29 ส.ค. 2022 เวลา 15:10
บางเรื่อง อยากลืม กลับจำ แต่กลับ
บางเรื่อง อยากจำ กลับลืม เป็นธรรมดา
ที่อาจจะมีการหลงๆ หลงลืม หรือ ยังคง
จดจำเรื่องราวบางอย่างในใจไว้ อาจเพราะ
สิ่งนั้นมีผลต่อความรู้สึก มีผลต่อ
ชีวิตประจำวัน แล้วมันมีเหตุผล
อะไรอีกบ้างที่ทำให้ท่านผู้ชม
ลืมบางอย่าง และ จำบางอย่าง คุมะ
แต่ที่แน่ๆ วิธีช่วยให้ลืม หรือ
ช่วยให้จำอะไร พวกนี้ไม่มีอยู่แล้ว คุมะ
ทำไมเรามักจะจำ ในสิ่งที่อยากจะลืม
แต่กลับลืม ในสิ่งที่อยากจำ คุมะ
vtuber kumazaki mayu
ทุกวันที่ท่านผู้ชมออกไปใช้ชีวิตตั้งแต่เช้า
ตื่นจนถึงเข้านอน สมองต้องรับข้อมูลตลอดเวลา
แทบทุกวินาที ผ่านการคิด มองเห็น ได้ยิน
ได้กลิ่น สัมผัส โดยทั้งหมดจะถูกเก็บ
รวมกันไว้ก่อน แต่ยังไม่ เอาออกมา
ประมวลผล ขณะที่ท่านผู้ชมกำลังใช้ชีวิต
หรือทำกิจกรรมใดๆ ก็ตาม ที่กลไกของสมอง
จะจดจ่ออยู่แค่การทำอย่างไรก็ได้ ให้ร่างกาย
สามารถอยู่รอดปลอดภัยบนโลกใบนี้โดย
ไม่เกิดอุบัติเหตุ เจ็บป่วย หรือถูกทำร้าย
โดยข้อมูลระหว่างวันที่ ได้รับมาทั้งหมด
จะถูกเก็บไว้ในฐานะ ความทรงจำระยะสั้น
จนกระทั่งเมื่อกลับถึงบ้านปลอดภัย จนสมอง
ไม่ต้องคอยกังวลแล้วว่า จะเป็นอันตรายหรือเปล่า
ช่วงเวลานั้นจะเป็นจังหวะที่สมอง เริ่มนำข้อมูลต่างๆ
ที่เก็บไว้ มาพิจารณาว่าก้อนไหนที่สำคัญ
ควรเก็บเอาไว้ หรือก้อนไหนที่ไม่ค่อยจำเป็นก็ทิ้งมันไป
vtuber thai
ส่วนความจำประเภทอื่นๆ ที่ไม่ค่อยกระตุ้นอารมณ์
เช่น วันก่อนใส่เสื้อผ้าสีอะไร เมื่อวานก้าวเท้าซ้าย
หรือเท้าขวาออกจากบ้าน เรื่องเหล่านี้ไม่ได้มี
ความจำเป็นต่อสัญชาตญาณการอยู่รอด สมองจึงไม่ค่อยเก็บเอาไว้
เมื่อคัดกรองแล้วว่าจะเลือกเก็บความทรงจำอะไรไว้บ้าง
ขั้นต่อมาคือสมองจะเล่นความทรงจำนั้นซ้ำอีกครั้ง
ในขณะที่เราฝัน โดยกระบวนการนี้จะทำให้
ความทรงจำระยะสั้น ถูกเปลี่ยนเป็นความทรงจำระยะยาว
ประสบการณ์ที่สมองลืมง่ายที่สุด คือ
ประสบการณ์ที่สมองไม่สนใจ ไม่มีอะไรแปลกใหม่
ซ้ำซาก จำเจ เสียงที่อยู่ในโทนเดียวซ้ำๆ ซากๆ
ก็ทำให้เบื่อง่าย เช่นเดียวกัน ข้อมูลที่ส่งเข้าสู่สมอง
มากมายในเวลาต่อเนื่องกันนานๆ ก็ยากที่สมอง
จะรับเอาไว้ได้ เช่น ดูหนังใหม่ต่อเนื่องกันร้อยตอน
หลายสิบวัน พร้อมกัน สมองก็มีแนวโน้มจะจำไม่ได้
ท่านผู้ชมจำ ในทุกวันที่เราเจอเหตุการณ์ผ่านเข้ามา
เราจดจำและจดจ่อในสิ่งที่เราทำอยู่ ไม่ได้ตั้งใจว่า
สิ่งที่ผ่านเข้ามา เราจะต้องจำทั้งหมด เราไม่ได้
มีเป้าหมายเพื่อจดจำขนาดนั้น คุมะ
vtuber th
อยากจำได้ ต้องให้ความสนใจ แค่ให้ความสนใจ
แต่สมองของเราไม่ได้เก่งเรื่องนี้สักเท่าไหร่น่ะสิ
เพราะโดยปกติแล้ว สมองของเราไม่ได้
ให้ความสำคัญกับทุกย่างก้าวที่เดิน
ไม่ได้คอยรับรู้อยู่ตลอดว่า ก้าวเท้าซ้ายที่หนึ่ง
ก้าวเท้าขวาที่สอง หายใจเข้าครั้งที่แปดสิบสี่
กระพริบตาครั้งที่ยี่สิบหก สมองของเรามักจะ
เปิดระบบออโต้ไพลอตให้ท่านผู้ชมได้
บินเอื่อยๆ ไปเรื่อยๆ อยู่กับความคิดของตัวเอง
การฝันกลางวัน การคิดอะไรซ้ำๆ
ละลายไปกับพื้นหลัง ต้องรอให้มีอะไร
ให้จดจ่อสักอย่างโผล่ขึ้นมา เราถึงจะ
เพ่งความสนใจไปที่มันได้
แล้วระหว่างที่เราเปิดออโต้ไพลอต ทำนู่นนี่
ด้วยความเคยชิน ขึ้นรถ ลงบันได หยิบแก้วน้ำ
ทำนู่นนี่โดยไม่ต้องมองหรือเพ่งความสนใจ
เราจะไม่สามารถสร้างความทรงจำใหม่ๆ
ในช่วงนี้ได้เลย หากเราอยากที่จะจำอะไรขึ้นมา
ระหว่างนั้น เราก็ต้องปิดโหมดออโต้ไพลอต
แล้วปลุกสมองลุกขึ้นมาทำงาน ด้วยการมีสติ
มีสมาธิ จดจ่ออยู่กับสิ่งนั้นนั่นเอง
พรุ่งนี้ หากไม่อยากลืมว่าจอดรถไว้ที่ไหน
ชื่อของคนที่คุยกันผ่านๆ ในที่ทำงาน
ลองตั้งใจให้ความสนใจสิ่งนั้นขณะที่มอง ฟัง
หรือรับรู้สิ่งนั้นไปด้วย มีสมาธิ ให้ความสนใจ
ปลุกตัวเองขึ้นมาจากระบบออโต้ไพลอต
ที่พาให้ท่านผู้ชมมัวแต่นึกถึงสิ่งอื่นๆ ขณะที่
ทำอย่างอื่นไปด้วย อาจช่วยทั้งเรื่อง
ความจำให้เราไม่เป็นคนขี้หลงขี้ลืมได้ คุมะ
vtuberth
โฆษณา