【บทเรียนฟองสบู่จาก ‘ซินเดอเรลลา’】
มีผู้เข้าร่วมประชุมผู้ถือหุ้นจากเยอรมนีคนหนึ่งถาม วอร์เรน บัฟเฟตต์ เกี่ยวกับเรื่องฟองสบู่
บัฟเฟตต์ได้ตอบคำถามเขา ด้วยการเปรียบเปรยนิทานของดิสนีย์
เหมือนซินเดอเรลลาที่งานเลี้ยง คุณอยู่ที่นั่น มีช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยม เครื่องดื่มมาเสิร์ฟเรื่อย ๆ และคู่เต้นรำก็ดูดีขึ้นตลอดเวลา
แต่คุณก็รู้ว่าเมื่อถึงเที่ยงคืนแล้ว ทุกอย่างจะกลับคืนสู่สภาพเดิม กลายเป็นฟักทองและหนู
ถึงอย่างนั้นก็ตาม คุณมองไปรอบ ๆ งาน แล้วก็คิดว่าขอเต้นอีกเพลง ขอคู่เต้นรำที่ดูดีคนสุดท้าย หรือไม่ก็ขอดื่มแชมเปญอีกแก้ว
คุณคิดว่าจะออกจากงานทันเที่ยงคืนแน่นอน ซึ่งทุกคนก็คิดเหมือนคุณว่าจะออกจากที่นั่นตอนเที่ยงคืนเหมือนกัน และสุดท้ายมันก็กลายเป็นฟักทองและหนู
แต่เรื่องของเรื่องก็คือเกมนี้มันไม่มีนาฬิกาบนกำแพง
ถ้าคุณพูดถึงทองแดงในปี 2006
หรือหุ้นอินเทอร์เน็ตในปี 1999
หรือหุ้นยูเรเนียมในยุค 1950
ทั้งหมดนี้มันไม่มีนาฬิกาอยู่บนกำแพงคอยเตือนว่าเที่ยงคืนแล้ว
และงานเลี้ยงก็สนุกมากขึ้น นาทีแล้วนาทีเล่า ชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า จากนั้นทุกอย่างก็กลายเป็นฟักทองและหนู
บทเรียนก็คือ “การเก็งกำไร” นั้นเป็นเรื่องยากมาก
ยากกว่าซินเดอเรลลาในงานเลี้ยงเสียอีก เพราะอย่างน้อยซินเดอเรลลาก็มีนาฬิกาเตือน
แต่การเก็งกำไรนั้นไม่มีนาฬิกาคอยเตือนว่าถึงเที่ยงคืนแล้วหรือยัง
ถอดความจากการประชุมประจำปีของเบิร์กเชียร์ แฮธาเวย์ ปี 2006 https://buffett.cnbc.com/2006-berkshire-hathaway-annual-meeting/
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
