2 ต.ค. 2022 เวลา 12:19 • ไลฟ์สไตล์
วันอาทิตย์ที่ 2 ตุลาคม 2565 "อาทิตย์แห่งการพึ่งพา"
เริ่มจากเมื่อวันอาทิตย์ของอาทิตย์ที่แล้ว... ใช่ๆ ที่จู่ๆที่บ้านฝั่งพ่อก็พร้อมใจกันไม่อยู่บ้าน แล้วทำให้ต้องมีการอัญเชิญลูกหลานที่อยู่เมืองหลวงไปประจำการสักสามสี่วัน
(จริงๆก็แอบมาได้ยินว่ามีทางเลือกอื่นที่ไม่วุ่นวายเท่านี้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพื่อความสบายใจของผู้มีอิทธิพลในบ้านล่ะนะ)
ขอยังไม่แตะเรื่อง "ก็เพราะโครงสร้างสังคมมันเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ คนแก่ก็นั่นก็นี่..." อาจคงมีสักวันที่เราพูดถึงเรื่องพวกนี้แต่ยังไม่ใช่วันนี้
อาทิตย์นี้อย่างที่เราขึ้นหัวข้อไป... มันก็คือการพึ่งพาจริงๆ เริ่มจากการที่คนวัยเกษียณพึ่งเรา เราต้องพึ่งดวง แล้วก็น้องชาย สุดท้ายก็เป็นการส่งน้องชายไปแทนเพราะน้องค่อนข้างจะสะดวกกว่า
มาวันจันทร์ก็เป็นที่พึ่งให้เพื่อน และก็ให้เพื่อนเป็นที่พึ่งในเวลาเดียวกัน เป็นอาทิตย์ที่ได้มองเห็นและซาบซึ้งไปกับการที่มีใครสักคน (หรือหลายๆคน) ให้ได้พึ่งพาเวลาที่เราไปต่อไม่ไหวมากๆเลย ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นความสำคัญ หรือรู้สึกดีอะไรเวลาที่ได้รับความช่วยเหลือ หรือได้ช่วยเหลือใครสักคนนะ
เหมือนก่อนหน้านี้มันเร่งรีบมากๆจนได้แค่รู้สึกดีแป๊บๆแล้วก็ผ่านไป แต่อาทิตย์นี้พอมีเวลามากขึ้น มันก็คงเหมือนๆกับเวลาไหนตื่นมาแล้วเริ่มต้นวันได้ดี เราก็จะมีเวลาค่อยๆดื่มด่ำกับกาแฟที่ทำเองได้มากขึ้นแหละ
นานๆทีได้มองเห็นมุมอะไรแบบนี้ก็ดีนะ ขนาดว่าเราคิดว่าเราอยากพัก หรืออยากช้าลง ดวงของเราก็พาไปในทางที่เป็นแบบนันได้ ให้ได้มีเวลามากขึ้น แต่ว่าก็เพราะวันแดงเดือด เลยใช้เวลาที่มากขึ้นไปกับการนอนซะส่วนใหญ่ สำหรับอาทิคย์นี้นอกจากการเหนื่อยไม่มีแรงแล้ว เราว่าเราก็เป็นไปในทางที่ดีที่ชอบนะ
ตอนนี้เริ่มง่วงแล้ว (ก็บอกแล้วว่าวันแดงเดือด) เพราะงั้นจะขอจบดื้อๆเอาตรงนี้ และไปวุ่นวายกับการหาคีย์บอร์ดให้โน้ตบุ๊คตัวเองก่อน ใครมีคีย์บอร์ดที่สามารถเปลี่ยนแคปได้มาแนะนำรบกวนช่วยแนะนำทีนะ ไม่รู้ว่าอะไรดีแล้วจริงๆ
ขอให้ทุกคนได้มีคนนั้นหรือคนพวกนั้นที่เป็นความอบอุ่นใจกันถ้วนหน้าเลยนะ
ตอนนี้เริ่มจะพิมพ์ไม่ถูกแล้ว ขอไปงีบก่อน
ไว้เจอกันค่ะ : )
Photo by Pixabay from Pexels: https://www.pexels.com/photo/adorable-animal-baby-blur-279360/
โฆษณา