#อาหารไทย กับ #เงินที่ต้องจ่าย
ดราม่าระหว่างร้านอาหาร กับ ลูกค้า
ดราม่าระหว่างร้านอาหาร กับ นักรีวิว
ดราม่าระหว่างร้านอาหาร กับ ทัวร์ลง
มีมาให้ชาวโซเชียลเรา ได้เสพได้อ่าน
ได้เผือก ได้ร่วมรับรู้ กันอยู่เป็นระยะ
#ลูกค้า ที่โพสต์เล่าเรื่องของร้านอาหาร
วัตถุดิบที่ใช้ ราคา พนักงาน การบริการ
ประสบการณ์การได้ไปกินไปดื่มในมื้อนั้น
หรือ ประสบการณ์การสั่งการซื้อออนไลน์
ที่ได้รับกับข้าวกับปลาไม่ตรงปกมากมาย
มีทั้งที่ดูแล้วชวนฮา และอึ้งจนขำไม่ออก
รวมไปถึงเรื่องของไรเดอร์ และการจัดส่ง
#ร้านอาหาร ที่โพสต์บอก ถ่ายคลิปให้ดู
ให้เราได้เห็นพฤติกรรม วีรกรรมของลูกค้า
ที่แต่ละร้านต่างได้ประสบ ได้พบ ได้เจอ
เมื่อลูกค้าผู้มาเยือนไม่ใช่พระเจ้าอีกต่อไป
แต่อวตารมาในสถานะใหม่ #มิจฉาชีพ
ตั้งใจมาหลอกแดกกินฟรี แล้วหนีไม่จ่าย
หรือกลโกงสารพัดที่คุณลูกค้าโจรนำมาใช้
ทั้งการกิน การซื้อ การจ่าย การชำระเงิน
ที่ต่างแชร์บอกต่อกันให้ได้รู้ให้ระมัดระวัง
หลายวันมานี้ มีผู้เข้ามาติดตามเรือนจรุง
เพิ่มขึ้นร่วมหมื่นกว่าคน #จากเพจรีวิว
ที่มีผู้คนเข้าไปเม้นต์ด่ากันเล่นสนุกมือ
ลุง และ แม่แม่ ครอบครัวเรือนจรุง
เรายินดีต้อนรับทุกคน ทุกท่าน
ไม่ว่าจะเข้ามาติดตามเพื่ออยากจองคิว
หรือ เพื่อต้องการสั่งอาหารแพคแช่แข็ง
หรือเพื่อเข้ามาอ่าน มาส่อง มาแวะดู
แฟนแฟนเพจเรือนจรุงหลายคนทีเดียว
ที่ได้อ่าน ได้เห็น โพสต์การรีวิวล่าสุด
มีการแคป การแชร์มาให้ลุงเข้าไปอ่าน
พร้อมกับกังวลถามไถ่ความรู้สึกของลุง
ก็อย่างที่เคยบอก และเคยตอบไปทุกครั้ง
ว่าลุงเองเข้าใจทุกคอมเม้นท์ ที่ว่า ที่ด่า
ที่เกิดขึ้นในสังคมออนไลน์ในโลกโซเชียล
ลุงไม่ได้รู้สึกโกรธเคือง หรือ โมโหอะไร
เข้าใจวิถี การมีอยู่ของคนสังคมออนไลน์
เพราะลุงก็เป็นคนที่ ท่องโซเชียลมานาน
เผือกเรื่องโน้นเรื่องนี้คนหนึ่งเช่นเดียวกัน
ลุงเข้าใจวิธีการสื่อสาร และการนำเสนอ
ลักษณะการทำคอนเทนต์ของแต่ละเพจ
เพราะลุงก็เคยซื้อ เคยทำและก็เคยขาย
คอนเทนต์ทุกรูปแบบ หลากหลายแนว
ทั้งในเมืองไทย และ จากต่างประเทศ
ลุงเองก็ผ่านสังคมของการทำงานมามาก
ทั้งอยู่ในบริษัทเอกชน และบริษัทมหาชน
ทั้งการไปเที่ยว ไปดูงานในหลายประเทศ
เรื่องดีลุงก็ทำ เรื่องเหี้ยก็มีเคยอยู่ไม่น้อย
ดังนั้นเรื่องราวที่เกิดขึ้น ก็เป็นเพียงแค่
เหตุการณ์หนึ่ง ในโลกโซเชียลที่เราอยู่
#เมื่อเจ้าของเพจนั้นนั้นเขาเลือกใช้วิธีการ
การนำเสนอคอนเทนต์ ที่มุ่งเน้นและโฟกัส
