9 ส.ค. 2022 เวลา 22:29 • หนังสือ
เรื่องเศรษฐี ไมโครโฟน สร้างตัว
เรื่องราวเป็นของสุทินเด็กวัดที่ถูกพ่อแม่ส่งมาให้อยู่กับวัดตั้งแต่ยังเล็กอายุเพียงแค่ 5 ขวบก็ต้องมาอยู่ที่วัดเราสามารถทานข้าวเองได้ไม่ต้องให้พ่อแม่ป้อนข้าวก็ส่งมาอยู่ที่วัดเด็กน้อย
สุทิน เดินถือกระป๋องตามหลวงตามาตั้งแต่เล็กๆเมื่อของเต็มก็นำมาถ่ายใส่รถเขตและเข็นรถตามหลวงตาไป สุทินอายุได้ 8 ขวบก็เริ่มสวดมนต์ได้บ้างและสามารถนำญาติโยมที่มาทำบุญถวายของให้กับพระสงฆ์โดยเป็นผู้นำกล่าวอาราธนาศีลและกรวดน้ำวันหนึ่ง ก็ทำอยู่หลายรอบหลวงตาเลยคิดสงสารจัดหาชุดไมโครโฟนเล็กๆ เอาไว้ใช้ในการหมุน เวียนพูดนำกล่าวอาราธนาศีล
จะได้ลดภาระของมัคทายกวัดทำให้เด็กชายสุทินได้มีโอกาสจับไมโครโฟนเป็นครั้งแรกเมื่อเขาได้จากไมโครโฟนก็รู้สึกประทับใจในอุปกรณ์ชิ้นนี้มากเมื่อเขาพูดแล้วจะสามารถได้ยินเสียงตัวเขาเองดังชัดและเขารู้สึกมีความสุขมากสุทิน ตั้งใจกล่าวนำบทสวดต่างๆให้กับญาติโยมที่มาวัดอย่างมีความสุข
สุทินได้มีโอกาสรับงานใหญ่ขึ้นเป็นโฆษกงานวัดซึ่งมีการปิดทองรูปนิมิตสุทินต้องมีการกล่าวขอบคุณพ่อแม่พี่น้องพี่มาร่วมทำบุญประกาศชื่อคนที่ทำบุญเป็นจำนวนเงินต่างๆโดยจะต้องหาชื่อให้ถูกต้อง ทั้งชื่อและนามสกุลแม้บางคนจะทำเงินเพียงแค่ 100 บาทก็ต้องการอ่านชื่อที่ถูกต้องทั้งชื่อและนามสกุลทำให้ตัวจริงต้องฝึกฝนเรื่องการอ่านออกเสียงให้ชัดเจน
เขาทำงานไม่ได้หวังว่าจะได้เงินทองอะไรที่เขาทำก็เพื่อต้องการที่จะช่วยเหลือวัดและตอบแทนวัดเพียงเท่านั้นสุรินทร์ยังมีความสุขในการพูดไมโครโฟนยิ่งงานวัดจะต้องใช้เครื่องขยายเสียงขนาดใหญ่ที่นำมาจาก เถ้าแก่ข้างนอกจ้างเข้ามาทำให้เสียงที่ผ่านลำโพงมีความชัดเจนไพเราะสามารถฟังได้ไกลไปทั้งหมู่บ้านทำให้สุทินมีความสุขยิ่งกว่าเดิม
สุทินเรียนหนังสืออ่านออกเขียนได้อย่างดีฟังครูสอนและเก็บความรู้ในเรื่องของภาษาไทยที่ครูอ่านออกเสียงควบกล้ำรเรือ ล ลิง ได้อย่างชัดเจนบางครั้งก็มีคำกลอนสัมผัสดีๆมาอ่านให้กับพ่อแม่พี่น้องฟังบ้างระวังที่รอพระมาสวดมนต์ทำให้สุทินเกิดทักษะในการใช้ไมโครโฟนดีขึ้นเรื่อยๆเมื่อเขาจบชั้นประถมศึกษาขึ้นมัธยมเขาก็ขอหลวงพ่อไปช่วยเป็น พิธีกรในงานบวชและงานแต่งงานตามบ้าน
เพราะเขาสามารถเชิญพระและกล่าวต้อนรับแขกที่มาร่วมงานได้เป็นอย่างดีอีกทั้งขอบคุณพ่อแม่พี่น้องที่มาร่วมงานได้อย่างเป็นกันเองทำให้เขาสามารถทำให้งานนั้นรู้สึกว่ามีสีสันและเป็นกันเองมากขึ้นจากการร่วมงานของพ่อแม่พี่น้องชาวบ้านต่างๆ
