Today's Horror Story | เรื่องช็อกสองบรรทัดของวันนี้
เมื่อวันก่อนเราเพิ่งมีโอกาสได้ไปนั่งกินข้าวกับรุ่นน้องคนนึงมาหลังจากไม่ได้เจอกันมานานหลายปี
"พี่ๆ เห็นยังว่าน้องชายเพื่อนสนิทพี่เขาเพิ่งมีลูกน่ะ"
"เออ ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย เราไม่ได้เล่นโซเชียลด้วยแล้วเพื่อนเรามันก็ไม่เห็นจะบอก"
"อ่าวเหรอ เคๆ"
หลังจากกลับมาที่บ้านหลายวัน เราก็กลับมานั่งคิดถึงเรื่องนี้อีกครั้ง ในหัวสมองตอนนี้ดันมีแต่คำร้ายๆ ของฝั่งปีศาจตะโกนมาเต็มไปหมด
"เห้ย ทำไมเรื่องสำคัญขนาดนี้เพื่อนมันถึงไม่บอกเราวะ"
"นี่เราเป็นเพื่อนสนิทกันจริงๆ รึเปล่า"
ในใจเราตอนนี้ตัดพ้อเพื่อนกันไปหลายล้านอย่าง ความโกรธ ความน้อยใจ ความผิดหวัง ความเสียใจ ผสมปนเปกันในหัวเต็มไปหมด มือเตรียมกดเบอร์ยกหูโทรศัพท์แล้ว แต่ในระหว่างเดียวกัน ฝั่งนางฟ้าก็กระซิบข้างหูเราอย่างเรียบๆ ว่า "เธอแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าเพื่อนเธอทำแบบนั้นน่ะ" ประโยคสั้นๆ นี้ได้ช่วยดึงสติเรากลับมา เราเลยตัดสินใจเปิดไลน์ กลับไปไล่อ่านแชทใหม่ทั้งหมด
และความสยองขวัญของเรื่องนี้ก็เริ่มบังเกิดขึ้น
ในแชทเก่าๆ เพื่อนเราทั้งส่งข้อความ และส่งรูปหลานมาให้ดู รูปล่าสุดที่เพื่อนมันส่งมาคือช่วงเดือนที่แล้ว และที่สำคัญที่สุดที่ให้เราแทบหงายหลังก็คือ เราพิมพ์ไลน์ตอบกลับไปด้วย! What kind of sorcery is this?
"ตายห่า ทำไมจำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ได้เลยวะ เหมือนมันไม่เคยเกิดขึ้นเลย"
มีคนช่วยอธิบายอาการนี้มาให้เราว่า มันอาจจะเกิดขึ้นในช่วงระหว่างที่เราเกิด brain fog แล้วเหมือนความทรงจำมันไม่ได้ถูกบันทึกลงไปในสมอง เรากลับไปย้อนคิดดูเร็วๆ มีเวลาเป็นเดือนๆ ที่เราไม่สามารถแม้แต่จะ recall ได้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง เหตุการณ์ที่เราพอรู้ว่าเกิดในช่วงเวลานั้นมีเพียงแค่เหตุการณ์ที่เราโน้ตไว้ในสมุดโน้ตลับของเรา
ความน่ากลัวของโรคซึมเศร้าที่เราเพิ่งสำนึกตอนนี้ มันไม่ใช่แค่ความรู้สึกแย่ๆ นะ แต่มันเหมือนช่วงเวลาในชีวิตเราโดนกลืนหายไปราวกับมันไม่เคยเกิดขึ้นเลย ไม่ใช่ว่าความทรงจำมันถูกลบไป แต่มันพีคไปกว่านั้นอีกเพราะความทรงจำเหล่านั้นไม่ถูกบันทึกไว้ในสมองของเราเลยด้วยซ้ำ! แล้วเราจะพูดเต็มปากเต็มคำได้อย่างไรว่าช่วงเวลานั้นเรามีชีวิตในเมื่อสำหรับเราแล้ว สิ่งเหล่านั้นไม่เคยเกิดขึ้นเลยด้วยซ้ำ!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
