TIME
นักฆ่าหน้าย่น รวมพลหมาแก่
"แค่แก่อย่างเดียวไม่น่ากลัว แต่ทั้งแก่ทั้งถังแตกน่ากลัวที่สุดแล้ว"
ฟ่งนักฆ่าหญิงชราบอกกล่าวกับเพื่อนร่วมงาน ได้แก่ อาชวนมือมีดไวกับอาชุงคนขับรถคู่ใจ ทั้ง 3 นั่งจ่มจ่อมทอดอาลัยในชีวิต ไฟสลัวจากแสงเทียนที่อยู่กลางโต๊ะส่องให้เห็นถึงดวงหน้าของทั้ง 3 ที่เต็มไปด้วยความทุกข์ อดีตอันเรืองรองผ่านพ้นไปแล้วเหลือไว้เพียงสังขารที่ชราภาพ เคลื่อนไหวอะไรแล้วลำบาก
ดูเหมือนว่าหนังเกี่ยวกับคนแก่ที่เอาดาราอาวุโสมาแสดงมักจะมีรางวัลติดไม้ติดมือกลับบ้านโดยเฉพาะนักแสดงนำ หลังจากหวงซิวเซินเล่นเป็นคนแก่ที่ต้องอาศัยรถเข็นขี้หงุดหงิดเจ้าอารมณ์แต่เต็มไปด้วยน้ำใจอบอุ่น ใน Still Human เมื่อปีที่แล้วคว้ารางวัลดารานำฉายยอดเยี่ยมจากฮ่องกงฟิล์มอวอร์ด ผู้อาวุโสอย่างเซี๊ยะเสียนที่ปัจจุบันอายุ 86 ปี ก็คว้ารางวัลนักแสดงนำฝ่ายชายยอดเยี่ยมจากฮ่องกงฟิล์มอวอร์ดเช่นกัน จากบทอาชวนนักฆ่าที่เกษียณวางมีดจากวงการแต่ต้องกลับมาเป็นนักฆ่าอีกครั้ง
Time เป็นเรื่องราวที่สะท้อนมุมที่จริงจังมาก แต่หนังนำเสนอออกมาในเชิงหนังตลกเบาสมองออกในเชิงเสียดสีเสียด้วยซ้ำ มันสะท้อนภาพถึงสังคมสูงอายุ สังคมที่ผู้ชราไม่ได้รับการเหลียวแล ไม่เข้าใจกับยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลงไป ผ่านนักฆ่าวัยดึก 3 คนที่นำแสดงโดยเซี๊ยะเสียน ฟงเป่าเป่าเป็นผู้ช่วยสาวคอยดูลาดเลาบางทีก็ใช้ลูกตุ้มติดโซ่เหล็กช่วงทะลวงให้ไอ้มือมีดเข้าถึงเป้าหมาย ส่วน Lam Suet เป็นอาชุงคนขับรถ
เมื่อเกษียณจากวงการนักฆ่าอาชวนทำงานเป็นพ่อค้าก๋วยเตี๋ยว อาศัยความชำนาญในเรื่องมีดจากหั่นคอคนมาเป็นหันเส้นก๋วยเตี๋ยว แต่ก็ต้องตกงานในวัยดึกเมื่อตำแหน่งพ่อครัวถูกยึดครองไปโดยหุ่นยนต์ทำเส้นก๋วยเตี๋ยว ชายชราอยู่ตัวคนเดียวอย่างเดียวดาย
อาฟงคู่หูหญิงปัจจุบันกลายเป็นเถ้าแก่ร้านคาเฟ่ที่มีขาประจำรุ่นดึก ร้องเพลงเก่าๆ หวนคิดถึงวันวาน เธอต้องเลี้ยงดูลูกชาย ลูกสะใภ้และหลานชายที่วันๆ ไม่ทำอะไรมากไปกว่าให้แม่เลี้ยง และชีวิตของเธอก็ไปลงเอยที่บ้านพักคนชรา
ส่วนอาซุงคนขับรถไม่มีบ้านแต่อาศัยรถตู้คันดำเป็นทั้งพาหนะและบ้านในเวลาเดียวกัน คลายเหงาด้วยการซื้อบริการโสเภณีรขาประจำรุ่นลูก เธอก็มีความรู้สึกที่ดีต่อชายชราแต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะสานความสัมพันธ์เป็นคู่ชีวิต
ทั้ง 3 ตัวละครสะท้อนบทชีวิตคนชราในแง่มุมที่ต่างกัน
แล้ววันหนึ่งเมื่ออาชวนเปิดวิทยุฟังรายการเพลงเก่าๆ ที่อ่านจดหมายของผู้ฟังทางบ้านเประกอบเพลง เขาก็ได้พบว่าดีเจกำลังอ่านจดหมายของหญิงผู้หนึ่งที่พูดถึงเพื่อนรัก 3 คนในอดีตที่เคยทำงานตื่นเต้นมาด้วยกันมา เธออยากจะเจอเพื่อนทั้งสองอีกสักครั้ง ทั้ง 3 ก็เลยมาเจอกันอีกแล้วก็ตกลงกลับมาเป็นนักฆ่ารับงานเดิม เพียงแต่เป้าหมายในการฆ่าของเขาเปลี่ยนไป เขาทั้ง 3 ทำหน้าที่ส่งวิญญาณคนชราที่หมดหวังในชีวิต ไม่มีความสุข เหมือนกับเป็นผู้พิทักษ์คนแก่ให้ไปสู่ความสงบในภพภูมิใหม่
