• ผมมีเพื่อนเป็นคนญี่ปุ่นแท้ๆ มีทั้งที่เป็นผู้หญิงและผู้ชาย ที่คุยกันมากกว่า 5 ปีขึ้นไป นับดูแล้วมากกว่า 10 คน สิ่งที่ผมสังเกตเห็น ยอมรับและชื่นชมในตัวคนญี่ปุ่น มีหลายอย่างด้วยกัน
เครดิตภาพ: www.brandbuffet.in.th
• บางอย่างผมก็ซึมซับมาใช้บ้างเหมือนกัน เพราะคิดว่าพอจะเป็นสิ่งสากลที่สามารถประยุกต์ใช้ได้ทุกๆ สังคม ยกตัวอย่างเช่น
1. ความตรงต่อเวลา: เพื่อนทุกคนมาก่อนเวลา 10 นาที (ถ้ามาก่อนนั้นอีก เค้าจะไปเดินหรือหาอะไรทำเพื่อไม่มากดดันเรา ก่อนจะเจอกันตามเวลานัดอีก 10 นาที)
2. ความเป็นระเบียบ: ในกระเป๋ามีครบทุกอย่าง มีกระเป๋าใบเล็กใบน้อย จัดไว้อย่างเป็นระเบียบ
3. ชอบความอ่อนน้อมถ่อมตน: ความเกรงใจ ต้องนึกถึงคนอื่นๆ ก่อนเสมอ ด้วยการถามเราก่อน..เพื่อให้เราตัดสินใจ เพื่อไม่กระทบกระทั่ง
***ทุกอย่างมันมีจุดมืดอยู่เหมือนกัน ในฐานะเพื่อนต่างชาติ คนญี่ปุ่นจะคบกับเราอีกระดับซึ่งให้ความสำคัญไม่เท่าคนญี่ปุ่นด้วยกันเอง พวกเค้าจะแสดงภาพลักษณ์ที่ดีออกมาเสมอ (และจะไม่เข้มงวดกับเรามากนัก)
• แต่ถ้าเป็นคนชนชาติเดียวกันเอง พวกเค้ามักจะเคร่งครัดมากจนเคร่งเครียด ทุกๆ เรื่อง พวกเค้าคงพอจะยอมรับกันได้ แต่ไม่ใช่ว่าจะดี มันกลายเป็นสังคมที่เคร่งเครียดมากพอสมควร
• ส่วนตัวผมเองก็ไม่เคยที่จะยัดเหยียดวัฒนธรรมไทยให้พวกเค้าเลย (ดีของเราอาจจะไม่ดีสำหรับเค้าก็ได้) ขอเพียงเค้าอยากรู้ประเด็นไหน ผมมักจะเล่าให้ฟังเท่านั้น
***การเรียนรู้คนเราไม่เท่ากัน เอาใจเขามาใส่ใจเรา “เข้มงวดตัวเอง ผ่อนปรนคนอื่น” รู้จักความยืดหยุ่น ให้อภัยซึ่งกันและกันครับ
• สิ่งที่ไม่เคยหลุดจากปากผมเลยในชีวิตคือ การด่าคนอื่นว่า “ลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน” ความจริงพ่อแม่เค้าอาจจะสอนมาเยอะ แต่สอนไม่เหมือนกัน ให้น้ำหนักไม่เท่ากัน อาจจะสอนได้ไม่ครอบคลุมทุกเรื่อง บ้านนี้อาจจะสอนเรื่องที่บ้านที่เราไม่ได้สอนด้วยซ้ำ
• การให้อภัยกันทำให้สังคมมีความสุขมากยิ่งขึ้น ไม่เคร่งเครียด จนสถิติฆ่าตัวตายเป็นอันดับ 1-2 ของโลก พอๆ กับเกาหลีใต้ในตอนนี้ครับ
• เพิ่มเติม: ผมดูหนังละครญี่ปุ่น ผมมักจะได้ยินคำว่า ‘กัมบัตเตะ’ (Ganbatte!) เสมอๆ ซึ่งแปลเป็นไทยว่า “พยายามเข้านะ” มันเป็นคำให้กำลังใจที่แฝงไปด้วยปรัชญาการดำเนินชีวิต ที่ต้องมีความทรหดอดทน แม้เจออุปสรรคถาโถมจนล้มแล้วล้มอีกก็ตาม มันจะต้องมีแต่คำว่าประสบความสำเร็จเท่านั้น ถ้ามันไม่สำเร็จถือว่ายังพยายามทำไม่พอ
• ผมไปพูดคำนี้กับเพื่อนคนญี่ปุ่น มีเพื่อนผู้หญิงจูงมือผมเข้าไปคุยส่วนตัวพร้อมอธิบายว่า “คุณไม่รู้หรอกว่าพวกเราพยายามกันมากมายแสนสาหัสแค่ไหน “ทุกความสำเร็จมาจากทุกความพยายาม แต่ทุกความพยายามไม่ได้มาซึ่งความสำเร็จ” มันเป็นคำที่พ่อแม่คนญี่ปุ่นใช้กดดันลูกตัวเองมากๆ บางครอบครัวลูกถึงกับต้องคิดสั้น เพราะฉะนั้นให้กำลังใจด้วยวิธีอื่นดีกว่า” จะพูดคำนี้ต้องคิดให้มากๆ พูดให้ถูกคนครับ
ส. อมรินทร์: กัมบัตเตะ ล้มเจ็ดครั้ง ลุกแปดครั้ง
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