ไปที่ ราคาอาหาร กับ ภาพถ่ายอาหาร
เพียง 2 เรื่อง กับคำบรรยายประกอบสั้นสั้น
ไม่ได้เล่าเรื่องราว บอกแค่ว่าได้มาแดกแล้ว
ซึ่งก็เป็นสิทธิ์ของเขา ที่เขาจะเลือกทำได้
ก็ไม่แปลก ที่ผู้คนจำนวนมากในเพจนั้น
ซึ่งไม่เคยมากินมาเห็นไม่เคยรู้จักเรือนจรุง
จะบอก จะมองว่า แพงเกิน แพงฉิบหาย
#อาหารไทย โคตรพ่อโคตรแม่มึงเหรอ
สูตรลับจากวังไหน ถึงขายราคาแพงเว่อร์
พูดกันถึงขนาด และ ปริมาณอาหาร
ที่แต่ละคนต่างก็พยายามคาดเดาเอง
คาดคะเนกันว่า ต้องเท่านั้น ต้องเท่านี้
ราคาต้นทุนวัตถุดิบที่ลุงนำมาใช้ปรุงทำ
ก็คงเหมือนตลาด ที่แต่ละคนไปจับจ่าย
คิดกัน ออกความเห็นกันว่า แม่แม่ครัว
ที่เรือนจรุง รสมือก็คงไม่ได้แตกต่าง
ดีไปกว่า ฝีมือปรุงทำของแม่พ่อที่บ้าน
แล้วบอกกันว่า เรือนจรุง และ ลุง
ควรจะต้องเป็นแบบนั้น ต้องทำแบบนี้
ที่มันถูกที่มันใช่ ตามที่แต่ละคนคิดเอง
ว่าอาหารไทยที่ลุงขายอยู่ ต้องราคาถูก
ต้องราคาเดียวกันกับที่ขายอยู่แถวบ้าน
ก่อนที่ลุงจะตัดสินใจ มาทำเรือนจรุง
เลือกขายอาหารไทย หน้าตาไทยไทย
ในราคานี้ ที่อำเภอบางปะอิน จ.อยุธยา
ลุงรู้ดีว่า ตัวลุงเอง ต้องประสบพบเจอ
กับเรื่องดราม่า ความเห็นต่างอะไรบ้าง
แต่ลุงเองก็มั่นใจว่า ลุงไม่ได้ตัดสินใจ
ทำอะไรที่ผิดพลาดลงไป หรือ เลวร้าย
หรือแม้แต่คิดเอารัดเอาเปรียบโกงลูกค้า
เท่าที่ลุงจำความได้ ตั้งแต่ลุงเกิดมา
ไม่เคยคิดโกงใคร มีแต่โดนคนอื่นโกง
ลุงนั่งกินอาหารข้างทางริมถนนบ่อยครั้ง
ชื่นชอบก็มีหลายร้าน ชอบมากก็หลายที่
ลุงนั่งร้านเพิงได้ ไปเดินตลาดนัดก็คล่อง
กินอาหารเหลาเหลา ก็นับครั้งไม่ถ้วนนะ
ไปกินน่าจะทั่วไทย กินที่ต่างประเทศก็มี
ลุงไม่ใช่คนที่ไม่รู้เหนือรู้ใต้ ไม่รู้สี่ไม่รู้แปด
ไม่รู้ว่าอะไรควรทำ ไม่ควรทำ ในยุคนี้
แต่การทำกินที่บ้าน กับ การทำขาย
ต้องยอมรับข้อนี้ก่อนว่า มันต่างกันนะ
(แค่เขียนแค่สะกดก็ไม่เหมือนกันแล้ว)
ดังนั้นในวันที่ลุงตกงาน และ ว่างงาน
ก่อนจะตัดสินใจเลือก หาทำอาชีพใหม่
ลุงใช้สมองที่พอมี คิดทบทวนก่อนทำ
ไม่ได้ทำแบบขอไปที หรือทำทำไปก่อน
หรือเลือกทำอาชีพนี้ เพราะว่าลุงหนีตาย
ไม่มีหนทางอับจน ไม่มีประสบการณ์
ไปทำมาหากินอาชีพอื่นเลี้ยงดูครอบครัว
แต่ลุงเลือก เพราะ ลุงรู้ศักยภาพตัวเอง
รู้ความสามารถ และ รู้ต้นทุนชีวิตที่ลุงมี
รู้ว่าตัวของลุงเอง มีอะไรดี มีอะไรเด่น
รู้ว่าเรือนจรุงทำอะไรได้ หรือ ทำไม่ได้
ในวันที่ลุงเลือก อาชีพขายอาหารไทย
