ระหว่างที่รอสัมภาษณ์งานและรอผลสัมภาษณ์ ฉันเล่นกักตัวหลายสัปดาห์เลยตัดสินใจพาตัวเองไปนั่งโง่ๆที่ไหนสักที่
พอได้ออกมาข้างนอกภาพที่ไม่อยากเห็นเลยคือการที่มีคนแก่ เด็ก คนพิการ นั่งขอทานหรือเดินมาขายของให้พร้อมกับบทบาทนี่น่าสงสาร สุดท้ายก็หนีไม่พ้นที่ต้องช่วยเหลือกัน ลำบากใจจริงๆ 😔
ด้วยความที่ไม่ได้ออกไปไหนนานความรู้สึกแบบ เห้ย!! ฉันออกจากห้อง!! ที่สำคัญคือมาเที่ยวคนเดียว ไม่รู้ว่าทำไมต้องตกใจตัวเองขนาดนั้น แต่เออ . . . พอได้ออกมาทำอะไรสักอย่างก็รู้สึกอีกแบบได้นะเนี้ย นี่แหละมั้งที่เขาเรียกว่าออกจากคอมฟอร์ตโซน
การมานั่งโง่ๆ ปั่นจักรรอบเกาะที่ร้อนชิบหาย แต่ก็ดีกว่านอนเปื่อยในห้องหรือดูซีรี่ส์จนตาแฉะป่าววะ บางทีเปลี่ยนสถานที่ใหม่ๆ พูดคุยกับคนใหม่ๆ อาจจะช่วยฮีล(Heal)ความรู้สึกเราให้ดีขึ้นบ้าง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
