นวนิยาย คืนฝนตก (จบในตอนเดียว)
ขณะที่เดินออกไปนอกชาญนกอีแอ่นบินเหนือท้องฟ้าจู่ๆก็มีเสียงจากข้างในบ้านดังขึ้นฟ้าครึ้มๆเหมือนฝนจะตกเลยนะพ่อพ่อเฒ่าโสมผู้แก่ชราอยู่กับลูกสาวเพียงสองคนพ่อเฒ่าโสมกับลูกสาวมีอาชีพหาของป่ามาขายพอได้เงินซื้อข้าวกินไปวันวัน
เพราะทั้งสองคนยากจนแต่วันนี้ทั้งสองคนไม่ได้เข้าป่าเพราะฝนกำลังตั้งท่าจะตกเสียงดาวเรืองลูกสาวคนเดียวของพ่อเฒ่าโสมพูดข้าวเหลือมื้อสุดท้ายแล้วพรุ่งนี้จะเอาอะไรกินละพ่อเสียงพ่อเฒ่าโสมไม่เป็นไรหรอกลูกตราบใดที่เรายังมีแรงอยู่
พรุ่งนี้ค่อยหาผักข้างลำน้ำชีไปแลกข้าวคนแถวนี้ยังไงคนแถวนี้ก็ยังมีน้ำใจอยู่แต่ถ้าพรุ่งนี้ฝนไม่ตกเราค่อยเข้าป่าซักพักฝนก็โปรยลงมาอย่างแรงมองไปทางไหนก็มีแต่เม็ดฝนหล่นลงมาจนมองอะไรไม่เห็น
พ่อเฒ่าโสมที่นั่งอยู่นอกชาญก็รีบเดินเข้ามาข้างในบ้านเสียงพ่อเฒ่าโสมพูดเจ้าพระคุณพญานาคที่ลูกเคารพขอให้เราหนีจากความจนมีกินมีใช้ด้วยเถิดสาธุ สาธุ สาธุ
สักพักดาวเรืองก็ยกกับข้าวมาพอดีแล้วดาวเรืองวางกับข้าวไว้แล้วพนมมือหันหน้าไปทางลำน้ำชีแล้วอธิษฐานในใจเช่นกันเพราะคนแถวนี้เชื่อเรื่องพญานาคในลำน้ำชีตั้งแต่สมัยปู่ย่าตายาย
เสียงดาวเรืองเรียกพ่อ พ่อจ้ะ
มากินข้าวได้แล้ววันนี้มีน้ำพริก ผัดผัก และเนื้อเค็มพอทั้งสองกินข้าวเสร็จดาวเรืองก็เก็บถ้วยจามกับข้าวไปล้าง
แล้วพ่อเฒ่าโสมก็มานั่งมวนบุหรี่สูบมองดูสายฝนที่ตกลงลำแม่น้ำชีซักพักดาวเรืองก็มาเรียก พ่อจ้ะเข้านอนได้แล้วจ้ะพรุ่งนี้เราต้องตื่นแต่เช้าเข้าป่าอีกหนูเตรียมที่นอนและกลางมุ้งให้แล้ว
เสียงพ่อเฒ่าโสมพูดเอ็งไปนอนก่อนเถอะนางดาวเรืองเดี๋ยวสักพักข้าก็จะเข้านอนเหมือนกันงั้นฉันไปนอนก่อนนะจ้ะพ่อ
พ่อเฒ่าโสมนั่งสูบบุหรี่จนใกล้จะหมดมวนก็พูดขึ้นคนเดียวว่าพรุ่งนี้ขอให้ฝนอย่าได้ตกเลยข้าสองคนกับลูกจะเข้าป่าหาของป่ามาขายไม่งั้นข้าสองคนกับลูกคง อดตายเป็นแน่
แล้วพ่อเฒ่าโสมก็ทิ้งมวนบุหรี่ก่อนจะเข้านอนไม่รู้เผลอหลับไปตอนไหนจู่ๆก็มีเสียงประหลาดพูดที่ข้างหูแล้วพ่อเฒ่าโสมก็สะดุ้งตื่นขึ้นทันใดนั้นพ่อเฒ่าโสมก็ตกใจในสิ่งที่เห็น
นั่นก็คือพญานาคลำแม่น้ำชีเสียงพญานาคที่อยู่นอกชาญมีรูปลักษณะสวยงามมีแสงประกาย
สีทองพ่อเฒ่าโสมตั้งสติได้ก็ยกมือขึ้นเหนือหัวแล้วกราบลงอย่างเคารพพอพ่อเฒ่าโสมเงยหน้าขึ้น
พญานาคตนนั้นก็กลายเป็นหนุ่มรูปงามมีสร้อยเพชรคล้องที่ลำตัวเสียงพญานาคตนนั้นพูดข้าคือ นาคคี นะ วา ดา เป็นเจ้าแห่งลำน้ำชีแห่งนี้ข้าเฝ้ามองเจ้าสองพ่อลูกทุกวัน
เจ้าสองคนพ่อลูกเป็นคนขยันมีน้ำใจต่อมนุษย์ด้วยกันข้าเห็นเจ้าสองคนเป็นคนดีและมีฐานนะยากจน
ข้าจึงอยากจะช่วยนี่คือแก้วแหวนเงินทองข้าขอมอบให้แก่เจ้ากับลูกสาวสักพักแก้วแหวนเงินทองก็มากองตรงหน้าพ่อเฒ่าโสมผู้ชราเสียงพ่อเฒ่าโสมข้ารับไว้ไม่ได้หรอกท่านมันมากมายเกินไปและอีกอย่าง
