Blog ที่ 21 (10/07/22) เขียนเรื่องสั้นสยองขวัญ
ฉันสะดุ้งตื่นตอนตีสามที่ห้องMD333 ฉันลุกขึ้นนั่ง ตั้งสติและมองไปรอบ ๆ ก่อนจะรู้ตัว ว่าฉันไม่ได้อยู่ในห้องนอนของตัวเอง
"นี่มันเรื่องอะไรกัน" ฉันตั้งคำถามเมื่อรับรู้ได้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน
"มีใครอยู่ที่นี่ไหม" ฉันร้องถาม
...ไม่มีเสียงใครตอบกลับมา
แต่แล้วในห้องที่เคยเงียบสงัดฉันก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของใครบางคน เสียงฝีเท้าคู่นั้นฟังดูเหมือนจะเข้ามาใกล้ตัวฉันมากขึ้นเรื่อย ๆ
"นั่นใคร!!" ฉันตะโกนถามออกไปสุดเสียง เสียงฝีเท้าคู่นั้นได้หยุดลง และห้องทั้งห้องก็ถูกกลืนกินด้วยความเงียบอีกครั้ง
เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก ฉันทนไม่ได้ที่จะต้องนั่งรอจนถึงเช้า ฉันลุกขึ้นและใช้โทรศัพท์มือถือเปิดแฟลชเพื่อใช้เป็นไฟฉาย ฉันส่องไฟเดินไปรอบ ๆ และรู้สึกได้ว่าห้องนี้มีบางอย่างที่แปลกไป ทั้งบรรยากาศภายในห้อง รวมถึงสภาพของห้องด้วย
สภาพภายในห้องที่เคยเป็นห้องเรียน ณ เวลานี้มันกลายเป็นห้องที่เหมือนถูกทิ้งร้าง ราวกับว่าไม่มีคนใช้งานมาเป็นเวลานาน ข้าวของกระจัดกระจาย มีฝุ่นเกรอะกรังไปทั้งห้อง
หลังจากเดินสำรวจรอบห้องจนทั่ว ฉันเดินตรงไปที่ประตูเพื่อที่จะออกไปจากห้อง แต่ประตูกลับเปิดไม่ออก ไม่ว่าจะออกแรงผลักเยอะแค่ไหนประตูก็ไม่มีทีท่าว่าจะเปิดออกเลยสักนิด
ปึง ปึง ปึง
"ช่วยด้วย!! มีใครอยู่ข้างนอกไหม เปิดประตูให้ที!!!" ฉันทุบประตูและตะโกนออกไปด้วยความสติแตก เมื่อรู้ว่าประตูอาจถูกล็อกจากด้านนอก
นั่นหมายความว่าฉันถูกขัง...
จู่ ๆ ฉันก็รู้สึกถึงลมหายใจที่รดใส่ตรงต้นคอฉันอยู่ ฉันหันกลับไปด้วยความตกใจ
แล้วทุกอย่าง ก็ดับวูบไป...
ใช้เวลาเขียน : 19.13 นาที
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
