยกันมากกว่านี้ พอพวกเราคุยไปคุยมา ก็พบว่าตอนนี้มันโดนแต่งตั้งให้เป็น ช้างเผือกอยู่ในป่า ของมหาลัยดังแห่งหนึ่งในภาคเหนือไปแล้ว ว่าซ่าน
เราไม่รู้ว่าระยะเวลามันผ่านไปแค่ไหน แต่เมื่อวางสายก็พบว่า ความรู้สึกที่พรวดขึ้นมาก็เป็นความรู้สึกที่ดีและเหมือนกับได้กลับไปอยู่ตอนนั้นอีกครั้ง ตอนที่สนิทกัน แต่ก็ไม่ใช่ว่าตอนนี้เราไม่สนิทกันนะคะ เพียงแต่ว่าเราทั้งคู่เหมือนต่างคนต่างโตขึ้น อะไรรอบตัวก็เปลี่ยนไป แต่เมื่อได้กลับมาคุยกันก็เหมือนได้เข้าใจอะไรหลายๆอย่างและได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างจากมุมมองที่ต่างคนต่างโตขึ้น ตอนนั้นมันสนุกมากจริงๆแหละ
ถึงแม้ว่าตอนนี้เราจะไม่ได้คุยกันบ่อย แต่ความสนิทตั้งแต่วันแรกที่รู้จักกัน จนผ่านมาประมาณ 2-3 ปีกว่าๆได้ ก็ถือว่าไม่ได้ลดลงเลย เหมือนเรายังมีเพื่อนสนิทที่เข้าใจเราคนนึงที่ยังเหมือนเดิม ถึงแม้ว่าตัวมันจะสูงขึ้นกว่าตนนั้นก็เถอะ ฮ่าๆ เราก็กลับมาคุยกันได้ตามปกติเหมือนเดิมเช่นตอนนั้น โดยไม่อึดอัดกันเลย
สุดท้ายของ Blog ในวันนี้ เราคงจะบอกว่า เรายังสนุกที่ได้พูดคุยกับแก เหมือนตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้เหมือนเดิม แม้ว่าจะไม่ได้อยู่คุยกันตลอด แต่ก็รู้ว่าความสนิทและความเป็นเพื่อนของเราไม่ได้ลดลงไปตามระยะเวลาที่ห่างหายกันไปเลย
คิดถึงและรักแกเสมอ พ่อช้างเผือก🐘💜
(อี้หว่ะ🙄)
✨ใช้เวลาโทร 1 ชั่วโมง 22 นาที และใช้เวลาเขียนประมาณ 15 นาทีค้าบ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