ลุงพูดบอกกับตัวเอง สิ่งแรกคำแรกว่า
เมื่อมึงเลือกทำ #อาชีพขายกับข้าว
ที่ก็ทำ ก็ขายกันอยู่ ทั่วบ้านทั่วเมือง
///////////////////////////////////////
#มึงอย่าได้คิดไปเบียดเบียนรบกวนใคร
#มึงอย่าได้เข้าไปแย่งพื้นที่แย่งรายได้
#ของลุงป้าที่เขาทำขายกันอยู่เด็ดขาด
///////////////////////////////////////
ลุงก็เลยไม่ได้เลือกทำ เลือกขายอาหาร
ในราคาที่ใครใครนั้น อยากจะให้ลุงขาย
ลุงไม่ได้ไปเช่าแผง ขายกับข้าวในตลาด
ไม่ได้ให้แม่ไปลำบาก ตากแดดวิ่งหนีฝน
ไม่ได้ซื้ออาคารพาณิชย์ เปิดร้านในเมือง
แต่ลุงเลือกทำมาหากิน อยู่ที่ริมทุ่งริมนา
ที่เรือนไทยไม้เก่า บนที่ดินเนื้อที่ 8 ไร่
ห่างไกลชุมชน ไม่มีคนเดินผ่านไปมา
แหกปากโพสต์ขายเอง ทุกวันผ่านเพจ
ก่อนที่ลุงจะตัดสินใจ เลือกขายราคานี้
ลุงพูดบอกย้ำกับแม่แม่ คนในครอบครัว
ที่ต้องดูแล จัดปรุงจัดทำสำรับกับข้าว
ว่าให้ใส่ใจให้มากกว่าที่เคยทำให้ลุงกิน
เมื่อมีหน้าที่ปรุงทำกับข้าวก็ทำให้ดีที่สุด
ลุงมีหน้าที่หาลูกค้า ก็จะทำอย่างเต็มที่
เลือกสร้างเพจ เพื่อบอกเล่าทุกเรื่อง
เพราะลุงเชื่อว่า ที่เมืองไทยมีนักกิน
ที่มีกำลังซื้อ และ สามารถซื้อได้อยู่
หลากหลายกลุ่ม หลากหลายอาชีพ
และเขาไม่โง่นะ เขาเลือกกินเลือกจ่าย
ร้านอาหารไทยที่ดีดี มีอยู่ในทุกจังหวัด
ทั้งร้านเก่าแก่ ร้านชื่อดังที่เปิดมานาน
และร้านใหม่ที่มีขึ้น ที่เปิดกันทุกเดือน
ดังนั้นเมื่อลุงเลือกที่จะขายอาหารไทย
อยู่ที่ริมทุ่งริมนา ไม่ได้อยู่ในทำเลทอง
ลุงก็ยิ่งต้องคิดให้รอบคอบทุกมุมทุกด้าน
เพราะเงินที่ลงทุน คือ เงินของลุงเอง
ไม่ได้กู้หนี้ เอ่ยปากหยิบยืมใครมาทำ
และดันเลือกทำสิ่งที่ตรงข้ามกับคนอื่น
การทำให้คนขับรถ มานั่งกินข้าวริมทุ่ง
ในพื้นที่อยู่อาศัยส่วนตัว ที่อยู่ริมนา
แม้แต่แม่ลุงเองก็เคยพูดกับลุงว่า
#ใครจะมาแดกข้าวมึง ไกลผู้ไกลคน
ลุงก็ไม่ได้อธิบายอะไรมากมายกับแม่
ในวันนั้นทำได้เพียงแค่พูดกับตัวเองว่า
ไม่ใช่เรื่องยาก เรื่องหนักหนาอะไรเลย
สำหรับคนที่มีเพื่อนกินดื่มมากเช่นลุง
แต่การจะไปต่อ การอยู่ต่อไปให้ได้
คือ เรื่องใหญ่ เรื่องสำคัญมากกว่า
ลุงรู้ว่าการปรุงทำ คุณภาพวัตถุดิบ
มีผลต่อความพึงพอใจของคนมากิน
รวมถึงอีกหลายสิ่ง ที่เรือนจรุงแห่งนี้
มีอยู่ เป็นอยู่ แต่ที่อื่น ร้านอื่นไม่มี
คือสิ่งที่ทำให้เรือนจรุงเดินทางไปได้
ลุงเลือกนำเสนออาหารไทย
ที่ลุงชอบกิน แม่แม่ปรุงทำคุ้นมือ
ให้ทุกคนที่อยู่ในสังคมโซเชียลได้รู้จัก
