BLOG 34 (23/07/22) 🍇🍇
เทคนิค 60/30/10
ประสบการณ์ของแยมแยม
สวัสดีค่ะ หนูชื่อนางสาวกิติยารัตน์ บุญสูง รางวัลเหรียญทองชนะเลิศอันดับ 1 การแข่งขันคัดลายมือสื่อภาษาไทยชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น และตอนปลาย ระดับภาคเหนือ 2 ปีซ้อน และรางวัลชมเชยระดับประเทศ ก่อนที่จะมาเป็นหนูในวันนี้ หนูเคยท้อจนหมดแพชชั่น ไม่อยากแข่งต่อ
ในช่วงตอนที่หนูเรียนอยู่ชั้นม.2 หนูเริ่มลงแข่งขันคัดลายมือในระดับโรงเรียนก่อน และได้รางวัลชนะเลิศ ในตอนนั้นคุณครูได้เข้ามาทาบทามให้หนูไปฝึกเพื่อจะเป็นตัวแทนในการแข่งขันของนักเรียนม.ต้น ช่วงนั้นหนูทุ่มเทให้กับการฝึกซ้อมเป็นอย่างมาก และใช่ ยิ่งทุ่มเทมากเท่าไหร่ ความคาดหวังก็จะสูงขึ้นตามนั้น หนูผ่านเข้าสู่การแข่งขันระดับภาคได้สำเร็จ ซึ่งในระดับภาคครั้งนี้จัดที่จ.ตาก แต่ผลสุดท้าย หนูได้รางวัลเหรียญทองลำดับที่ 20 กว่า ๆ
นั่นทำให้หนูรู้สึกแย่กับตัวเองมาก คำถามผุดขึ้นมาในหัว ในตอนนั้นหนูยังทำไม่เต็มที่หรอ ความพยายามที่หนูมีมันยังไม่มากพอหรอ แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดี หนูยังมีครอบครัว เพื่อน ๆ และคุณครูคอยซัพพอร์ต
หลังจากที่หนูขึ้นม.3 หนูตั้งใจแน่วแน่มากว่าครั้งนี้หนูจะต้องทำให้ได้ อย่างน้อยก็ขอ top5 แล้วกัน และในครั้งนี้ความพยายามก็ไม่ทรยศหนู หนูได้รางวัลชนะเลิศอันดับ 1 ม.ต้น ระดับภาคเหนือ อารมณ์ตอนนั้นคือที่สุด ดีใจที่สุด ปลื้มใจ แต่ก็เหมือนจะยังไม่สุด เพราะว่าการแข่งขันระดับประเทศในปีนั้น ถูกยกเลิกไป ทำให้หนูไม่ได้ไปแข่งในระดับประเทศต่อ
หนูจึงตั้งมั่นตั้งใจอีกครั้ง ว่าหนูจะต้องเข้าแข่งขันในระดับประเทศให้ได้ หนูตัดสินใจลงแข่งอีกครั้งตอนที่หนูอยู่ม.4 หนูแข่งในระดับม.ปลาย ผ่านเข้าระดับภาค ปีนี้จัดที่จ.ตาก อีกครั้ง โรงเรียนเดิมที่หนูเคยไปแข่งตอนม.2 แต่ในปีนี้ ผลการแข่งขันจะต้องไม่เหมือนเดิม ความมั่นใจของหนูยิ่งทำให้หนูกดดันตัวเอง แต่ผลลัพธ์ที่ได้คือ รางวัลชนะเลิศอันดับ 1 หนูทำมันได้แล้ว หนูได้เป็นตัวแทนไปแข่งในระดับประเทศ ที่จัดขึ้นในจ.ภูเก็ต และปิดการแข่งขันของตัวเองด้วยรางวัลรองอันดับ 3
ซึ่งหนูรู้สึกภูมิใจกับรางวัลนี้มาก ถึงแม้จะแอบเสียใจที่ไม่ได้มากกว่านี้ แต่ท้ายที่สุด เมื่อย้อนกลับไปนึกถึง หนูก็ยังรู้สึกดีใจกับตัวเองเสมอ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
