10ข้อคิด ที่เมื่อชีวิตเหลือ
เป็นคำพูดที่ได้ยินจากผู้ใหญ่ พูดกันมาสักพักใหญ่ๆแล้ว
คือเมื่อลูกๆเริ่มโตๆกัน เขาก็จะมีโลกของเขา ทีนี้ก็เหลือ”พ่อกับแม่”นี่ละ ที่อยู่กันสองคนเหมือนตอนที่ยังไม่มีลูก
แต่ตอนนี้เป็นเหมือนตากับยายที่อยู่กับบ้านเหงาๆ กันสองคน หลายคนจึงพูดกันเสมอๆว่า”และแล้ว..ก็เหลือมึงกับกู..นี่ละ”
และนี่เป็น10ข้อคิด ที่เมื่อชีวิตเหลือ”มึงกับกู”เราจะทำอย่างไร? กับเราสองคนดี
1.อยู่ด้วยกันให้มากๆ ทำอะไร ถ้าทำด้วยกันได้ให้รีบทำ เช่น ออกกำลังกายด้วยกัน อยู่บ้านด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ไปเดินซื้อของด้วยกัน ไปหาของกินอร่อยด้วยกันฯ
2.พูดให้กำลังใจกันทุกวัน อย่าเลิกชื่นชมกัน หาเรื่องชื่นชมเขาในแง่มุมที่ดี ให้ต่างคนต่างยิ้ม ต่างหัวเราะให้ได้ทุกวัน
แทนการถากถางกระแนะกระแหน หรือทำตัวเป็นตาแก่ ยายแก่ขี้บ่นประจำบ้าน
3.อยู่ด้วยกันให้สนุก และมีความสุข ทำเรื่องดีๆให้กัน เช่นตัดผม ย้อมผม นวดให้แข้งนวดขากันฯ
อยู่ด้วยกันอย่าพยายามนั่งจับผิดกัน ตำหนิกัน หรือตัดพ้อต่อว่าซ้ำซากจนน่ารำคาญ เหมือนเป็นการผลักให้เขาออกไปนอกบ้าน
4.ต่างคนต่างมีเพื่อนมาแต่ไหนแต่ไร ให้เขาไปเที่ยว ไปรวมกลุ่มสังสรรค์กับเพื่อนๆเขาบ้าง และไม่ต้องตามเขาไปทุกที่ ถ้าเขาไม่ชวนไปด้วย และถ้าไปแล้วไม่สนุก รู้สึกอึดอัดไม่สบายตัว แค่ขับรถไปรับส่งกันก็พอ เวลาที่รอเราก็ไปทำอะไรที่เราชอบแทน
5.เห็นต่างกันได้ แต่อย่าทะเลาะกัน
แต่หากขัดใจกัน งอนกัน หรือทะเลาะกันบ้าง ตกลงกันไว้ก่อนเลยว่า จะไม่ให้เกิน 2 ชั่วโมง จะต้องกลับมาคุยกันให้ได้ ไม่อย่างนั้นไม่มีใครคุยด้วยนะ มันเหงา
6.อยู่ด้วยกัน พยายามทำอะไรที่มีความสุข คุยก็คุยเรื่องที่มีความสุข เรื่องประทับใจ ที่เป็นแรงบันดาลใจให้อยากมีชีวิตอยู่นานๆ เพราะภูมิใจ
หลีกเลี่ยงเรื่องทุกข์ใจ ฝังใจ เศร้าใจ เพราะจะทำให้เราห่อเหี่ยวด้วยกันทั้งคู่
7.ชวนกันไปเที่ยวนอกบ้านบ้าง ไปเปลี่ยนที่นอนนอกบ้าน ไปเซลฟี่กัน ไปหาของ อร่อยๆ กินกัน ไปเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง ไปให้คนอื่นปรนนิบัติเราสองคนบ้าง
8.เมื่อมีญาติฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมาหา หรือมาเยี่ยมเยียนที่บ้าน เราต่างต้องช่วยกันต้อนรับขับสู้ด้วยความเต็มใจ
อย่ายินดีเฉพาะญาติของตน และตั้งแง่กับญาติของเขาเป็นอันขาด เพราะจะนำมาซึ่งความขัดแย้งและผิดใจกัน และเป็นสาเหตุที่ทำให้คนที่เรารักทุกข์ใจเปล่าๆ
9.ทันทีที่มีเวลา ให้นึกถึงกันและกันก่อน ก่อนที่จะนึกถึงคนอื่นๆ เพราะเวลาที่เราจะอยู่ด้วยกัน มันเหลือน้อยลงทุกทีๆแล้ว
10.ไม่ต้องวิตกกังวลและห่วงลูกหลานจนขาดความสุขในชีวิต”มึงกับกู”
เพราะอย่างไรเสีย เขาก็อยู่ได้โดยไม่มีเรา และอาจจะอยู่ได้ดีกว่าในยุคสมัยของเขา โดยไม่มีเราด้วยซ้ำ เพราะหลายเรื่องที่เขาอยากทำ เขาจะได้ไม่ต้องเกรงใจเราอีกในการตัดสินใจได้เองในครั้งต่อไป
หันมาใส่ใจ”มึงกับกู”ให้มากขึ้น จัดเวลาในชีวิตให้ดี แล้ว”มึงกับกู”ไปหาความสุขในเวลาที่เหลือกันดีกว่าครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
