" สติปัญญาความสามารถของข้าคงยังอ่อนด้อยจึงไม่สามารถผูกใจท่านให้กับข้าพเจ้าได้ "
สิ่งหนึ่งที่หงส์ดรุณบังทองศิษย์หนึ่งในสองเอกแห่งสำนัก
ของอาจารย์สุมาเต๊กโซ ทำไม่สำเร็จ
หากจะเทียบกับขงเบ้ง คือการผูกใจคนด้วยสติปัญญาของตนเองได้
แม้มาตตรามังกรหลับขงเบ้งและหงส์ดรุณ บังทอง
ชื่อเสียความสามารถถูกตีประเมินราคา ไว้เท่าเทียม
ไม่มีใครด้อยกว่ากัน และรับรองโดยสุมาเต๊กโชนั้น
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นบนเส้นทางแห่งโชคชะตานั้นแตกต่าง
กันโดยสิ้นเชิง
ในขณะที่มีงกรหลับขงเบ้ง หลับใหลซ่อนตัวอยู่กระท่อมบนเขาโงลังกั๋ง เล่าปี่ยังดั้นด้นติดตามหา เที่ยวตะเวน
รอคอยถึง3ครั้ง3ครา เมื่อประสบพบเจอจึงเจรจาความนับซึ่งกันและกัน ชักชวนลงเขาร่วมบุกเบิกแผ่นดิน สร้างฝันเล่าปี่แต่งเติมปณิธานแผนการยุทธศาสตร์หลงจง
ของขงเบ้ง นั่นคือสิ่งที่เส้นทางชีวิตของขงเบ้งได้รับ
ในขณะที่ชีวิตของหงส์ดรุณ ใจหมายทำงานร่วมกับซุนกวน อุตส่าห์ดั้นด้นเดินทางเข้าพบ
เจรจาความรู้ความสามารถของตนเอง หวังจะได้เจ้านายดี
มาสู่ตน ทว่าปากตนนั้นพลั้งเผลอผยองเกียรติกล้าแห่งตน
ทัดเทียมรัฐบุรุษแห่งกังตั๋ง อย่างจิวยี่
จนโดนซุนกวนเมินหน้า และขับไล่ออกจากกังตั๋ง
ต้องดั้นด้นเดินทางกลับแม้ระระหว่างทางพบขงเบ้งเพื่อนร่วมสำนัก ขงเบ้งก็เชื้อเชิญให้มาหาเล่าปี่เจ้านายตน
พร้อมทำหนังสือแนะนำฝากฝังให้บังทองเอาติดตัวไปด้วย
เกิดเป็นหงส์ดรุณ มีแต่ชื่อไม่มีผลงานปรากฏ
จึงเป็นโอกาสสุดท้ายเดินทางไปหาเล่าปี่
เป็นความหวังสุดท้ายในการสร้างผลงาน
ทว่าบทเรียนจากคราวก่อนนั้น
ทำให้บังทองสงบปากสงบคำมากขึ้น ไม่พูดจาโชว์เหนือข่มใคร เล่าปี่ถามบัวทองตอบ เป็นอันเท่านั้นพอ
แถมจดหมายฝากฝังที่ขงเบ้งเขียนให้ ก็เก็บนิ่งไม่นำมาเป็นใบเบิกทางสู่ตำแหน่ง เล่าปี่แม้จะดูคนเก่ง
แต่ก็พลาดมหันต์ เมินบังทอง แต่ก็ยังรักษาน้ำใจ
คนที่อุส่าต์เดินทางมาทำงานร่วมกับตน
โดยส่งบังทองไปเป็นนายอำเภอกันดารไกลแทน
สร้างความทดถ้อใจให้กับบังทองยิ่งนัก
ที่ตนถูกประเมินค่าความสามารถไว้ต่ำเช่นนี้
จึงกระทำตัวเป็นนายอำเภอขี้เมา ไม่ทำงานราชการ
ปล่อยคั่งค้างนานนับเดือน สร้างความเดือดร้อนไปทั้งอำเภอ จนข่าวนี้ไปเข้าหูถึงเล่าปี่ จำเป็นต้องแก้ไขปัญหา
ส่งเตียวหุยไปตรวจสอบข้อเท็จจริง ถ้าผิดก็จัดการได้เลย
ฝ่ายเตียวหุยก็ขึงขังหมายเอาโทษบังทอง
แต่บังทองก็ตอบสนองอารมณ์ของเตียวหุย
โดยการทำงานที่คั่งค้างนับเดือนให้เสร็จภายในวันเดียว
ด้วยความถูกต้อง ไร้ข้อกังขาในการตัดสินคดีความต่างๆ
ทำให้เตียวหุยผู้มีใจโทสะ ยอมรับนับถือในสติปัญญาความสามารถของยังทอง จนต้องไปรายงานให้เล่าปี่ทราบ
จนทำให้เล่าปี่ตกใจ ที่เกือบพลาดพลั้งเสียคนเก่งๆเช่นนั้นไป จึงเร่งรุดส่งคนมารับตัวบังทองให้มาหาตน
พร้อมกับ
เวลาเดียวกันที่ขงเบ้งเดินทางกลับมา จึงบอกว่า
ผู้นั้นคือหงส์ดรุณบังทอง
ทำให้เล่าปี่ขออภัยบังทองที่มองข้ามความสามารถเขา
พร้อมกับอวยนำแหน่งราชการทัดเทียมขงเบ้ง
กลายเป็นที่ปรึกษาคนสำคัญอีกคนที่นำเล่าปี่รุกเข้าเสฉวนอย่างโดดเด่น
+++++++++++++++++++++++++++++
ภาพลักษณ์ เป็นสิ่งแรกที่พบเห็นจดจำ
อุปนิสัย สติปัญญา ความสามารถ เป็นสิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ภายใน จะพบเจอก็ต้องเมื่อทดสอบองค์ความรู้นั้นๆหรือให้โอกาสผู้นั้นสร้างผลงานให้ปรากฏ
หากแต่ตัดสินเพียงแค่ภาพลักษณ์เบื้องต้นก็ย่อมยาก
ที่จะได้ใจคนเก่งมาช่วงใช้ให้กับองค์กรตน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
