การใช้การแต่งตัวและหน้าที่การงานน่าจะเป็นวิธีการเบื้องต้นที่ง่ายวิธีหนึ่งที่คนเราจะใช้ในการทำความเข้าใจผู้อื่น
ปัญหาที่จะเกิดขึ้นมากต่อจากนี้คือการที่ผู้ที่พยายามอธิบายเข้าใจผู้อื่นนั้นยึดถือกับความคิดบทสรุปว่าจะเป็นจริงตามนั้นซึ่งเหมือนเป็นการตัดสินบุคคลนั้นไปแล้ว จนนำไปสู่การมีความคิดเห็นปฏิบัติกับผู้อื่นตามสิ่งที่ตัวเองสรุปอย่างเต็มที่โดยไม่ระมัดระวังหรือเผื่อใจไว้กับความคลาดเคลื่อนของบทสรุป
การเป็นผู้ไม่ตัดสิน เป็นผู้ไม่ปลงใจเชื่ออาจจะเป็นคุณสมบัติที่สำคัญที่บุคคลต่างๆ พึงสร้างให้มีแก่ตนเองที่จะก่อเกิดประโยชน์ทั้งแก่ตนเอง ผู้อื่น และสังคมได้
2ถูกใจ
379รับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
คำตอบอื่น (10)
- ไม่ใช่แค่สมัยนี้ คนตัดสินคนอยู่ทุกสมัยมีเส้นบางๆ ที่อาจต้องแยกระหว่าง"การตัดสิน กับ การประเมิน"...
- • ผมมั่นใจว่าในทุกๆ สังคมนั้น มีคนแบบนี้อย่างแน่นอน ขึ้นอยู่กับเราจะเจอการแสดงออกมาแบบไหนเท่านั้นเอง• อย่างน้อยขอให้เรามั่นใจในตัวเอง อย่างเรื่องการแต่งกาย สะอาด เรียบร้อย ถูกกาลเทศะ...
- ไม่แน่ใจน้ะะแต่เราไม่เคยแสดงตัวว่า ทำงานอะไร รึด้วยการแต่งตัวปกติแต่งตัวด้วยชุดพร้อมออกกะลังกายเป็นปกติแต่แค่ยิ้มง่าย มีอัธยาศรัยกับคนรอบข้าง...
- ทำไมผมไม่เคยเจอคนแบบที่ว่านั่นเลยอ่ะ? สงสัยต้องลงไปคบกับคนกาก ๆ ซะบ้างแล้ว เผื่อจะได้เจอ จะได้เอามาคุยกับเขามั่ง
- ถ้าเขาไม่รู้จักคุณ วิธีทำความรู้จักง่ายสุด ก็คือดูที่บุคลิกภายนอก นั่นคือ การแต่งกาย และ หน้าที่การงาน สามารถบ่งบอก บุคลิกได้เช่นกัน
- รูปลักษณ์ภายนอกคือสิ่งที่เราเห็นเป็นด่านแรก กว่าจะรู้จักตัวตนที่แท้จริงของใครสักคน บางครั้งใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตยังไม่รู้เลย
- คำว่า ผ้าขี้ริ้วห่อทอง เป็นสำนวนไทยที่ใช้เตือนสติว่าอย่าตัดสินคนจากภายนอกเป็นสำนวนไทยที่มีมานานแล้ว จึงไม่ใช่เป็นที่ "คนสมัยนี้" แต่เป็นเช่นนี้มาหลายยุคหลายสมัยแล้ว
- เป็นแบบนี้มาทุกยุคทุกสมัย และเป็นกันทั่วโลกค่ะมันเป็นบรรทัดฐานของสังคมแต่มันก็จะเป็นตัวเลือกคนที่จะเข้ามาคุยกับเราได้นะคะว่าชอบเปลือกหรือความจริงใจ อันนี้ก็ใช้ได้บ้างนิดหน่อย แต่ไม่สำคัญมากค่ะ...
- คนแต่งตัวดี.. หน้าที่การงานดี.. มันแสดงว่าเขาต้องมีความสามารถ/ความรับผิดชอบ/ความคิดดีๆอยู่นะครับ.. ถ้าไม่อย่างงั้นเขามาไม่ถึงจุดนี้ได้หรอกครับ.. แต่ก็ไม่แน่นอนนะครับ.. แต่งตัวดี/หน้าที่การงานดี.. นิสัยไม่ดี/ทำตัวไม่ดีก็เยอะเหมื...