รู้จักชื่อเสียงของสุทินเป็นอย่างดี ว่าเป็นเด็กหนุ่ม ไมโครโฟน ทอง สามารถรับงานได้วันนึงถึง 6 ครั้งแม้ว่าซองนึงจะอยู่ที่ประมาณ 300-500 บาท ก็ทำเงินให้เขาได้เป็นจำนวนมาก ในวันหนึ่งหนึ่งสุทินได้นำเงินนั้นมาเก็บใส่กระป๋องไว้เป็นไว้เป็นค่าศึกษานำไปใช้เรียนหนังสือในระดับมัธยมและอุดมศึกษาต่อไป
เขาเก็บเงินเก็บทองเรียนโดยไม่ต้องขอเงินจากหลวงพ่อเขาทำงานเสริมช่วงเวลา ว่าง เมื่อเขาเรียนในระดับอุดมศึกษาเขาก็สามารถใช้ไมโครโฟนได้เป็นอย่างดีเป็นตัวแทนนักเรียนในการประกาศเรื่องราวให้เพื่อนๆน้องๆพี่ๆฟังได้อย่างชัดเจนเข้าใจง่าย
ทำให้ครูเห็นความสามารถของเขาและเพื่อนๆก็เลือกเขาเป็นประธานนักเรียนในการเป็นตัวแทนในการที่จะชี้แจงเรื่องราวให้กับคุณครูและนักเรียนทุกคนฟังหลังจากนั้นเขาก็สามารถมีโอกาสได้ร่วมกิจกรรมกับเพื่อนต่างมหาวิทยาลัยเพราะได้เป็นตัวแทนของ มหาวิทยาลัยทำกิจกรรมต่างๆได้อย่างมากมายจึงเป็นการเปิดโอกาสให้เขาได้พบเจอกับงานต่างๆอย่างมากมาย
สุทินศึกษาภาษาไทยอย่างเก่งและอีกทั้งยังรับมือในเรื่องของภาษาอังกฤษที่แม้ว่าเขาจะไม่ได้เรียนมาตั้งแต่ต้นเหมือนลูกคนที่มีฐานะเขาสามารถพูดได้ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษอย่างแคล่วคล่องเมื่อจบระดับอุดมศึกษาเขาก็ขอมาสมัครงาน เป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยต่อ
เพราะว่าจะได้รับทุนการศึกษาในระดับปริญญาโทและปริญญาเอกเขาเห็นแล้วว่าเป็นเรื่องง่ายในการที่เขาจะศึกษาต่อเพราะเขามีพื้นฐานภาษาอังกฤษในการพูดกับสื่อได้เป็นอย่างดีการไปเรียนต่างประเทศจึงไม่ใช่เรื่องยากเขาเรียนจบในเขตที่ดีและกลับมาเป็นอาจารย์ ให้กลับมามหาวิทยาลัยตอบแทนบุญคุณมหาวิทยาลัยได้เป็นอย่างดีและก้าวหน้าตามลำดับขึ้นเป็นผู้บริหารในคณะ
เขาสามารถสอนเป็นภาษาไทยและภาษาอังกฤษได้เงินสอนต่อชั่วโมงถึง 2,000-3,000 บาทในมหาวิทยาลัยของตนเองและมหาลัยเอกชนเขามีเงินมีทองมากมายเดือนๆหนึ่งก็มีเงินหลักแสนเขาไม่เคยลืมบุญคุณของวัดที่เคยเลี้ยงดูเขาเขาจะทำเงินให้วัดทำบุญเป็น จำนวน 20,000 ถึง 30,000 บาทในทุกๆเดือนและวัดให้ช่วยเหลืออะไรเขาก็ยังมาเป็นพิธีกรมาเป็นคนที่นำให้ทุกคนร่วมกันทำบุญ
ขอแรงร่วมแรงร่วมใจชาวบ้านอยู่เป็นประจำผลบุญจึงหมุนนำให้เขาประสบความสำเร็จในทุกๆด้านสุทินเริ่มต้นด้วยมือเปล่าด้วยความที่เขามีใจรักและทำในสิ่งที่ดีๆอยู่เสมอสุชินจึงได้พบกับสิ่งดีๆในชีวิตจนมีฐานะที่มั่นคงร่ำรวยเป็นเศรษฐีในที่สุด
เรื่องเล่าเรื่องนี้จะเห็นได้ว่าสุทิน ไม่ได้มีทรัพย์สินเงินทองมาตั้งแต่เด็กเขามีเพียงสองมือสองเท้าพัฒนาตนเองอยู่เสมอทำให้เขามีความก้าวหน้าและร่ำรวยมีฐานะมั่นคงได้ในที่สุดเรื่องราวของสุทินเศรษฐีไมโครโฟนสร้างตัวก็จบลง
เศรษฐี ไมโครโพน สร้างตัว
โฆษณา