EP : 1,099
มาริกะจังกับทาสรักผู้แสนดี
ถ้ามองย้อนกลับไปในช่วงที่ผ่านมา มีหลายๆเรื่องที่จะนำเสนอเรื่องราวต่างๆแม้กระทั่งเรื่องความรัก ให้มีธีมที่ออกมาแนวลึกลับๆ หรือดาร์กหน่อยๆ ซึ่งแตกต่างจากสมัยก่อนที่ถ้าพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างตัวละคร มักนำเสนอออกมาแนวสดใสเป็นสำคัญครับ อาจเพราะสังคมมันเปลี่ยนแปลงไป ความรักไม่ได้มีแค่ความสุขหรือโทนที่สดใสเท่านั้นมันก็ผสมไปด้วยความรู้สึกและโทนสีหลายๆแนว การนำเสนอด้วยโทนและสีที่แตกต่างจากรักในอดีต เป็นสิ่งที่นิยมใช้กันในยุคนี้ครับ
แต่เปล่านะครับ เรื่องนี้ไม่ได้ดิบหรือดาร์กอะไรอย่างที่ผมเกริ่นไว้เลย เพียงแค่ตอนแรกผมแอบมีคิดว่าเรื่องนี้จะออกแนวไหนกันแน่ ด้วยความที่ไม่รู้เรื่องราวและเนื้อหามาก่อนครับ ก็เลยแอบคิดว่าหรือจะมาแนวซาดิสม์-มาโซคิสม์ ซึ่งเป็นส่วนผสมที่หลายๆเรื่องในช่วงนี้นิยมหยิบมาเล่นมากน้อยมากขึ้นกันหรือเปล่า จนได้มาอ่านเรื่องนี้และมารีวิวให้อ่านกันกับเรื่องนี้ครับ “มาริกะจังกับทาสรักผู้แสนดี”
..4 ปีกว่าแล้วที่ “ซากิซากะ” ได้ทำงานในบริษัทดีไซน์หลังจากจบมหาวิทยาลัยมา ซึ่งเขาก็ตั้งใจทำงานและถือว่าเป็น 4 ปีที่ดีสำหรับเขาไม่น้อย จนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่เธอคนนั้นได้เข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของบริษัทแห่งนี้ “โซโนมิ นาริกะ” สาวน้อยน่าตาน่ารักที่เข้ามาทำงานเป็นพนักงานพาร์ตไทม์คนใหม่ระหว่างที่ตัวเองกำลังศึกษาในมหาวิทยาลัย
ภาพความทรงจำบางอย่างที่เขาไม่อยากจำก็ผุดขึ้นมา เพราะนั้นคือความทรงจำที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและโซมิ นาริกะ คนนี้ สิ้นสุดเวลาที่จะหนีจากความทรงจำที่เขาไม่อยากจะคิดถึง เพราะเธอได้มาหาเขาแล้ว ใน “มาริกะจังกับทาสรักผู้แสนดี”
ต้องบอกว่าเรื่องนี้สดใสกว่าที่คิดเอาไว้ตอนแรกมากครับ เพราะอย่างที่บอกว่าคิดว่าเรื่องนี้จะออกแนวลึกลับและมาแนวตัวละครมีความสุขต่อการโดน “กระทำ” แบบหนักๆ ซะอีก ซึ่งพอได้อ่านจริงๆที่ผมบอกว่ามัน “สดใส” กว่าที่คิดความหมายของมันก็คือตามนั้นเลยครับ
พูดถึงโทนเรื่องราวกันก่อน ตัวเรื่องจะออกแนวโทนความรักแบบมีจิกกัดกันเล็กๆด้วยมุมมองที่แตกต่างกันไป โดยเรื่องจะนำเสนอเนื้อหาผ่าน 2 ตัวละครหลักก็คือพระเอกและนางเอกเรา โดยใส่เรื่องราว “เหตุการณ์ในอดีต” เป็นจุดที่ทำให้เราสงสัยใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เพราะเป็นจุดที่ทำให้เรื่องต่างๆมันเดินไปในเส้นทางนี้ และแม้เรื่องจะเฉลยออกมาโดยทันทีว่าอดีตนั้นคืออะไร เนื้อหาของเรื่องก็ยังเล่นประเด็นนี้ต่อไปได้อย่างสนุกกว่าที่คิดครับ
