ใช่แน่นอน เพราะความสุขและทุกข์มีอยู่ทุกที่ ตถาคตจึงให้มองเป็นเรื่องธรรมดาโลก การวางเฉยต่างหากที่สำคัญ เมื่อผู้สอนเรื่องทุกข์ดูเหมือนไม่มีทุกข์ ก็เพราะว่ากำลังเล่าประสบการณ์ความทุกข์และดับทุกข์ ในขณะที่ตนไม่ทุกข์ เพราะขณะที่ทุกข์กระบวนการคิด วิเคราะห์ มันไม่เกิด จึงไม่สามารถสอนใครได้ แต่คำพูดในขณะทุกข์นั้นจะเป็นการระบายจากความรู้สึกที่พรั่งพรูมากกว่า จึงเป็นปกติที่คนสอนเรื่องทุกข์จะดูไม่ทุกข์ขณะนั้น.