Blog#21(10/07/2022) เรื่องสยองของตึกMD
ฉันสะดุ้งตื่นตอนตีสามที่ห้อง MD333 และมองไปรอบๆห้องที่มีแสงไฟสลัวๆจากหน้าต่างที่เป็นกระจก รอบๆห้องมีโต้ะเลคเชอร์ที่ว่างเปล่า และผมที่นอนอยู่กลางห้อง ผมงงมากเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อจะโทรหาเพื่อน แต่ว่าดันไม่มีสัญญาณอะไรเลย ผมเลยลุกไปที่ประตูเพื่อจะเดินออกไป
พอออกมาได้และกำลังจะเดินไปที่ลิฟต์แต่ทันใดนั้นผมเห็นเงาตะคุ่มตะคุ่มอยู่ที่หางตา ผมเลยมองไปโดยสัญชาติญาณแต่ก็ไม่เจออะไร ผมเลยรีบวิ่งเข้าไปที่ลิฟต์และกดไปที่ชั้น1 ระหว่างที่รออยู่ในลิฟต์ ผมก็ได้ยินเสียงเย็นๆเป็นเสียงผู้หญิงข้างหูพูดว่า “จะรีบไปไหนหรอ” จังหวะนั้นผมกลัวจนทำตัวไม่ถูกแล้วลิฟต์ก็เปิดพอดีผมจึงรีบวิ่งออกจากลิฟต์เพื่อจะไปที่ประตูทางออก ดันโชคร้ายที่ไม่มีประตูไหนเปิดเลยทุกประตูถูกล็อกไว้หมด
ผมเลยยืนนิ่งตั้งสติที่หน้าประตูทางออก ประตูทางออกที่ผมยืนอยู่เป็นประตูที่อยู่ติดกับห้องชมรมตนตรีของคณะ ผมมองออกไปข้างนอกแล้วเห็นคนเดินมาผมเลยทุบประตูขอความช่วยเหลือเพราะคิดว่าเป็นรปภ. แต่คนนั้นกลับทำท่าจะรำจากนั้นเสียงดนตรีไทยจากในห้องชมรมก็ดังขึ้นมาส่วนคนที่เดินมาก็รำตามเสียงดนตรีไทยและเดินเข้ามาหาผมช้า ผมขาแข็งและทำตัวไม่ถูก แสงจากดวงจันทร์ทำให้ผมเห็นใบหน้าของเธอค่อยชัดขึ้นเธอคือนางรำที่หน้าขาว ปากแดง และไม่มีลูกตาดำ เธอมองมาที่ผมแล้วยิ้มจนมุมปากไปถึงใบหู
แล้วผมก็สะดุ้งตื่นขึ้นอีกในห้องของตัวเองเพราะเรื่องทั้งหมดคือความฝัน
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