จะบอกว่าเรื่องเล่าเนื้อหาออกมาได้เป็นลำดับชั้นดีครับ จากการหย่อนเบ็ดล่อให้คนอ่านอย่างผมคิดไปเองจากสิ่งที่ได้เห็น ด้วยการอ่านงานแนวนี้มาหลายๆเรื่องทำให้คิดไปเองว่า การที่มีอดีตอย่างนั้นทำให้เกิดเรื่องอะไรขึ้นมาแบบนั้นแบบนี้แน่เลย
แต่พอเอาเข้าจริงเรื่องก็เล่ากลับไปในแนวรักดั้งเดิมซะงั้น ซึ่งผมถือว่าเป็นการหักมุมด้วยโทนของเรื่องมันดูไม่ออกในตอนแรกครับ แต่ก็คิดว่าหลายๆคนอาจเดาว่าเรื่องจะออกมาทางนี้ก็ได้ แม้จะขึ้นต้นให้น่าสงสัยในสิ่งที่เกิดขึ้นและพฤติกรรมที่นางเอกและพระเอกเราแสดงออกมา
เอาเข้าจริงๆผมว่าสไตล์เรื่องมันออกแนวโชโจอยู่นะครับ เพียงแต่ด้วยการนำเสนอให้ออกมาเข้มมากขึ้นก็ทำให้เรื่องนี้น่าจะมีอะไรที่แตกต่างกันอยู่บ้าง ส่วนตัวผมมองว่าเรื่องนี้มีอะไรหลายๆอย่างที่ชอบในสไตล์การนำเสนอในเรื่องนี้นะครับ
อย่างแรกน่าจะเป็นความสัมพันธ์ระหว่างพระเอกและนางเอกเราที่ไม่งี่เง่ามากเกินไปครับ คือเรื่องแนวนี้และการเดินเรื่องแบบนี้หลายๆครั้งจะพบว่าตัวละครมันจะออกแนวอ่อนมากเกินไปในแง่บุคลิกการแสดงออก ซึ่งผมก็เกรงๆว่าเรื่องนี้จะออกเป็นอย่างนั้นเหมือนกัน แต่ก็ยังดีที่ตัวละครหลักอย่างพระเอกของเรามีการนำเสนออกมาที่ผมยังโอเคอยู่ คือไม่ใช่ต้องตามนางเอกอย่างเดียว
มีความเหมาะสมในแง่อายุและเพศที่เราได้เห็นครับ คือคนทำงานแล้วอายุเท่านี้ การตอบโต้หรือการสนองมันจะต้องมีความแตกต่างจากตัวละครเด็กๆ ซึ่งเขาทำได้ดีนะครับ อ่านแล้วรู้สึกว่า เออ แบบนี้สิไม่ใช่ทำตัวออกมาให้เน้นตลกหรือเอาใจตลาดอย่างเดียว
ในทางกลับกันตัวละครอย่าง นาริกะ นางเอกเรา ที่นำเสนอออกมาแบบนั้น ผมก็ยังโอเคอยู่นะครับ มีความอวดเก่งในความเป็นสาวในมุมนั้น แม้จะดูเป็นคาเรทเตอร์ซ้ำๆที่ใช้ในงานแนวนี้ แต่เพราะเรื่องนำเสนอเหตุผลและเนื้อหาในอดีตของเธอมาสนับสนุน ก็เลยไม่ได้ทำให้รู้สึกว่าสิ่งที่เธอทำออกมามันดูน่าเบื่ออะไรนะครับ
และด้วยการนำเสนองานภาพให้ออกมาสมกับวัยของตัวละคร เป็นอีกอย่างที่ผมว่ามันทำให้อ่านเรื่องนี้สนุกมากขึ้น คือผมไม่ชอบงานแนวเอาแต่จ้องแล้วปล่อยผ่าน เกือบจะ เกือบจะ ผมไม่ชอบเลยนะแนวนี้ และแม้เรื่องนี้จะไม่ถึงกับฮาร์ดคอร์ แต่เท่าที่ลงมาในเล่มแรกก็ถือว่าชัดมากกว่าหลายๆเรื่องนะครับ เอาเป็นว่าเบื้องต้นสิ่งที่ได้เห็นผมว่ามันเข้ากับความเป็นผู้ใหญ่ระดับนึงของตัวละครในสังคมของการทำงาน ทำให้มันดูไม่อ่อนเกินไปในแง่เนื้อหาครับ
