ตือโป้ยก่าย มักจะรำพึงรำพันถึงนางฟ้าฉางเอ๋อ เทวีแห่งจันทราอยู่เสมอ จากนั้นก็จะพูดว่า " ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ใจชื่นขมชั่วนิรันดร์ " มาทางหนุ่มเลี้ยงวัว( หนิวหลาง ) กับ สาวทอผ้า( จือหนี่หรือเทพธิดาเจ็ด )กันบ้าง แม้จะรักกันมาก แต่มิอาจอยู่เคียงคู่กันได้ ต้องจากกันแม้ใจพันผูก / โลกมันก็เป็นเข่นนี้แหละมีทุกอย่างสองด้านเสมอ มีสุขก็มีทุกข์ มีสมหวังก็มีผิดหวัง สลับสับเปลี่่ยนกันไป ขึ้นอยู่กับว่าเราปล่อยวางและสามารถบริหารจัดการกับสิ่งที่กระทบกับจิตใจของเราได้ดีแค่ไหนต่างหาก สาธุ