หลายๆคนคงทราบไปแล้วกับข่าวที่ โรงเรียนหนึ่งย่านบางนา ออกเอกสารทางการของโรงเรียนเพื่อแจ้งไปยังผู้ปกครอง โดยมีเนื้อหาใจความหลักๆว่า
การสอบเพียงครั้งเดียวหรือคะแนนสอบที่ไม่ดี ไม่อาจช่วงชิงความฝันและพรสวรรค์ของเขาไป
และโปรดรับทราบด้วยว่าคนที่มีความสุขในโลกนี้ ไม่จำเป็นต้องจบหมอหรือวิศวะเท่านั้น
มีนักคอมพิวเตอร์ที่ไม่สนใจเรื่องคะแนนสอบวิชาเคมี
มีศิลปินที่ไม่มีความจำเป็นที่จะรู้เรื่องคณิตศาสตร์
มีนักกีฬาที่สนใจความสามารถทางร่างกายมากกว่าวิชาฟิสิกส์
มีนักการเมืองที่สนใจเรื่องข่าวสารบ้านเมืองมากกว่าวิชาศิลปะ
ถ้านักเรียนในปกครองของท่านทำคะแนนได้สูงสุดนั้น หมายถึงเป็นหนึ่งหรือยืนหนึ่ง
แต่ถ้าลูกทำไม่ได้โปรดอย่าทำลายความเชื่อมั่นและความนับถือของพวกเขา
บอกลูกว่ามันดีมากแล้ว มันแค่การสอบ มันยังมีอะไรอีกมากในชีวิต บอกลูกท่านว่าไม่ว่าคะแนนสอบออกมาแบบไหน
คุณก็รักเขาและจะไม่ตัดสินเขา
แต่ๆๆ คดีจะพลิกรึเปล่า เมื่อชาวเน็ต ดันไปค้นพบว่า ข้อความดังกล่าว มันไปเหมือนกับ เรื่องที่ถูกส่งต่อกันในเมลล์ หรือในไลน์
ซึ่งมาจาก โรงเรียนแห่งหนึ่งใน สิงค์โปร์ ซึ่งต้นฉบับนั้นเป็นข้อความภาษาอังกฤษ แต่ได้มีคนเอามาแปลเป็นภาษาไทย ซึ่งก็ค่อนข้างใกล้เคียงกับตัวประกาศ ที่รร.แห่งนี้ได้จัดทำขึ้นเพื่อ ประกาศอย่างเป็นทางการแก่ผู้ปกครอง
สำหรับผมแล้วส่วนตัวมองเรื่องนี้ว่า ผู้จัดทำน่าจะมีเจตนาที่ดีมากกว่าเจตนาที่ร้าย
สิ่งที่รร.ผู้ประกาศต้องจัดทำอย่างเร่งด่วน คือการให้ เครดิต ต้นเรื่องที่นำมาใช้ เพื่อทำประกาศฉบับนี้ เพราะการนำสิ่งที่คนอื่นคิด มาใช้โดยไม่บอกกล่าว ย่อมเป็นสิ่งที่ไม่ใช่เรื่องดี
โดยเฉพาะในงานบทความ ซึ่งผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่เขียนบทความอยู่อย่างต่อเนื่อง ก็เห็นว่าเป็นเรื่องที่ไม่น่ารักเท่าไหร่ กับการนำมาใช้โดยไม่ให้เครดิต
ส่วนเนื้อหาของประกาศนั้น ผมอ่านแล้วก็ต้องขอชื่นชมเพราะมันน่าจะตรงใจใครหลายๆคน
น่าจะเป็นสิ่งที่ใครหลายต่อหลายคนเฝ้าคิดและตั้งคำถามอยู่ในหัวมาเป็นเวลานานแล้ว โดยเฉพาะ ผู้ใหญ่วัยทำงานรุ่น 90 ในปัจจุบันที่น่าจะมีอายุ 30+ เป็นต้นไป
ซึ่งเป็นยุคที่ที่ส่วนใหญ่จะถูกพ่อแม่ หรือผู้ปกครอง บังคับให้เรียนในสายวิชาที่พ่อแม่ต้องการ แต่ตัวเองนั้นไม่ได้ต้องการ โดยเฉพาะสายวิทย์-คณิต และพยายามยัดเยียดอาชีพสุดฮิต อย่าง วิศวะ และหมอ ให้ลูกต้องเรียน ซึ่งก็ต้องบอกเลยว่ามันเป็นความหวังดีล้วนๆครับ ของเหล่าผู้ปกครอง เพราะอยากที่จะเห็นลูกๆที่พวกเขา เฝ้าฟูมฟัก ชุบเลี้ยง ทะนุถนอมมา เติบโตมาแล้วไม่ต้องไปลำบาก
เพราะในอดีตนั้น ทั้ง 2 อาชีพเป็นอาชีพที่เรียกได้ว่าทำเงินได้อย่างมหาศาล
และนอกจากนั้นสายการเรียนวิทย์-คณิต นั้นสามารถที่จะเลือกเรียนในคณะต่างๆ ของมหาวิทยาลัยได้อย่างกว้างขวาง
แต่ความหวังดีของพ่อแม่ นั้นกลับหลงลืมไปในสิ่งหนึ่ง ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ คือ ลูกของท่านนั้นก็เป็นสิ่งมีชีวิต ที่มีจิตใจ มีความต้องการ เป็นของตัวเอง ที่สำคัญนั้น คนแต่ละคน มีความถนัดในแต่ละด้านที่ไม่เหมือนกัน
ดังนั้นเราจึงไม่สามารถตัดสินปลาด้วยการปีนต้นไม้ หรือตัดสินลิงด้วยการว่ายน้ำได้
คนเราเองก็เช่นกันไม่สามารถวัดผลความเก่ง ได้ด้วยการสอบด้านความรู้เพียงอย่างเดียว
ประกาศฉบับนี้เลยเป็นเสมือนจดหมายแทนใจ ผู้ปกครอง(ซึ่งเคยเจอเรื่องนี้มาก่อน) และเด็กๆ ในยุคปัจจุบัน ที่ต้องการให้เลิกมองเรื่องเกรด เป็นไม้บรรทัดวัดชีวิตของพวกเขาสักที
เพราะในยุคปัจจุบัน มีหลายต่อหลายคนพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า เกรด จากการเรียนนั้นไม่ได้ตัดสินตัวตน และความสำเร็จของพวกเขาเสมอไป
แต่การกระทำ และความหลงใหลในสิ่งที่พวกเขาตั้งใจ นั้นจะเป็นตัวตัดสิน ได้ดีกว่า
ขอเป็นหนึ่งในกระบอกเสียง ที่ขอให้ริเริ่มความคิด ในการวัดผลแบบไม้บรรทัดอันเดียว เพราะมันไม่น่าจะจำเป็นอีกต่อไป ในโลกซึ่งเต็มไปด้วยความหลากหลายนี้
และก็ขอเป็นหนึ่งในกระบอกเสียงให้โรงเรียนต้นเรื่อง ทำเรื่องให้ถูกต้องเหมาะสม กับการนำบทความหรือข้อความจากแหล่งที่มาอื่นมาใช้ โดยให้เครดิต แหล่งที่มาอย่างถูกต้อง
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