ในส่วนของงานภาพอันนี้ผมกลางๆนะ วาดออกมาได้สวยในความเป็นมังงะสายผู้หญิง แต่อาจจะขาดรายละเอียดของสิ่งต่างๆไปซักหน่อยสำหรับผมครับ ถือว่าเป็นลายเส้นเคลียร์ๆ ที่อ่านได้เพลินๆ แบบไม่ต้องคิดอะไรมาก ไม่ได้แย่ แต่ก็ไม่ได้โดดเด่น ซึ่งก็มองว่าเป็นไปตามมาตรฐานของงานยุคนี้และแนวนี้ครับ
“มาริกะจังกับทาสรักผู้แสนดี” เรื่องโดย อ. Monaka Toyama และงานภาพโดย อ. Sonoichi Susuki โดยในไทยเจ้าของ LC คือ Luckpim ซึ่งออกมา 1 เล่มถ้วนในเดือนที่ผ่านมา ถือว่ายังหาอ่านได้อยู่ในตอนนี้ครับ ใครสนใจจัดได้เลยก่อนหาอ่านได้ยากกว่านี้นะครับ
ถือเป็นอีกเรื่องที่นำเสนอเรื่องราวในแบบที่ยุคนี้ชอบก็ว่าได้นะ ตัวเรื่องแม้จะออกแนวซ้ำๆไปซักหน่อย แต่ตัวเนื้อหาก็ไม่ได้อ่อนหรือนำเสนอน่าหงุดหงิดสำหรับผมนะครับ การนำเสนอแบบในเรื่องนี้ออกจะตรงกับที่ผมชอบซะด้วยซ้ำนะ คือจะรักจะอวยจะจิ้นอย่างไรก็ทำไปเหอะ แต่จังหวะทีเด็ดทีขาดเรื่องมันต้องเดินไปในจุดที่ควรเป็น ด้วยวัยของตัวละครไม่ใช่เด็กแล้ว
การนำเสนอแบบนี้ถือว่าสมเหตุสมผลในความเป็นมังงะเลิฟสตอรี่แบบนี้ครับ ด้วยเนื้อหาที่เล่าไปได้อย่างรวดเร็วและปูพื้นฐานความสัมพันธ์ต่างๆเอาไว้ได้ดีระดับนึง เมื่อรวมกับงานภาพที่ออกมาได้กึ่งๆฮาร์คคอร์มีความเป็นงานผู้ใหญ่ระดับนึง ด้วยภาพที่ติดเรทเห็นแล้วรู้ว่ากำลังทำอะไรกัน แม้จะไม่ถึงกับจัดหนักจัดเต็มก็ตาม แต่ก็ดูมีความเป็นผู้ใหญ่ของเรื่องราวที่กำลังอ่านอยู่ได้ดีไม่น้อยครับ เอาเป็นว่าใครชอบเรื่องแนวเลิฟๆ จิ้นกันไปมา เรื่องนี้น่าจะตอบโจทย์อยู่นะครับ ใครสนใจอย่าช้านะครับ รู้อยู่ว่าค่ายนี้เป็นเช่นไรครับ
*** คะแนนที่ให้ไว้นี้สำหรับอ่านเล่ม 1 จบเท่านั้นหากอนาคตได้มีโอกาสอ่านเรื่องนี้จนจบ จะกลับมารีวิวและให้คะแนนใหม่อีกครั้งนะครับ ***
ภาพ 7.7/10
เรื่อง 7.5/10
ความประทับใจ 7.7/10
อ่านรีวิวเรื่องอื่นๆที่ทางเพจเคยรีวิวไว้มีกว่า 1,000 กว่าเรื่องตามลิงค์ด้านล่างนี้ครับ.
.
#Manga #รีวิวการ์ตูน #ยังไม่จบ #Luckpim #รักพิมพ์ #การ์ตูนแนวเลิฟคอมเมดี้ #MangaAnimeReviews #การ์ตูนแนวโรแมนติก #7คะแนน #มาริกะจังกับทาสรักผู้แสนดี #หนังสือการ์ตูน #Rate18
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