ว่ามันคือ #อาหารไทยสไตล์เรือนจรุง
วิธีการนำเสนอที่ลุงคิดเอง เลือกเอง
รู้ว่ากำลังทำสิ่งที่โคตรยากและยากมาก
กับการพาอาหารไทย ที่ทุกคนคุ้นเคย
ออกเดินทางไกลไปกับลุง ด้วยราคานี้
ซึ่งลุงมีสติดีครบถ้วน ไม่ได้บ้า เสียจริต
ลุงบอกคุณคุณทุกคนในวันนี้ได้เต็มปากว่า
ลุงโคตรตั้งใจเลือก และ ตั้งใจลงมือทำ
ตั้งใจนำเสนอทุกอย่างให้ออกมารูปแบบนี้
สิ่งที่เกิดขึ้น เกินคำว่าความสำเร็จไปมาก
เป็นช่วงชีวิตช่วงเวลาการได้ลงมือทำงาน
ที่ลุงมีความสุขมาก ตลอด 5 ปี ที่ลุงได้ทำ
ถึงนาทีนี้ลุงก็ไม่ได้คิดจะปรับเปลี่ยนอะไร
การขายอาหาร โดยเฉพาะอาหารไทย
ก็เป็นธรรมดา ที่มีคนชอบ และไม่ชอบ
คนรักษ์ชอบ ก็ยังเดินทางมากันอยู่ทุกปี
คนไม่ชอบแน่นอนว่าเขาก็มาแค่ครั้งเดียว
ลุงเลือกสร้างคุณค่าให้กับอาหารไทย
อยู่กับอาหารไทยที่มีหน้าตาเดิมเดิมนี้
ท่ามกลางวันเวลา ยุคสมัยที่มีตัวเลือก
ของรสชาติที่มีให้กินจากหลายประเทศ
แต่ลุงก็เชื่อว่า ยังมีคนที่รักษ์ คนที่ชอบ
อาหารไทยรสชาติที่เคยปากเคยกินอยู่
การขายอาหาร จะขายที่ราคาเท่าไหร่
อยู่ที่เจ้าของเงินลงทุน เป็นคนกำหนด
มันคือความจริง เรื่องจริง ชีวิตจริง
คนขายรู้ดีว่าตัวเองไหว หรือ ไม่ไหว
กลุ่มลูกค้ามีกำลังซื้อ อยู่ประมาณไหน
วัตถุดิบต้องเลือกคุณภาพที่ดีระดับไหน
ที่จะสามารถทำให้ คนที่มานั่งกินพอใจ
ยิ่งร้านขายอาหารที่ผ่านวิกฤตโควิดมา
หนักหนา บาดเจ็บสาหัสกัน ทุกร้าน
ต้นทุนที่คนซื้อคนกินไม่เคยรู้มีมากมาย
ทำตามกัน พากันเจ๊ง ล้มตาย ปิดตัว
ฆ่าตัวตาย มีข่าวให้เห็นกันอยู่ไม่เว้นวัน
และคงไม่มีเจ้าของเงินคนไหนบ้าบอ
ที่ลงทุนเปิดทำร้านขายอาหารมาเพื่อ
ให้คนไม่เคยมากิน ไม่รู้จักมาด่าเล่น
ทุกคนล้วนตั้งใจ ลงทุนทำมาค้าขาย
เอาเป็นว่า #จุดขายของเรือนจรุง
ไม่ได้เน้นขาย ราคาถูกตั้งแต่แรก
5 ปี จากการได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี
ของกลุ่มคนที่ ชอบรสชาติเดียวกันกับลุง
ทั้งในเมืองไทยและที่มาจากต่างประเทศ
ยิ่งทำให้ลุงมั่นอกมั่นใจเพิ่มขึ้นไปอีก ว่า
ลุงเลือกทางที่ลุงนั้น ก้าวเดินได้สะดวก
คือสิ่งที่เหมาะกับลุง มากกว่าการทำตาม
หรือต้องทำให้เหมือน คนที่เขาทำกันอยู่
🙏ขอบคุณ ที่รักษ์ชอบอาหารไทยไทย
ขอบคุณที่ยังไม่คิดถึงรสชาติแบบไทยไทย
ขอบคุณทุกคนที่เลือกหนึ่งมื้ออาหารไทย
ณ กรุงเก่า บางปะอิน พระนครศรีอยุธยา
ลุงเหมียว จรัส ภาคอัด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
