ชีวิตที่ประเสริฐ
ชีวิตที่ประเสริฐ
คนเราถ้าตั้งใจปฏิบัติธรรมอย่างเต็มที่แล้ว จะบวชหรือไม่ ก็คงได้ผลไม่แตกต่างกัน ใช่หรือไม่ครับ ?
ต่างกันแน่ๆ เพราะการตัดสินใจว่าจะบวชนี่ ไม่ใช่เรื่องง่าย ชีวิตพระชีวิตสามเณร เป็นชีวิตที่เรียกว่าบำเพ็ญเนกขัมมบารมี คือปลีกตัวออกจากครอบครัว เพราะเรื่องของครอบครัวนี้เป็นเรื่องยุ่ง
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ว่า "ชีวิตฆราวาสนั้นคับแคบเป็นทางมาแห่งธุลี คือกิเลส บรรพชาเป็นทางปลอดโปร่ง"
มันยุ่งอย่างไรหรือ? แล้วทำไมจึงต้องปลีกตัว ขอให้ทุกคนมองอย่างนี้ ในแต่ละวันที่ชาวโลกเขาอยู่กัน เขามีเรื่องเยอะแยะ บ้างก็ก่อกรรมดีและกรรมชั่วปนๆ เปๆ กันไป ทั้งวัน
ถ้าจะอุปมาว่ากรรมที่ก่อไว้ เปรียบเหมือนอย่างกับเส้นด้าย ถ้าทำกรรมดีก็เปรียบเหมือนด้ายที่เป็นเส้นตรงทั้งเรียบ ทั้งเหนียว ถ้าทำกรรมชั่วก็เปรียบเหมือนกับไปขมวดปมที่เส้นด้ายไว้ตรงโน้นตรงนี้ ด้ายเส้นนั้นก็เป็นปุ่มเป็นปมไปทั้งเส้น ไม่น่าใช้
ชาวโลกโดยทั่วไปมีใจขึ้นๆ ลงๆ วันหนึ่งๆ นี่กรรมที่เขาทำเอาไว้มีทั้งดีทั้งชั่ว เปรียบเหมือนเส้นดายเส้นยาวๆ ที่ผูกปมเอาไว้ตรงโน้นตรงนี้ เมื่อรวมเส้นด้ายแห่งกรรมที่เขาทำเอาไว้ละก็ สางกันไม่ไหว มันยุ่งไปหมด ไม่รู้จะจับต้นชนปลาย เริ่มแก้ที่ปมไหน บางปมแก้ไม่ออก และเพราะแก้ไม่ออกนี่แหละ ชีวิตของชาวโลกจึงทุกข์ร้อน วุ่นวาย สับสนกันอย่างนี้
เจ้าชายสิทธัตถะทรงเห็นว่า ชีวิตทางโลกยุ่งยากอย่างนี้ ขืนอยู่ครองเมืองคงแก้ปมชีวิตที่ยุ่งๆ ไม่ออกแน่ จึงไม่ยอมอยู่ในวังวน ทรงขึ้นม้ากัณฐกะ เสด็จออกจากวังไปทีเดียว ออกผนวชแสวงทางพ้นทุกข์ จนกระทั่งตรัสรู้ แล้วจึงย้อนกลับมาโปรดชาวโลก สอนพระญาติของพระองค์
ให้รู้จักถอนตัวออกจากวังวน ออกจากปมยุ่งๆ เหล่านั้น ด้วยการออกบวช มาอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดีกว่า ไม่ต้องไปก่อกรรมเลวร้ายใดๆ อีกแล้ว มีแต่เรื่องทำความดี ทั้งฝึกตัวเอง แล้วก็ฝึกผู้อื่นให้ทำดี ละความชั่วทั้งหลายตามไปอีกด้วย
ออกบวช
ถ้าบวชเป็นสามเณรก็รักษาศีล ๑๐ ข้อ บวชเป็นพระภิกษุก็รักษาศีล ๒๒๗ ข้อ ความระมัดระวังก็มากขึ้นตามส่วน ทำให้ใจจดจ่ออยู่ที่ศูนย์กลางกายได้นานขึ้น สติก็ดีขึ้น บุญก็เลยได้มากขึ้น ใครอยากได้บุญมากๆ อยากไปนิพพานได้เร็วๆ ก็ตามหลวงพ่อมาบวชกันนะ
หลวงพ่อ ต อ บ ปั ญ ห า ๖ (ศาสนา) (หน้าที่ ๓๕-๓๖)
ภาพจาก เพจการบ้าน
- 52
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