แต่แล้วเมื่อลูกค้ารายหนึ่งติดต่อเข้ามาให้ทั้ง 3 สังหาร อาชวนก็พบว่าลูกค้าที่เขาจะต้องฆ่าเป็นเพียงเด็กหญิงวัย 16 มันผิดกับเจตนารมณ์ในการสังหาร เขาจึงผละออกมาในขณะที่เด็กหญิงก็ตามติดไม่เลิกกลายเป็นความสัมพันธ์ต่างวัยที่ไม่ค่อยจะลงรอยกันนัก แต่ก็ทำให้อาชวนได้รู้สึกถึงครอบครัวอย่างแท้จริง เหมือนกับว่าเด็กหญิงคือหลานสาวในขณะที่เธอก็รู้สึกว่าฝากชีวิตไว้กับผู้ชราทั้ง 3 ได้
วิธีการเล่าเรื่องและบทของ TIME อาจจะไม่ใช่หนังที่ดีนักเต็มไปด้วยช่องโหว่ กลุ่มนักฆ่าทั้ง 3 แม้จะฆ่าคนไปมากมายแต่ไม่เคยได้รับความกดดันหรือติดตามคดีจากตำรวจเลย เงื่อนไขต่างๆในเรื่องมันก็เป็นไปตามสูตรและดูง่ายเกินไป แต่ทว่าบนโครงเรื่องที่หลวมมากๆ นี้ มันเต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกจนสิ่งที่หนังอยากจะบอกเรื่องราวของผู้ชราในสังคมสูงอายุมันชัดเจนมาก และโดดเด่นขึ้นมาจนเหมือนกับมันเป็นการเสียดสีมากเสียกว่าจะนำเสนอปัญหาโดยตรง
อีกส่วนหนึ่งที่หนังสะท้อนภาพของสิ่งที่เกิดขึ้นในสังคมฮ่องกง รวมไปถึงสังคมวงการหนังฮ่องกงทุกวันนี้ มันก็คือตัวผู้กำกับริกกี้ โคซึ่งถือได้ว่าหนังเรื่อง TIME คือหนังเรื่องแรกในฐานะผู้กำกับของเขา ที่กว่าจะได้กำกับหนังเรื่องแรกในชีวิตก็ผมหงอกเต็มหัวในวัย 50 ปี เขาอยู่ในวงการหนังฮ่องกงมานานเกือน 30 ปี ในฐานะผู้ช่วยผู้กำกับมา นานเสียนานพอได้กำกับหนังของตนเอง มันก็กลายเป็นหนึ่งในหมาแก่เสียแล้ว
TIME มันจึงเป็นการนำสไตล์การทำหนังแบบเก่าๆที่เขาเติบโตมา ทว่ามันก็ไปกันได้ดีกับธีมหลักของเรื่องได้อย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งสิ่งที่หนังนำเสนอและสิ่งที่ตัวผู้กำกับเป็น มันคือหมาแก่ด้วยกันทั้งนั้น
ถ้ามันจะกลายเป็นหนังหลงยุค ก็เป็นหลงยุคในประเด็นที่ร่วมสมัยอย่างที่สุด เพียงแต่หลังหลุดโฟกัสมากไปหน่อย ปัญหาความสมดุลของหนังเรื่องนี้มีมาก แต่การเดินเรื่องรวดเร็วมากก็สามารถกลบพล็อตที่เป็นจุดอ่อนให้ถูกมองข้ามไป จากเปิดเรื่องด้วยหนังนักฆ่า พอเดินเรื่องไปเป็นหนังเสียดสีล้อเลียนสังคมสูงอายุที่ประเดเนอยู่ที่ผู้ที่สูงอายุได้รับโอกาสครั้งที่สองในชีวิต แล้วจบลงด้วยหนังครอบครัวอบอุ่นตาหลาน
หากจุดขายของTimeไม่ใช่การกำกับหรือเขียนบท แต่เป็นเซี๊ยะเสียนตำนานยังมีชีวิต ตอนนี้เซี๊ยะเสียนเป็นที่รู้จักของคนรุ่นใหม่ๆว่าเป็นพ่อของเซี๊ยะถิงฟง แต่ในอดีตระหว่างพ่อกับลูกแล้ว เซี๊ยะเสียนยิ่งใหญ่กว่าลูกชายมากนัก ส่วนตัวละครของฟ่งเป่าเป่านับว่ามีสีสันมากทั้งเล่นทั้งร้องเพลง แล้วทำให้หนังรื่นไหลมากๆ รับส่งเซี๊ยะเสียนได้ดีมาก
สำหรับ Lam Suet เป็นนักแสดงที่เด็กที่สุดในกลุ่ม 3 นักฆ่า ที่จริงเขาสามารถเล่นเป็นลูกของทั้งสองดาราอาวุโสได้เลย เพราะตอนสร้างหนังเรื่องนี้เขาเพิ่งอยู่ในวัย 55-56 ปีเท่านั้น
โรงหนังในฮ่องกงยังคงเผชิญกับการต่อสู้ที่ยากลำบาก ทั้งโรงระบาด เศรษฐกิจไม่ฟื้นตัว หนังฮ่องกงไม่บูมอีกแล้ว ความพยายามของ Timeในการผสมผสานแอ็คชั่นคอมเมดี้ อาจจะไม่ได้ดึงคนดูเข้าโรงได้ แต่การได้เห็นตำนวนที่ยังมีชีวิตโลดแล่น ก็เป็นเรื่องที่น่าชื่นใจแล้ว
ใน netflix มีให้ดูครับ พูดจีน subtitle อังกฤษ ไม่มีไทย ไม่เสียดายเวลา 6 เต็ม 10
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
