จากเด็กโกดัง(คลังสินค้า) สู่ จนท IT เสันทางชีวิตที่สู้กลับ
Ep3. ตำแหน่งงานใหม่ หน้าที่หลักเลยก็งานเอกสารนั้นแหละ เอาในเบิกมาคีย์ตัดสต็อกในคอมฯ ก็ดูเหมือนง่าย แต่...งานแต่ละวันมีเอกสารใบเบิกมามากมาย ด้วยความที่การจัดระบบ ระเบียบ ตัวเองไม่ดีพอ งานก็ทำไม่ทันกองเต็มโต็ะ พอรีบทำก็เกิดความผิดพลาด คีย์ตัวเลขผิดๆถูกๆ ทำให้สต็อกไม่ตรง สร้างความเสียหายกับหลายฝ่าย
กว่าจะแก้ปัญหาตัวเองได้ก็เกือบ 2 เดือน อย่างน้อยปัญหาที่เกิดก็ทำให้เราได้มีการพัฒนาตัวเองรู้จักจุดบกพร่องแล้วแก้มันซะ...อย่าทำผิดซ้ำบ่อยๆ
เมื่อเรื่องงานลงตัวเรื่มมีเวลาว่าง...จึงต้องอุดช่องว่างตัวเองโดยการลงเรียนคอมพิวเตอร์ ซื่อก็ลงเรียนโดยไม่รู้ว่าเขาสอนอะไร
หลังเลิกงานก็เข้าคอร์สเรียน วิชาแรกเลย โปรแกรม DOS...เขาบอกว่านี่เป็นโปรแกรมที่ใช้คุมคอมพิวเตอร์ทั้งหมด
ใช้งานบน command prom ต้องเรียนรู้ต้องจำคำสั่งต่างๆให้ได้ ...จบแล้วก็ตามด้วย Dbase III plus , windows95 ms office 98....สุดท้ายที่เรียนมาทั้งหมดไม่ได้ใช้งาน เพราะงานที่ทำใช้ AS400
เพื่อนถาม"เรียนมาทำไมว่ะ DOS..."
ทำงานมาประมาณ7ปีกว่าๆสำหรับที่นี่ และสิ่งที่คาดไม่ถึงก็เกิดขึ้นเมื่อบริษัทแจ้งว่าจะปิดฝ่ายผลิต และต้องมีการจ้างออกทั้งแผนก ในนั้นรวมผมด้วย งานที่ผมรักต้องจบลงในอีกไม่นาน ไปสมัครที่อื่นคงไม่มีใครรับ วุฒิ ม.6 ทำงานในตำแหน่งนี้แน่ๆ
ชีวิตเปลี่ยนต้องกลับมาหางานอีกครั้ง หยุดไม่ได้เพราะบ้านต้องเช่า ข้าวต้องซื้อ
มีอะไรทำก็ต้องทำไปก่อนเพื่อความอยู่รอด และก็มาได้งานบริษัทเล็กๆแห่งหนึ่ง แถวย่านวรจักร เป็นร้านขายอุปกรณ์ล่อฟ้า ตู้ไฟฟ้า เข้าทำในตำแหน่งพนักงานโกดัง
ซื่งเป็นงานทีหนักมากเพราะอุปกรณ์เป็นพวกเหล็กและโลหะซะเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็ต้องทำไม่มีทางเลือก แม้เงินเดิอนจะได้น้อย
ด้วยความที่ไม่ยอมแพ้ชะตา...ทุกวันช่วงพักเที่ยงรีบกินข้าวแล้วเข้าร้านเน็ต เพื่อค้นหางาน ด้วยความหวังว่าจะได้งานที่ดีกว่านี้ ด้วยความเชื่อมั่นตัวเองว่าเราทำอะไรได้มากกว่านี้ไม่ใช่เป็นได้แค่เด็กโกดัง ตลอดระยะเวลา 2-3 เดือนที่ทำงานทีนี่เข้าร้านเน็ตหางานทุกวัน
จนวันหนึ่งไปเจอหน้าสมัครงานแห่งหนึ่งเปิดรับสมัคร "เจ้าหน้าที่ IT" ไม่ได้แจ้งคุณสมบัติผู้สมัคร บอกแค่เบอร์ติดต่อ และสถานที่รับสมัคร
ณ.เวลานั้นไม่รู้เอาความมั่นหน้ามาจากไหน ว่าไอ้ความรู้ที่เรียนมานิดๆหน่อยๆ กับประสพการณ์การทำงานด้านคอมฯทีทำแค่งานคีย์เอกสารมันจะเอามาใช้ได้กับตำแหน่งทีเราสนใจจะไปสมัคร
เอาว่ะไม่ลองไม่รู้...ผมเลยโทรไปถาม ทางนั้นให้เข้ามาเขียนใบสมัครทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่าเป็นบริษัททำอะไร
วันที่เข้าไปเขียนใบสมัครจึงรู้ว่าเป็นห้างค้าปลีกใหญ่แห่งหนึ่งย่านรามอินทรา...
เดินไปถาม รปภ. ทางไปสมัครงาน พี่ รปภ.แจ้งให้เดินไปทางข้างหลังห้างจะมีประตูพนักงานให้เข้าไปถามข้างในได้เลยครับ
ผมเดินไปตามที่ รปภ.บอก พอเข้าไปเจอเค้าเตอร์แลกบัตร จึงแจ้งวัตุประสงค์ เขาส่งใบสมัครให้มา แล้วชี้ห้องที่ให้เข้าไปนั่งเขียน พอเปิดประตูเข้าไปมีคนนั่งเขียนอยู่แล้วประมาณ2-3 คน เหมือนเด็กที่จบไหม่ วุฒิที่มาสมัคร แต่ละคนก็จบด้านคอมฯมาโดยตรงทั้งนั้น...พอผมเขียนเสร็จก็เอาไปส่งให้ที่เดิมแล้วก็กลับ
ในใจก็คิดว่าโอกาสคงน้อยแล้วหละ...กลับไปทำงานเหมือนเดิม แต่ก็ยังคงหางานต่อไป
ผ่านไป3วัน มีหนังสือมาที่บ้านนัดให้ไปสอบสัมภาษณ์ที่บริษัทนั้น...
ผมลางานไปสอบสัมภาษณฺ์ ผู้สอบได้ทดสอบความรู้ด้านคอมพิวเตอร์...โอ้...สิ่งที่ผมได้เรียนมาในวันนั้น..วันที่มีคนถามว่าเรียนมาทำไม วันนี้ผมได้ใช้แล้ว สุดท้ายทดสอบภาคภาษา ให้แนะนำตัวเองเป็นภาษาอังกฤษ และมีการสัมภาษณ์เป็นภาษาอังกฤษ ก็เป็นความโชคดีอีกเช่นกันได้ทำงานกับบริษัทต่างชาติที่ได้มีโอกาสได้ใช้ภาษาโดยที่ไม่ต้องไปเรียน สุดท้ายผู้สัมภาษณ์บอกว่า
ที่เราต้องเน้นภาษาเพราะว่าที่นี่เป็นบริษัทของฝรั่งเศส เจ้านายเราจะเป็นชาวต่างชาติ งานส่วนใหญ่ของที่นี่จะใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลัก.....
"ok ขอบคุณค่ะสัมภาษณ์เสร็จแล้ว....ถ้าผ่านเราจะติดต่อกลับไปนะคะ"
ผมยกมือไหว้แล้วกลับบ้าน...
ติดตามต่อ EP4......ตอนความท้าทายที่ยิ่งใหญ่
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