ข้าและลูกก็ไม่ต้องการอะไรจากท่านเพียงแค่ท่านปรากฏตนให้ข้าเห็นก็เป็นบุญวาสนาของข้าแล้วเสียงพญานาคพูดจงอย่าได้ปฏิเสธน้ำใจของข้าเลยพ่อเฒ่านี่คือสิ่งที่ข้าปรารถนาที่จะให้จงรับไว้เถิดเพราะพ่อเฒ่า
เป็นคนที่เคารพข้าอย่างจริงใจข้าขอเพียงพ่อเฒ่าสร้างศาลเพียงตาให้ข้าไว้ที่ข้างริมลำแม่น้ำชีก็พอแล้วทุกอย่างก็จางหายไป
จนถึงตอนเช้าดาวเรืองไปเปิดโอ่งที่รองน้ำฝนเพื่อจะล้างหน้าดาวเรืองถึงกับตกใจเพราะในโอ่งน้ำนั้นมีแต่สมบัติมากมาย
จนดาวเรืองพูดอะไรไม่ออกเพราะความดีใจเธอจึงวิ่งไปบอกผู้เป็นพ่อ
ดาวเรืองแสดงสีหน้าด้วยความดีใจจึงตะโกนบอกผู้เป็นพ่ออย่างพูดไม่ถูก พ่อพ่อ ตื่นตื่น มาดูอะไรนี่ เสียงพ่อเฒ่าโสมลุกขึ้นพูดด้วยความตกใจ เอ็งเป็นอะไรของเอ็งนางดาวเรือง พ่อมาดูนี่เร็ว
เสียงพ่อเฒ่าโสมอะไรของเอ็งปลุกข้าตั้งแต่เช้า เออๆข้ากำลังไปเอ็งอย่ารีบเร่งข้าสิวะเดี๋ยวข้าหกล้มจะว่ายังไง
พอพ่อเฒ่าโสมเดินไปที่โอ่งน้ำแทบไม่อยากจะเชื่อว่าฝันที่เห็นในเมื่อคืนจะเป็นเรื่องจริงพ่อเฒ่าโสมเล่าให้ดาวเรืองฟังเมื่อคืนพ่อฝันว่ามีพญานาคตนหนึ่ง
ท่านได้มอบแก้วแหวนเงินทองมากมายให้เราสองพ่อลูก พ่อนึกไม่ถึงว่าจะเป็นเรื่องจริง
ดาวเรืองเอ้ย ต่อไปเราสองคนพ่อลูกไม่ต้องเข้าป่าหาของป่าแล้วสมบัติทั้งหมดนี้
เราสองคนพ่อลูกก็มีกินมีใช้ไม่หมดพ่อจะแบ่งสมบัตินี้ให้คนที่ยากดี มีจนและคนที่มีน้ำใจให้เราตอนเราลำบาก
และพ่อยังจะแบ่งสมบัติอีกส่วนหนึ่งบริจาควัดแล้วก็จะสร้างศาลเพียงตาให้ท่านพญานาคตามที่ท่านบอกในฝัน
ดาวเรืองเอ่ยตอบแล้วแต่พ่อเลยจ้ะพ่อคิดเช่นใดลูกก็เห็นไปตามที่พ่อพูด
ดาวเรืองเดินเข้ามากอดพ่ออย่างสุขใจที่เห็นพ่อไม่ต้องเหนื่อยและลำบากอีกทั้งสองคนหันหน้าไปทางลำน้ำชี
แล้วยกมือไหว้ด้วยความเคารพที่ท่านพญานาคเมตตาพ่อเฒ่าโสมและดาวเรืองลูกสาวเพียงคนเดียวได้นำเงินให้ คนยาก คนจน และยังถวายวัดแล้วก็สร้างศาลเพียงตาข้างริมแม่น้ำชีให้ท่านพญานาคผู้เต็มเปี่ยมที่ท่านเมตตา
เพื่อให้ผู้คนแถวนี้ได้กราบไหว้ขอพรส่วนบ้านพ่อเฒ่าโสมจากที่จนก็กลายเป็นเศรษฐี
และยังสร้างโรงทานให้คนยากจนได้พึ่งพาผ่านไปสองปีดาวเรืองก็ได้สามีร่ำรวย
เพราะชายคนนั้นได้เห็นความดีของดาวเรืองเพราะทั้งสองคนมีจิตใจที่เมตตาต่อคนยาก คนจน ทั้งสองคนมีลูกชายฝาแฝดชื่อ บุญดีและมีบุญ แล้วครอบครัวของพ่อเฒ่าโสม
ก็อยู่อย่างมีความสุขทั้งที่ความฝันในคืนนั้นยังคงค้างคาใจพ่อเฒ่าโสมเรื่อยมาจนถึงปัจจุบันและความเชื่อในเรื่องของพญานาคก็ยังมีอยู่ทุกยุคทุกสมัย
จบบริบูรณ์ขอบคุนที่เข้ามาอ่านนะครับ
เขียนโดย ประยูร ทองผดุง
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
