ข้อคิดเห็นที่ได้จากสัญญารับทุนศึกษาต่อ ตอนที่ 2
กาลครั้งหนึ่ง ผู้เขียนได้เคยมีโอกาสสนทนากับ อาจารย์ที่ได้รับทุนการศึกษาต่อระดับปริญญาเอก ซึ่งเมื่อได้จบการศึกษากลับมาทำงานที่คณะ แล้ว ในใจของ อ.ผู้รับทุนการศึกษาคนดังกล่าว กลับครุ่นคิดแต่เรื่อง ต้องการเก็บเกี่ยว รายได้ และประโยชน์จากการใช้คำนำหน้าชื่อ ว่า ดร.
เพื่อสร้างโอกาส ในการทำเงินจากการบรรยายพิเศษให้หน่วยงานภายนอก ซึ่งได้รายได้มากกว่า การพึ่งพิงแต่เงินเดือนประจำในมหาวิทยาลัย จนกระทั่งคณบดีของ อ. คนดังกล่าว เปรียบเปรยการทำงานของ อ.คนดังกล่าว ว่า งานประจำเป็นงานรอง งานบรรยายภายนอก เป็นงานหลัก
ในขณะที่อีกด้านหนึ่งของผู้ให้ทุน ซึ่งถ้าสมมติเป็น ม เอกชนด้วยแล้ว การให้ทุนการศึกษาแก่อาจารย์เพื่อไปศึกษาต่อ ก็คือ การลงทุนอย่างหนึ่ง ซึ่ง ค่าเล่าเรียน ค่าใช้จ่าย ที่ผู้รับทุนได้ไป ก็คือประโยชน์ล่วงหน้าที่ได้รับไปแล้ว ซึ่งหากเทียบเคียงกับ อ.ที่ศึกษาต่อด้วยทุนการศึกษาของตนเอง อาจได้รับเงินเดือน ในอัตราที่มากกว่า ในมุมของผู้บริหาร ม เอกชน บางคน
อันที่จริง หาก อ.ใน ม เอกชน คนใดได้รับทุนการศึกษาต่อ ก็น่าจะแสดงตนเช่นเดียวกับ อ. ในมหาวิทยาลัยรัฐ ที่บางรายจะบอกในประวัติของตนชัดเจนว่า เป็นนักศึกษา ป เอก ที่ได้รับทุนการศึกษาต่อ ซึ่งนั้นจะเป็นความภาคภูมิใจของ อ.คนดังกล่าว ท้ายสุดนี้ จึงไม่น่าจะแปลกใจอะไร ที่ ม เอกชน บางแห่ง อาจไม่ได้ให้ทุนการศึกษาระดับปริญญาเอก อย่างเป็นทางการ แก่คณาจารย์ในสังกัดของตน หรือบุคคลภายนอก หรืออาจเป็นเพราะเหตุผลส่วนหนึ่ง จากเรื่องราวดังกล่าวข้่างต้น ใช่หรือไม่นะครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
